ผมไม่รู้จะเริ่มยังไงดี...
ผมแต่งงานแล้วมีลูก2คน แต่เพราะความเห็นแก่ตัวของผม(ไม่รู้ว่าพังได้เลยไหม)ครอบครัว(เกือบ)พัง ผมจะเริ่มว่า ผมได้ไปเล่นเกมส์ในมือถือเกมส์หนึ่ง และได้รู้จักกับผู้หญิงในนั้น เริ่มมีการพูดคุยกัน เริ่มคุยกันถูกคอ จนสามารถบอกได้หลายๆเรื่อง สามารถบอกรัก บอกคิดถึงกัน บอกอยากเจอกัน(จริงผมแค่อยสกเจอว่าเป็นแบบในรูปที่ส่งมารึเปล่า) (จริงๆผมไม่ได้คิดอะไร แต่คิดว่าเป็นการคุยเล่นกัน คุยกันจนอย่าคุยอีก แต่ไม่เคยเจอกัน)จนวันหนึ่งผมก็รู้ว่าผญ.คนนั้นกำลังจะมีน้องและจะแต่งงาน แต่ก็ยังคุยกันมโนกันถ้าเป็นเรามันจะเป็นยังไงและต่างๆนานา(ตอนนั้นมีปัญหากับภรรยาอยู่ด้วยอะไรหลายอย่าง) แต่ในใจผมก็รู้สึกผิดต้องครอบครัวมาก อยากจะเลิกคุยกับผญ.คนนั้น(ผมลืมบอก ผญ.คนนั้นเค้ารู้ว่าผมมีครอบครัวแล้ว) แต่ก็ยังคุยกันต่อ วันนึงภรรยาจับได้ว่าผมคุย ผมทั้งตกใจและเสียใจในการกระทำที่ผมทำมาก(เราเคยตกลงว่าถ้าใครนอกใจลูกต้องอยู่กับคนที่ไม่ได้ทำ) ภรรยาผมได้ถามคำถามหลายอย่าง เพราะอะไร ทำมันทำไม ฯลฯ ในทุกๆวัน เป็นคำถามที่ถามทุกวันจนภรรยาผมจะเดินจากไป ซึ่งทางพ่อกับแม่ภรรยารู้เรื่องทุกอย่างเพราะผมไปตามเค้าและสารภาพกับพ่อแม่เค้าเองที่ต่างจังหวัด ทางพ่อกับแม่ยังให้โอกาสเพราะเห็นแก่หลาน ส่วนภรรยาผมไม่มีทางให้อภัย ส่วนลูกนั้นจะให้พังเหมือนกับชีวิตคู่ไม่ได้ ยังเป็นพ่อแม่กันเหมือนเดิม(ภรรยาผมตอนนี้ยังอยู่บ้านเดียวกันครับ) ผมขอแก้ตัวแก้ไขในสิ่งที่ผมทำและสิ่งที่ผมทำให้กับภรรยาผมที่มันน้อยเกินไป ให้มันดีกว่าเดิม ถึงแม้จะมีโอกาสน้อยมากที่ภรรยาผมจะกลับมาเหมือนเดิม(เพราะเค้าบอกว่ามันไม่สามารถเหมือนเดิมได้อีก) แต่ผมก็บอกว่าจะทำมันทั้งชีวิต นานแค่ไหนก็จะทำ จนลูกคนโตรู้ว่าเราทะเลาะกันเพราะผม(พ่อที่เลวมาก เห็นแก่ตัวที่สุด) เห็นภรรยาผมร้องไห้เพราะผมไม่คุยกับผญ.อื่น แต่ภรรยาผมก็บอกลูกไปว่าเป็งความเข้าใจผิด(ที่จริงบอกไม่ได้ จะบอกว่าเข้าใจผิดที่พ่อมันไม่ได้เป็นคนดีอะไร) ลูกคนโตบอกกับภรรยาผมว่าอย่าร้องไห้ ให้เข้าใจพ่อใหม่ ผมจุกจนพูดอะไรไม่ออก มันเป็นความรู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่า ผมสงสารลูกผมมากที่มีพ่อเลวๆอย่างผม ผมไม่รู้จะพูดคำไหนออกเลย คิดไว้อย่างเดียว จะบอกให้ลูกรู้ไม่ได้ จะตอบไปว่าเป็นความเข้าใจผิดและจะสัญญากับลูกทั้ง2คนว่าไม่ทำให้เค้าและภรรยาเสียใจ ส่วนภรรยาของผมนั้นยืนยันว่าไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิมเพราะเค้าได้เดินออกมาแล้ว ผมได้ให้คำมั่นต่อหน้าพ่อแม่ของเค้าและภรรยาผมว่าจะแก้ไขให้มันดีกว่าเดิม ไม่ว่าผลจะเป็นยังไงก็ตาม ผมก็จะทำ(ผมรักภรรยาผมและลูกมาก)เพราะว่าหลงระเริงและความทนงตัวของผมที่ว่าไม่ให้ใครจับได้หรอก เป็นผลทำให้ครอบครัวผมเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ความเลว ความเห็นแก่ตัวที่ผมได้ทำนั้นเกินจะให้อภัยจริงๆ แต่ผมอยากจะแก้ไขมันทำมันให้ดีขึ้นกว่าเดิม
ผมควรทำอย่างไรดีครับ(ผมจะไม่ยอมแพ้และแก้ไขมันให้ดีขึ้น) ด่าได้ครับแต่อย่าแรงแค่นี้ผมก็แทบจะยืนไม่ไหวแล้ว ขอบคุณครับ
คนเลวๆที่อยากทำตัวใหม่
ผมแต่งงานแล้วมีลูก2คน แต่เพราะความเห็นแก่ตัวของผม(ไม่รู้ว่าพังได้เลยไหม)ครอบครัว(เกือบ)พัง ผมจะเริ่มว่า ผมได้ไปเล่นเกมส์ในมือถือเกมส์หนึ่ง และได้รู้จักกับผู้หญิงในนั้น เริ่มมีการพูดคุยกัน เริ่มคุยกันถูกคอ จนสามารถบอกได้หลายๆเรื่อง สามารถบอกรัก บอกคิดถึงกัน บอกอยากเจอกัน(จริงผมแค่อยสกเจอว่าเป็นแบบในรูปที่ส่งมารึเปล่า) (จริงๆผมไม่ได้คิดอะไร แต่คิดว่าเป็นการคุยเล่นกัน คุยกันจนอย่าคุยอีก แต่ไม่เคยเจอกัน)จนวันหนึ่งผมก็รู้ว่าผญ.คนนั้นกำลังจะมีน้องและจะแต่งงาน แต่ก็ยังคุยกันมโนกันถ้าเป็นเรามันจะเป็นยังไงและต่างๆนานา(ตอนนั้นมีปัญหากับภรรยาอยู่ด้วยอะไรหลายอย่าง) แต่ในใจผมก็รู้สึกผิดต้องครอบครัวมาก อยากจะเลิกคุยกับผญ.คนนั้น(ผมลืมบอก ผญ.คนนั้นเค้ารู้ว่าผมมีครอบครัวแล้ว) แต่ก็ยังคุยกันต่อ วันนึงภรรยาจับได้ว่าผมคุย ผมทั้งตกใจและเสียใจในการกระทำที่ผมทำมาก(เราเคยตกลงว่าถ้าใครนอกใจลูกต้องอยู่กับคนที่ไม่ได้ทำ) ภรรยาผมได้ถามคำถามหลายอย่าง เพราะอะไร ทำมันทำไม ฯลฯ ในทุกๆวัน เป็นคำถามที่ถามทุกวันจนภรรยาผมจะเดินจากไป ซึ่งทางพ่อกับแม่ภรรยารู้เรื่องทุกอย่างเพราะผมไปตามเค้าและสารภาพกับพ่อแม่เค้าเองที่ต่างจังหวัด ทางพ่อกับแม่ยังให้โอกาสเพราะเห็นแก่หลาน ส่วนภรรยาผมไม่มีทางให้อภัย ส่วนลูกนั้นจะให้พังเหมือนกับชีวิตคู่ไม่ได้ ยังเป็นพ่อแม่กันเหมือนเดิม(ภรรยาผมตอนนี้ยังอยู่บ้านเดียวกันครับ) ผมขอแก้ตัวแก้ไขในสิ่งที่ผมทำและสิ่งที่ผมทำให้กับภรรยาผมที่มันน้อยเกินไป ให้มันดีกว่าเดิม ถึงแม้จะมีโอกาสน้อยมากที่ภรรยาผมจะกลับมาเหมือนเดิม(เพราะเค้าบอกว่ามันไม่สามารถเหมือนเดิมได้อีก) แต่ผมก็บอกว่าจะทำมันทั้งชีวิต นานแค่ไหนก็จะทำ จนลูกคนโตรู้ว่าเราทะเลาะกันเพราะผม(พ่อที่เลวมาก เห็นแก่ตัวที่สุด) เห็นภรรยาผมร้องไห้เพราะผมไม่คุยกับผญ.อื่น แต่ภรรยาผมก็บอกลูกไปว่าเป็งความเข้าใจผิด(ที่จริงบอกไม่ได้ จะบอกว่าเข้าใจผิดที่พ่อมันไม่ได้เป็นคนดีอะไร) ลูกคนโตบอกกับภรรยาผมว่าอย่าร้องไห้ ให้เข้าใจพ่อใหม่ ผมจุกจนพูดอะไรไม่ออก มันเป็นความรู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่า ผมสงสารลูกผมมากที่มีพ่อเลวๆอย่างผม ผมไม่รู้จะพูดคำไหนออกเลย คิดไว้อย่างเดียว จะบอกให้ลูกรู้ไม่ได้ จะตอบไปว่าเป็นความเข้าใจผิดและจะสัญญากับลูกทั้ง2คนว่าไม่ทำให้เค้าและภรรยาเสียใจ ส่วนภรรยาของผมนั้นยืนยันว่าไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิมเพราะเค้าได้เดินออกมาแล้ว ผมได้ให้คำมั่นต่อหน้าพ่อแม่ของเค้าและภรรยาผมว่าจะแก้ไขให้มันดีกว่าเดิม ไม่ว่าผลจะเป็นยังไงก็ตาม ผมก็จะทำ(ผมรักภรรยาผมและลูกมาก)เพราะว่าหลงระเริงและความทนงตัวของผมที่ว่าไม่ให้ใครจับได้หรอก เป็นผลทำให้ครอบครัวผมเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ความเลว ความเห็นแก่ตัวที่ผมได้ทำนั้นเกินจะให้อภัยจริงๆ แต่ผมอยากจะแก้ไขมันทำมันให้ดีขึ้นกว่าเดิม
ผมควรทำอย่างไรดีครับ(ผมจะไม่ยอมแพ้และแก้ไขมันให้ดีขึ้น) ด่าได้ครับแต่อย่าแรงแค่นี้ผมก็แทบจะยืนไม่ไหวแล้ว ขอบคุณครับ