คือเราไม่รู้จะเอายังใง กลับ ชีวิตมันงงๆเบลอๆ ตั้งแต่สมัยเรียนเป็นเด็กเกเร ช่วงมอต้นเพื่อนเยอะเพราะเป็นคนอารมณ์ดี ชอบทำอะไรแปลกๆจนเป็นที่รู้จัก
พักหลังช่วงมอปลายชีวิตเริ่มแย่ลง ครอบครัวเมาทะเลาะกันแทบทุกวัน สภาพแวดล้อมทำไห้เป็นเด็กมีปัญหา เริ่มไม่อยากเจอไคร ไม่เอาเพื่อน ชอบทำไรคนเดียว ไม่สนใจไคร ซึมเศร้า มีพี่เปิดร้านเกมเราก็ไปอยุ่ ไปเรียนบ้างไม่ไปเรียนบ้าง จนออกจากโรงเรียนเพราะติดเหล้าหนักมากกินแทบทุกวัน ชีวิตแย่ลงมากๆ จนพี่ๆเพื่อนๆรอบข้างไม่เอา วันนึงเริ่มมีสติ อยากทำงานอยากปรับตัวเองไหม่ เลยไปสมัคงานงานประจำ ที่นึงเป็นพนังงานต้อนรับ เดือนนึงหยุดได้ 4 วัน. ทำ 4 โมงถึงเที่ยงคืน ถึงบ้านก็นอน (ที่อยู่เป็นห้องแถว) ตื่นมาก็ช่วยที่บ้านแล้ว กินข้าวนอนพัก แล้วก็ไปทำงาน ทำแบบนี้มาหลายปีแล้ว ทุกข์ ท้อ เหงา เศร้าบ้าง ใจมันรู้สึกว่างปล่าว ฟังธรรมก่อนนอน เพื่อไห้ใจ สบายอยากทำอะไรต่อไป
ผมอยากรบกวนขอคำแนะนำหน่อยครับ สภาพแวดล้อมชีวิตแบบนี้
ผมจะพัฒนาชีวิตตัวเองให้ดีขึ้นและผมจะกลับไปเป็นคนที่ล่าเริงและเห็นคุณค่าของชีวิตได้อย่างไร 
มาแชร์กันนะครับ ผมสับสนจริงๆมันมัวๆ ผมพร้อมรับฟังอย่างเปิดใจ ขอบคุณครับ 

---