คือเมื่อ2-3เดือนที่ผ่านมาผมได้ไปเรียนที่ นิวซีแลนด์มา แล้วรู้สึกว่าเป็นประเทศที่ผู้คน friendly มากๆๆๆ และมีเพื่อนอยู่ที่นั้นแล้วเยอะมากๆครับ แล้วตอนนี้กลับมาเรียนที่ไทยแล้ว คือรู้สึกท้อ คิดถึงเมืองที่นั้นมากครับ (ยังไม่รวมถึงภูมิแพ้ที่กลับมาเป็นอีก) รู้สึกว่าหลายๆอย่างจะสมบูรกว่าและมีความสุกกว่าครับ แต่คือพ่อแม่อยากให้กลับมาเรียนต่อที่ไทยจนจบ (อาจจะเป็นเรื่องเงินด้วย และคงไม่อยากเสียเงินกับค่าเรียนไปเยอะเท่าไร, ค่าเรียนที่นั้นก็ไม่แพงมากถ้าเทียบกับราคาโรงเรียน2ภาษาในไทย แต่คงเป็นค่าโฮสที่ต้องอยู่ด้วยมากกว่า) คือทุกวันนี้กลับมาจากโรงเรียนมาแอปเศร้าคิดถึงเพื่อน, อากาศ, การใช้ชีวิตที่นั้นมากครับ คือเราอยากจะเก็บเงิน/หาเงินเพื่อกลับไปเรียนที่นั้นอีก ผมว่าเรืองในไทยที่ต้องเรียนรด หรือสอบรัฐต่างๆ ไม่สำคัญเท่าการเรียนแล้วได้ภาษาและวัฒนธรรมต่างๆมาสืบต่อบ้านเราเหมือนจะดูดีกว่าเยอะ คือถ้าได้เรียนที่โรงเรียนต่างประเทศก็จะต่อมาด้วยการเข้ามหาลัยตปทได้ง่ายขึ้นอีก ถึงที่นั้นจะเรียนไม่เยอะ หนักเท่าที่ไทย แต่เข้าใจว่าระบบการศึกษาที่นั้นประสบความสำเร็จคือนักเรียนทุกคนเข้าใจที่เรียนมาและจะไม่มีคน)ลาดน้อยของห้งอ หรือเก่งที่สุดของห้อง ผมว่ามันเป็นวิธีที่สมดุลและทุกๆคนเรียนต่อ และทำงานได้อย่างเต็มประสิติภาพมากๆ และจะเน้นการเรียนนอกห้องเรียนต่างๆ และลงมือทำจริงๆ เรียลๆ ใครมีวิธีหรือความรู้สึกหลังจากกลับมาจากการเรียนต่างประเทศก็รบกวนตอบสักนิดนึงก็ยังดีครับ