ความสัมพันธ์เพิ่งจบมาได้ระยะนึงครับ แต่ก็รู้สึกสับสนว่าที่จบความสัมพันธ์ลงไป คิดถูกหรือคิดผิดกัน จบเพราะความไม่เข้าใจกันในนิสัยส่วนตัว การมองที่อนาคตต่างกัน

ถ้าคิดถึงในสิ่งดีๆ บางทีก็เสียดาย
แต่ถ้าคิดถึงในสิ่งที่ไม่เข้าใจกัน นิสัยส่วนตัวที่ไม่เข้ากัน อนาคตที่มองต่างกัน ก็รู้สึกว่า คิดถูกแล้ว

พอใช้สมองคิด มองความเป็นจริงในความสัมพันธ์ ก็ไม่อยากจะยื้อให้เสียเวลาไปทั้งคู่ เอ่อ....ก็คิดถูกแล้วที่ตัดสินใจจบ

พอใช้หัวใจ ก็รู้สึกเสียใจและเสียดายอยู่เหมือนกัน แต่ความรักในวัยนี้ มันต้องควบคู่ไปทั้งสมองและหัวใจ ความสับสนเลยเกิดขึ้น ทุกวันนี้ก็พยายามเลือกเชื่อสมอง ว่าถ้ามีแล้วลำบากกว่าอยู่คนเดียว อยู่คนเดียวเหงาหน่อย แต่สุขใจมากกว่า

มีใครเคยสับสนบ้างไหมครับ?