ตอนนี้เป็นช่วงเปิดเทอมค่ะ ตอนไปโรงเรียนก็ตื่นเต้นดีแต่พอกลับมาบ้านรู้สึกเหนื่อย รู้สึกเบื่อ หรือเพราะขี้เกียจที่จะทำการบ้านก็ไม่รู้นะคะ แต่มันรู้สึกว่า มันกลับมาเป็นแบบเดิมคือเรียนซ้ำไปซ้ำมา มันรู้สึกเหนื่อยแล้วก็เบื่อ อยู่ๆก็ร้องไห้แล้วร้องไห้หนักมาก มีครั้งหนึ่งเคยคิดที่จะโดดเรียน เพื่อที่จะไปนั่งที่สวนสาธารณะแล้วดูต้นไม้ตอนนั้นรู้สึกปัญญาอ่อนมากแต่อยากทำมากไม่รู้ทำไม คืออยากนั่งวาดรูปอยู่สวนสาธารณะ มันรู้สึกร่มรื่นดีค่ะ คือมันใช้ชีวิตลำบากมาก แต่ว่าตอนปิดเทอม ก็รู้สึกไม่อยากจะปิด เพราะว่าเราอยู่กับพ่อแม่เราที่ชอบบังคับเรากินข้าวเพราะเราผอมไปแต่ก็อยากกินอาหารมากๆนะคะแต่ว่าพอกินได้สักระยะมันรู้สึกจะอ้วกออกมา สรุปสั้นๆก็คือตอนปิดเทอมไม่อยากปิดเพราะว่าไม่อยากกินข้าวพอเปิดเทอมไม่อยากไปโรงเรียนเพราะว่า เบื่อหนังสือเห็นแล้วมันอยากร้องไห้ไม่รู้ทำไมทำยังไงถึงจะหายดีคะ