สวัสดีนะคะ ชาวพันทิปทุกคนเราได้ตั้งกระทู้นี้เป็นครั้งแรกที่ตั้งขึ้นเพราะเราอยากระบายความรู้สึกความเจ็บที่ต้องเก็บไว้คนเดียวไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเลยคิดว่ามาเล่าในพันทิปจะดีกว่าเผื่อการระบายครั้งนี้จะทำให้เรารู้สึกดีขึ้น และได้รับคำแนะนำจากทุกคน
เริ่มดีกว่านะเรื่องนี้เริ่มต้นที่เราไปหลงรักกับผช.คนนึงชื่อ P ละกันแอบชอบนานสมควรเพื่อนเราเห็นเราไม่กล้าบอกเค้าสักทีว่าเราชอบจึงได้เป็นแม่สื่อให้เรา ไม่กี่วันต่อมาPก็ได้ทักมาหาเราในเฟสความรู้สึกนั้นดีใจมากเลยค่ะ เราสองคนติดต่อคุยกันไปเรื่อยๆจนได้คบกัน ขอบอกเลยนะคะ P เป็นผช.ที่ฮอตมากๆใน ร.ร เพราะเค้าหล่อ กีฬาก็เก่ง เรื่องดนตรีนี่ขั้นเทพเลยค่ะ ผญ.หลายๆต่างก็มาจีบเค้าเยอะพอสมควรทั้งที่รู้ว่าเค้ามีแฟนเเล้วแต่Pก็ไม่เคยทำให้เราเสียใจเลยจนมาปีที่สามที่เราคบกัน รักของเราเริ่มจางขึ้นเค้าเริ่มเปลี่ยนไปแล้วอีกอย่างเราก็ต้องย้ายไปเรียนต่อมหาลัยที่ต่างจังหวัด ทำให้เราเจอกันน้อยลงเค้าเริ่มไม่ตอบเฟส เราโพสอะไรเค้าก็ไม่สนพักหลังเริ่มมีตะคอกทั้งที่ ที่ผ่านมาไม่เคยมีมาก่อน ทำให้เราเสียใจร้องไห้หนักมากเหมือนเราให้เค้าเต็มร้อยอยู่คนเดียวแต่สำหรับเค้ากับถอยลง เราไม่ไหวจึงขอเลิกกับP แต่ดันไปง้อเค้าในวันต่อมา เค้าบล็อกเฟสเราทันทีเลยค่ะ555 ตอนนั้นจุกเลยยทำไรไม่ถูกคิดในใจเค้าก็คงอยากเลิกกับเราอยู่แล้วแค่เป็นฝ่ายให้เราไปเอง เราร้องไห้เป็นเดือนๆเลยค่ะผ่านไปปีนึงหลังจากที่เลิกกับP เค้าก็มีแฟนใหม่ส่วนเราก็แอบส่องเฟสเค้าตลอด ทำได้แค่คิดถึงแต่ทำไรไม่ได้ พอปีต่อมาเราก็มีแฟนใหม่เช่นกัน แต่ดันถูกทิ้งอีกแล้ว แย่มากเลยค่ะ ขอบอกเลยนะคะ เราไม่เคยงี่เง่าเอาแต่ใจเลยถือซะว่าดีเกินไปด้วยซ้ำT.T ผช.ไม่ชอบคนดีกันหรอค่ะ จนเวลาล่วงเลยมาเราก็อยู่ปีสี่แล้วค่ะ มีหลายครั้งที่เราได้เจอ P โดยบังเอิญเวลากลับบ้าน ตอนนั้นกำลังเดินตลาดกับแม่อยู่ แล้วก็จ๊ะเอ๋กับP พอดีเค้าก้อยิ้มให้เราก้อยิ้มตอบแล้ววิ่งหนีอย่างเร็ว อยากทักนะแต่ทักไม่ได้5555 ก็เค้าอยู่ร้านเสื้อผ้าผญ.ให้เดาเลยนะว่ามากับแฟนใหม่ แต่ก็จริงตามที่เราคิด เห็นแต่ละทีทำให้เรานึกถึงเรื่องเก่าๆตลอด เพราะPเป็นรักแรกของเรา เราเองก็เป็นรักแรกของP เช่นกัน คิดแล้วขำนะคะ555 ทำให้เรานึกถึงเพลง ขอ ตลอดเหมือนเป็นพระเอกนางเอกในมิวสิค วันนึงฟังเป็นสิบๆรอบบ บร้าาไปแล้ววว~~~~ เฮ้อออคิดแล้วเศร้าาจิงๆพอมาปีสี่เทอมสองระยะเวลาไม่นานมานี้ในวันงานมีตติ้งสาขา ทำให้เราได้เจอกับPอีกรอบคะ เพราะว่าPมาแสดงดนตรีให้สาขาเรา พอเห็นกันแบบนี้ก็อดคิดถึงไม่ได้เลยไปยืนชิดขอบเวทีขอจับมือกับเค้าซะเลย T.T เค้าก็มาหาเราจับมือกันสายตาจ้องกันพักนึงเค้าก็ยิ้มให้เรา แล้วกลับไปเล่นดนตรีที่เดิม พอกลับมาถึงห้องใจห่อเหี่ยววเลยคิดถึงมากๆคิดถึงที่สุดอยากคุยกับเค้าในหลายเรื่องที่อยากบอก พอตกเที่ยงคืนเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเบอแปลกโทรมาเราเลยรับ เสียงที่ได้ยินเป็นเสียงที่คุ้นเคยเค้าทักถามเราว่ากลับแล้วหรอมาถ่ายรูปด้วยกันก่อน เรานี่ได้ยินแบบนี้โครตดีใจเลยคะ ไม่นึกว่าเค้าจะจำเบอเราได้ทั้งที่เรื่องผ่านมาสามปีแล้ว แต่เราก็ลบเบอเค้าไปตั้งเเต่เลิกกันแล้ว คืนนั้นทำให้เรานอนไม่หลับเลยคะ เราเลยโพสความทรงจำที่ได้จับมือกับเค้า Pก็ได้โพสถึงเราเช่นกันดีใจมากกก เหมือนทำให้เรามีความหวังเพิ่มอีก พอเกิดเรื่องนี้เราเลยได้นัดเจอกันกินข้าวออกเดตด้วยมั้ง555 ทำอะไรหวานๆแบบก่อน ความรู้สึกเรากลับมารักเค้าอีกรอบ เราถามเค้าว่ารักเราม้าย เค้าก็บอกว่าความรุ้สึกเหมือนเดิม คิดถึงตลอด บอกรักเราด้วย ในใจเรายิ่งมีความหวังไปอีกคิดว่าได้คบกันแล้วแต่อีกใจก็กลัว เป็นแบบเดิมเพราะเราจะเรียนจบแล้วต้องไปหางานทำที่ กทม. ในใจก็ยังจะดื้อดึงอยากจะคบกลับมาเป็นเหมือนเดิม เพราะ P บอกความรู้สึกกับเราว่าเค้ารักเราคุยกันแรกๆPทักมาหาเราตลอดเลย พอคุยกันได้ไม่นานเราติดต่อเค้ายากมากขึ้นเป็นเพราะเค้าไม่ว่างด้วย คุยกันบางวันแถบไม่ถึง10ประโยค เค้าเริ่มทำให้เรารู้สึกว่าเค้าจะทิ้งเราไปอีกแล้ว แล้วมันก็เกิดขึ้นจริงเค้าไม่ตอบเฟสเราเลยโทรหาก็ไม่ติด แต่ดันออนโพสต่างๆนาๆในเฟสได้ น้ำตาก็ไหลมาโดยไม่รู้ตัวมันเจ็บแบบจุกๆในอกความรุ้สึกเหมือนตอนที่เลิกกันครั้งแรกก็กลับมาอีกครั้ง รักครั้งนี้เราเสียใจหนักมากกจริงๆหรือเป็นเพราะเราคิดไปเองตลอดว่าเค้าจะกลับมาแล้วทำไมต้องมาให้ความหวังเราด้วย เราไม่กล้าที่จะโพส หรือที่จะร้องไห้ให้ใครฟังพอตกตอนกลางคืนแอบมาร้องไห้เงียบๆคนเดียวตลอด ทุกวันนี้เรากำลังพยายามทำใจอยู่ค่ะ พยายามมลืมเค้าให้ได้ถือซะว่าเป็นบทเรียนอีกรอบละกัน
ตอนนี้เราต้องคิดถึงอนาคตเท่านั้นกำลังจะเข้าสู่วัยทำงานแล้วคะ ขอบคุณทุกคนนะคะที่อ่านจบ กระทุ้นี้ก็ไม่มีไรมากแค่อยากระบายจริงๆ อยากได้กำลังใจจากทุกคน
และก็อยากฟังเรื่องของคนที่เคยเจอหรือไม่เคยเจอแบบเราด้วยค่ะ
ระบายเรื่องแฟนเก่าค่ะ
เริ่มดีกว่านะเรื่องนี้เริ่มต้นที่เราไปหลงรักกับผช.คนนึงชื่อ P ละกันแอบชอบนานสมควรเพื่อนเราเห็นเราไม่กล้าบอกเค้าสักทีว่าเราชอบจึงได้เป็นแม่สื่อให้เรา ไม่กี่วันต่อมาPก็ได้ทักมาหาเราในเฟสความรู้สึกนั้นดีใจมากเลยค่ะ เราสองคนติดต่อคุยกันไปเรื่อยๆจนได้คบกัน ขอบอกเลยนะคะ P เป็นผช.ที่ฮอตมากๆใน ร.ร เพราะเค้าหล่อ กีฬาก็เก่ง เรื่องดนตรีนี่ขั้นเทพเลยค่ะ ผญ.หลายๆต่างก็มาจีบเค้าเยอะพอสมควรทั้งที่รู้ว่าเค้ามีแฟนเเล้วแต่Pก็ไม่เคยทำให้เราเสียใจเลยจนมาปีที่สามที่เราคบกัน รักของเราเริ่มจางขึ้นเค้าเริ่มเปลี่ยนไปแล้วอีกอย่างเราก็ต้องย้ายไปเรียนต่อมหาลัยที่ต่างจังหวัด ทำให้เราเจอกันน้อยลงเค้าเริ่มไม่ตอบเฟส เราโพสอะไรเค้าก็ไม่สนพักหลังเริ่มมีตะคอกทั้งที่ ที่ผ่านมาไม่เคยมีมาก่อน ทำให้เราเสียใจร้องไห้หนักมากเหมือนเราให้เค้าเต็มร้อยอยู่คนเดียวแต่สำหรับเค้ากับถอยลง เราไม่ไหวจึงขอเลิกกับP แต่ดันไปง้อเค้าในวันต่อมา เค้าบล็อกเฟสเราทันทีเลยค่ะ555 ตอนนั้นจุกเลยยทำไรไม่ถูกคิดในใจเค้าก็คงอยากเลิกกับเราอยู่แล้วแค่เป็นฝ่ายให้เราไปเอง เราร้องไห้เป็นเดือนๆเลยค่ะผ่านไปปีนึงหลังจากที่เลิกกับP เค้าก็มีแฟนใหม่ส่วนเราก็แอบส่องเฟสเค้าตลอด ทำได้แค่คิดถึงแต่ทำไรไม่ได้ พอปีต่อมาเราก็มีแฟนใหม่เช่นกัน แต่ดันถูกทิ้งอีกแล้ว แย่มากเลยค่ะ ขอบอกเลยนะคะ เราไม่เคยงี่เง่าเอาแต่ใจเลยถือซะว่าดีเกินไปด้วยซ้ำT.T ผช.ไม่ชอบคนดีกันหรอค่ะ จนเวลาล่วงเลยมาเราก็อยู่ปีสี่แล้วค่ะ มีหลายครั้งที่เราได้เจอ P โดยบังเอิญเวลากลับบ้าน ตอนนั้นกำลังเดินตลาดกับแม่อยู่ แล้วก็จ๊ะเอ๋กับP พอดีเค้าก้อยิ้มให้เราก้อยิ้มตอบแล้ววิ่งหนีอย่างเร็ว อยากทักนะแต่ทักไม่ได้5555 ก็เค้าอยู่ร้านเสื้อผ้าผญ.ให้เดาเลยนะว่ามากับแฟนใหม่ แต่ก็จริงตามที่เราคิด เห็นแต่ละทีทำให้เรานึกถึงเรื่องเก่าๆตลอด เพราะPเป็นรักแรกของเรา เราเองก็เป็นรักแรกของP เช่นกัน คิดแล้วขำนะคะ555 ทำให้เรานึกถึงเพลง ขอ ตลอดเหมือนเป็นพระเอกนางเอกในมิวสิค วันนึงฟังเป็นสิบๆรอบบ บร้าาไปแล้ววว~~~~ เฮ้อออคิดแล้วเศร้าาจิงๆพอมาปีสี่เทอมสองระยะเวลาไม่นานมานี้ในวันงานมีตติ้งสาขา ทำให้เราได้เจอกับPอีกรอบคะ เพราะว่าPมาแสดงดนตรีให้สาขาเรา พอเห็นกันแบบนี้ก็อดคิดถึงไม่ได้เลยไปยืนชิดขอบเวทีขอจับมือกับเค้าซะเลย T.T เค้าก็มาหาเราจับมือกันสายตาจ้องกันพักนึงเค้าก็ยิ้มให้เรา แล้วกลับไปเล่นดนตรีที่เดิม พอกลับมาถึงห้องใจห่อเหี่ยววเลยคิดถึงมากๆคิดถึงที่สุดอยากคุยกับเค้าในหลายเรื่องที่อยากบอก พอตกเที่ยงคืนเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเบอแปลกโทรมาเราเลยรับ เสียงที่ได้ยินเป็นเสียงที่คุ้นเคยเค้าทักถามเราว่ากลับแล้วหรอมาถ่ายรูปด้วยกันก่อน เรานี่ได้ยินแบบนี้โครตดีใจเลยคะ ไม่นึกว่าเค้าจะจำเบอเราได้ทั้งที่เรื่องผ่านมาสามปีแล้ว แต่เราก็ลบเบอเค้าไปตั้งเเต่เลิกกันแล้ว คืนนั้นทำให้เรานอนไม่หลับเลยคะ เราเลยโพสความทรงจำที่ได้จับมือกับเค้า Pก็ได้โพสถึงเราเช่นกันดีใจมากกก เหมือนทำให้เรามีความหวังเพิ่มอีก พอเกิดเรื่องนี้เราเลยได้นัดเจอกันกินข้าวออกเดตด้วยมั้ง555 ทำอะไรหวานๆแบบก่อน ความรู้สึกเรากลับมารักเค้าอีกรอบ เราถามเค้าว่ารักเราม้าย เค้าก็บอกว่าความรุ้สึกเหมือนเดิม คิดถึงตลอด บอกรักเราด้วย ในใจเรายิ่งมีความหวังไปอีกคิดว่าได้คบกันแล้วแต่อีกใจก็กลัว เป็นแบบเดิมเพราะเราจะเรียนจบแล้วต้องไปหางานทำที่ กทม. ในใจก็ยังจะดื้อดึงอยากจะคบกลับมาเป็นเหมือนเดิม เพราะ P บอกความรู้สึกกับเราว่าเค้ารักเราคุยกันแรกๆPทักมาหาเราตลอดเลย พอคุยกันได้ไม่นานเราติดต่อเค้ายากมากขึ้นเป็นเพราะเค้าไม่ว่างด้วย คุยกันบางวันแถบไม่ถึง10ประโยค เค้าเริ่มทำให้เรารู้สึกว่าเค้าจะทิ้งเราไปอีกแล้ว แล้วมันก็เกิดขึ้นจริงเค้าไม่ตอบเฟสเราเลยโทรหาก็ไม่ติด แต่ดันออนโพสต่างๆนาๆในเฟสได้ น้ำตาก็ไหลมาโดยไม่รู้ตัวมันเจ็บแบบจุกๆในอกความรุ้สึกเหมือนตอนที่เลิกกันครั้งแรกก็กลับมาอีกครั้ง รักครั้งนี้เราเสียใจหนักมากกจริงๆหรือเป็นเพราะเราคิดไปเองตลอดว่าเค้าจะกลับมาแล้วทำไมต้องมาให้ความหวังเราด้วย เราไม่กล้าที่จะโพส หรือที่จะร้องไห้ให้ใครฟังพอตกตอนกลางคืนแอบมาร้องไห้เงียบๆคนเดียวตลอด ทุกวันนี้เรากำลังพยายามทำใจอยู่ค่ะ พยายามมลืมเค้าให้ได้ถือซะว่าเป็นบทเรียนอีกรอบละกัน
และก็อยากฟังเรื่องของคนที่เคยเจอหรือไม่เคยเจอแบบเราด้วยค่ะ