เรื่องหัวใจศิลาน่ะ ดูแล้วก็อินนะ แต่ไม่ได้อินเพราะมันเกี่ยวข้องกับตัวเอง หรือตัวเองเคยเป็นหรอก มันอินตรงที่รู้ว่า คนที่เรารักน่ะ เขาก็มียอดรักที่รักและชอบพอกันมานาน ตั้งแต่เด็กตั้งแต่วัยรุ่น คือเห็นกะนมานาน อยู่ด้วยกันมานาน มันเป็นความผูกพัน ถึงแม้จะต้องจากกันไป ห่างกันไป พอกลับมาเจอกัน มันก็คงเหมือนพระเอก-นางเอก ที่ยังมีสายใยดีๆให้กันอยู่ เราอินตรงนี้ เพราะการที่จะไปแทรก หรือไปทำให้เขาลืมคนที่รักฝังใจมันคงยาก และแทบเป็นไปไม่ได้ มันเป็นความอินที่เจ็บปวด เหมือนมองดูเรื่องราวของเขาผ่านละคร มองดูว่าเขามีกันและกันมันคงจะมีความสุขแค่ไหน และรู้ด้วยว่าเขายังรอคนๆนั้นกลับมาเสมอ ไม่ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ถ้าคนๆนั้นอยากจะกลับมา เขาต้องเปิดใจรับแน่นอน...

อยากมีรักที่ฝังใจหรือผูกพันแบบนี้บ้าง

ยิ่งเพลง "เพราะหัวใจเป็นของเธอ" ยิ่งเป็นเพลงที่ตอกย้ำ และอธิบายความรู้สึกของเขาได้ชัดเจน เขามีเธอคนนั้นเป็นเหมือนภาพเงาจางๆ เป็นความหลังที่ยังฝังใจ แล้วอยู่มาวันนึงเขาสองคนก็ได้พบกัน เหมือนเนื้อเพลงช่วงถัดมา "ในวันนี้ได้พบกับเธออีกครั้ง แค่เอื้อมมือ วันเวลาดีๆ ที่เคยมีนั้นกลับรื้อฟื้น" ความทรงจำเก่าๆของเขาคงรื้อฟื้น จนเบียดเรากระเด็นออกไป แล้วเราก็หลุดออกมาจากวงโคจรทันทีทันใด ไม่มีช่องว่างให้กลับเข้าไปเลย

..."ให้ฉันรักเธอแค่ไหนก็คงต้องปล่อยมือเธอ"...

...ท่อนนี้ไม่ใช่ของเขา แต่คงต้องเป็นของเรา ที่ต้องเอาไว้บอกตัวเอง...