เรารู้สึกไม่ค่อยโอเคตั้งแต่เค้าคุยๆกันก่อนที่จะคบ ซึ่งเราก็รับรู้มาตลอด ว่าเค้าคุยๆจีบๆกัน เห็นทั้งทางโซเชี่ยวและการโทรเล่าให้ฟัง  ที่เรารู้สึกไม่โอเคเพราะความรักครั้งนั้นฝังใจเรามากแถมยังโดนทิ้งมา เราง้อเท่าไหร่ แฟนเก่าก็ไม่ยอมคืนดี จนช่วงนั้นเรารู้สึกตัวเองไร้ค่าไปเลย ตอนนั้นอกหักครั้งแรกในชีวิตเลยค่ะ

สักพักเพื่อนมาบอกเราว่า พวกเค้าจะเป็นแฟนกันแล้วนะ แล้วเพื่อนก็ถามว่าเราจะโอเคไหม
เราบอกว่า “เราว่ามันคงแปลกมาก เพราะเรารู้จักทั้งสองคนดี รู้ว่าทั้งสองคนนิสัยยังไง ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ง้อยังไง งอลยังไง เวลาดีใจเป็นยังไง เวลาพวกเค้าทะเลาะกัน เราก็ต้องมาฟังเพื่อนเล่า แล้วบอกวิธี ไม่ให้เค้าเข้าใจกันผิด มาปลอบใจเวลาทะเลาะกัน ซึ่งมันเหมือนเวลาที่เรารู้ว่าแฟนเก่าทำอะไรให้เพื่อน ซึ่งมันเป็นสิ่งที่มันเคยเกิดขึ้นกับเรามาแล้ว แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ที่ที่ของเราแล้ว บอกตรงๆว่ามันเศร้า เวลาฟังเพลงเศร้า เราจะนึกถึงแฟนเก่าคนนี้ทุกครั้งเลย ...”

เพื่อนตอบมาว่า “ก็อย่าไปฟังเพลงเศร้าสิ”  

มันเป็นประโยคที่ทำให้เราสะเทือนใจมาก ทั้งที่เราคบกันมา 11 ปี เป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเราเลย แต่ทำไมตอบมาเหมือนกับว่าการที่ไม่บังเอิญไปฟังเพลงเศร้ามันง่ายนัก เหมือนไม่ได้ใส่ใจในความทุกข์ของเรา

แล้วก็มีหลายๆเหตุการณ์ที่มันเป็นเรื่องที่ควรจะรู้กันแค่เพื่อนสนิท แต่เพื่อนเราก็เอาไปเล่าให้แฟนเก่าเราฟัง รวมถึงการพูดถึงเราในเเง่ไม่ดีให้แฟนเก่าเราฟัง ซึ่งตรงนี้เราไม่โอเค

แล้วหลังจากนั้นเราก็ห่างๆกับเพื่อนไป จนตอนนี้ก็ผ่านมาหลายปี เราเองก็ยังรู้สึกไม่โอเคเท่าไหร่ค่ะ  ส่วนเพื่อนก็ติดแฟนงอมแงม เลยไม่ค่อยได้คุยกัน

ตอนนี้ดูเหมือนเพื่อนสนิทของเรามีโอกาสที่จะได้แต่งงานกับแฟนเก่าเรา เขาบอกว่าถ้าเขาแต่ง เขาอยากให้เราไปเป็นเพื่อนเจ้าสาว เรากลับรู้สึกว่า เป็นได้ แต่จะให้ยิ้มแบบเต็มใจในงานแต่ง มันยังฝืนใจเราอยู่ค่ะ   กับการที่ไม่ได้ติดต่อกันเลยตอนนี้ จากแต่ก่อนที่คุยกันทุกเรื่องตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ เราอยากจะรู้สึกกับเพื่อนเหมือนเดิม แต่ตอนนี้ยังทำไม่ได้

อยากรู้เหตุผลของเพื่อนที่ตัดสินใจคบคนกับแฟนเก่า แล้วยอมเสียบางอย่างในความสัมพันธ์กับเราไปค่ะ