การมีคนคุยก็ดีนะ เพราะเมื่อก่อนเราไม่มีคนคุยด้วยเลย เรียกว่าไม่มีคนคุยมานานมากแล้วนะ จนเราขอใครซักคนผ่านเข้ามาบ้างก็ยังดี จนมา2 3 อาทิตย์ที่เจอเค้า เราดีใจสุดๆ ไม่เหงาแล้วจ้า โต้ตอบกันไปมา ไม่เหมือนที่บางคนที่เราเคยเจอเคยคุยให้เราถามกลับอย่างเดียว เรามีความสุขมากๆเลย แต่พอคุยไปซักพัก จนวันนี้เรารู้สึกว่ายิ่งคุยเราก็ยิ่งเหนื่อยๆ เหมือนรู้สึกเหมือนเดิมเหมือนตอนที่เราไม่มีคนคุยด้วยหรือมีคนคุยแต่เราก็ต้องทักก่อน ถามกลับก่อน อยู่คนเดียว ทำไมมันไม่ดีเหมือนช่วงแรกๆที่คุยกับเค้านะ แต่จะว่าไปเค้าก็ดีตรงที่เค้าคนนั้นเวลาเราถามกลับตอบยาวมาก ส่งรูปนู่นนี่นั่นมาให้เราดู หรือเราเลือกเยอะไป หรือเราขี้เบื่อ คือนิสัยเราเป็นคนที่กวนๆ ชอบเลนมุก ชอบฮาๆตลกๆ นิสัยไม่นิ่ง ไม่ค่อยเรียบร้อยอะไรมาก สบายๆ แต่เค้าคนนั้นคือตรงข้ามกะเราทุกอย่างเลย นิ่งๆเงียบๆไม่กวน ไม่ตลก เรียบร้อยมาก ตรงนี้ด้วยมั้งมันเลยทำให้บทสนทนาที่คุยกันมันนิ่งๆเอื่อยๆ เบื่อๆ อีกอย่างเราเคยพูดแกล้งเค้า เล่นมุกใส่ เค้าก็ไม่รับมุกไม่เล่นกับเราซักที เราเลยไม่พูดเล่นด้วยแล้ว ถามว่าเราเจอคนกวนๆนิสัยคล้ายเราบ้างมั้ยก็มี แต่เค้าชอบหายไปมากๆมากๆแบบนานสุดๆ เราเลยคิดว่าคนนี้คุยด้วยแทบทุกวัน บ่อยกว่าคนที่เข้ามา แต่เรารู้สึกเอื่อยๆละอะ ขอคนที่เข้ามานิสัยตรงกับเราหน่อยได้ปะ ที่ไม่ต้องถึงกับไม่เรียบร้อยตลอด แต่เรียบร้อยบ้างบางเวลา ไม่ถลึ่งอะ เราเคยคิดนะว่าเราจะไม่คุยกับเค้าแล้วอะ แต่ทำไม่ได้เราไม่อยากเหงาแบบเดิม คือถ้าไม่คุยคนนี้ก็ไม่มีคุยละนะ เราคิดว่าถ้ามีคนมาแทนคนนี้ที่นิสัยคล้ายๆเราเราก็จะปล่อยคนนี้ละ เราควรทำไงดี หรือบอกเค้าไปเลยว่าคุยเล่นกับเราก็ได้นะ555ให้เค้ารู้ตัวกล้าๆคุย เอ๊ะยังไงดี