จดหมายฉบับนี้ เรา รวบรวมความกล้า เขียนขึ้นเพื่อส่งต่อถึงใครและใครหลายคนเป็นดั่งสารแทนความใน ถึงเหตุการณ์ และเรื่องราวระหว่าง ‘เรา’

ที่ต่างห้ำหั่นเฉือดเฉือนผ่านทาง วจีกรรม มโนกรรม และเลยเถิดไปถึงกายกรรมอยู่บ้าง

คนทั้งโลกรู้ว่า เราทั้งสอง คือ คู่แค้นแสนอาฆาต ที่ต่างรู้ไส้รู้พุงกันเป็นอย่างดี จนบางครั้งหากเราแอบคิดว่า...

หากไม่ได้ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามกันในวันนี้เราอาจจะประกบปากกันอย่างแนบแน่นด้วยความรักที่แสนจะดูดดื่มเร้าใจ

แต่ในความเป็นจริง ใครก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ใช่ไหม....ศัตรูที่รัก ของฉัน

ความใจในที่ฉันอยากบอก...

ศัตรูแสนรัก...อย่าได้ร้อนรน กระวนกระวานใจไปเลยเธอจ้ะเธอจ๋า กับการพลาดท่าเสียทีให้กับทีมเจ้าท่าแห่งลุ่มแม่น้ำเออร์เวล
ขึ้นเถลิงอำนาจเป็น เต้ย แห่งวงการฟุตบอลเมืองผู้ดี จนส่งผลกระทบทางจิตใจอย่างร้ายแรง

แก่ผู้พลีวิญาณทุกอณูให้กับทีม พญานกฟีนิกส์ แห่งลุ่มแม่น้ำเมอร์ซีย์ไซด์ เช่นเธอนั้น

ความเจ็บช้ำมันหนักหนามากนัก จนเธอแสดงออกผ่านการกรีดร้องโวยวาย
ทั้งเรื่องของตัวเลข 97 คะแนนที่มากสุดเป็นประวัติศาสตร์แห่งรองแชมป์

จนพวกฉันคิดว่าเลขท้ายสองตัวที่กำลังจะมาถึงในงวดหน้าจะไม่พลาดจากจำนวนนี้มากนัก

ไปจนถึงเรื่องการปราชัยเพียงครั้งเดียวของการศึกทั้งหมด 38 ครั้ง...

แต่ทำไมไม่ได้รับรางวัลอันแสนงดงามอย่างคำว่า...แชมป์เปี้ยน

ซ้ำร้าย ยังถูกไล่เอาหอกแหลมที่ผรุสออกจากวาจาของศัตรูคู่อาฆาตเช่นฉัน
กระหน่ำซ้ำเติม จุดเดิมที่เคยเจ็บ เจ็บแบบเดิมที่เคยเจอมาก่อน ....
จนเธออดรนทนไม่ไหว เคาน์เตอร์แอทแท็ก

ด้วยการ ยิงธนูศักสิทธิ์แห่งแมนเชสเตอร์อยู่ที่ 6 เข้ากลางใจของฉัน....

เจ็บนะ เจ็บ แต่ไม่น่าจะมากมายเท่าเธอ

เธอรู้ไหม...เพราะอะไร เราถึงคอยตามหลอกหลอนเธอประหนึ่งเป็นฆาตรกรโรคจิต

เพราะ พวกเราและเรา กลัว ...

เธอสามารถคว้าถ้วยแห่งชัยชนะทุกอย่างบนพิภพนี้ได้
แต่เราไม่อยากให้เธอคว้าความเป็นราชาฟุตบอลแห่งเกาะอังกฤษ ในห้วงเวลานี้ได้

มันควรยืดระยะออกไปอีกสักหน่อย ไม่ใช่แค่เรายังไม่พร้อมใจจะยอมรับและโดนถากถางจากผลงานในปัจุบัน

เรารู้ว่าการห่างไกลจากความสำเร็จมาตลอด 5-6 ปีที่ผ่านมา มันเจ็บปวด

จนทุกวันนี้แทบกระอักเลือดจากคำถ่มของเหล่าเธอ รวมเข้ากับความย่ำแย่ของบรรดานักรบของเรา
แต่ยังไม่อาจเทียบเคียงกับระยะเวลายาวนากว่า 3 ทษวรรษของพวกเธอได้...

ซึ่งเรากลัวจะเป็นแบบเธอ....

การขึ้นเป็นเบอร์หนึ่งแห่งพรีเมียร์ลีก มันสำคัญเหนืออื่นใด
สำคัญกว่าแชมป์ยิ่งใหญ่หรือเจ้ายุโรปที่เธอเคลมและครอบครองว่าเธอเป็น...มายาวนาน

การกลับมาแสดงวิญญานแห่งเครื่องโม่ประตูสีแดงของพวกเธอล่าสุดนั้นยิ่งทำให้เรากลัว
เรากลัวว่า.. แชมป์พรีเมียร์ลีก จะส่งเป็นแรกผลักดันให้วันข้างหน้า
ไม่มีใครล้มเธอลงได้ เพราะอดีตมันเคยเกิดขึ้นมาแล้ว...

เราไม่ยากเหน็บหนาวเช่นเธอ เราไม่อยากปวดร้าวเช่นที่เธอประสบมายาวนาน 

เพราะด้วยสภาพอันแสนอิดโรยเหมือนดังซากไร้วิญญานของนักรบทีมเราในเวลานี้...มันยังไม่อาจฟื้นฟูกลับมาได้ในเวลาอันใกล้
การถูกกระทืบด้วยความสำเร็จของพวกเธอ จะยิ่งตอกฝาโลงให้ผีอย่างพวกเราไม่ได้ผุดเกิดโดยง่าย

ความกลัวของบรรดาเราจึงแสดงผ่านการอำนวยอวยพรให้เธอนั้นปราชัย

และไร้ซึ่งความสำเร็จในถ้วยใบเดียวที่เธอยังไม่เคยคว้ามันมานอนซุกในอ้อมอกได้
เพราะมันเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เราภาคภูมิใจว่าเรา อยู่เหนือกว่าเธอในจุดนี้ ...

ถ้าเธอยังโกรธแค้นในสิ่งที่เรากระทำในวันนี้ เราขอโทษ

แต่ก็อยากให้เธอโปรดเข้าใจ...ว่าใคร...อยากจะเป็นหัวอกเดียวกับเธอ

และอยากให้เธอนึกถึงอดีต.....

การอดชูถ้วยผูกโบว์สีแดงของเธอในวันนี้ มันอาจจะเจ็บช้ำแสนสาหัส

และมันอาจจะใกล้เคียงกับคำว่าแชมป์พรีเมียร์ลีกมากที่สุดเท่าที่เธอเคยฟ่าฟันมา...      

แต่เธอ รู้ไหมเมื่อ 7 ปีก่อน เรา เคยเจ็บช้ำแบบนี้มาก่อน
เราพ่ายแพ่ให้แก่ทีมเศรษฐีสีฟ้าที่ใช้ลมหายใจอยู่ร่วมเมืองเดียวกันไปด้วยผลต่างจากลูกได้เสียเท่านั้น

วันนั้น เราก็พอจะมีความทรงจำได้ว่า...เราถูกกระทำชำเราทางความรู้สึก
ผ่านการถ่ม จิกกัดจากศัตรูที่เปรียบเสมือนญาติมิตรอย่าง...เธอ เช่นกัน

วันนี้ เหตุการณ์ไม่แตกต่างจากวันนั้น...ดอกเธอจ๋า

ถ้าเธอพอจะเชื่อคำโบราณเรื่องกรรมอยู่บ้าง เธอ น่าจะเข้าใจ

อันกรรมใด กำเนิดก่อ ต่อตนนั้น
ใครไหนกัน คือตน คนทำนี้
เกิดกระทำ อย่างไร ได้ทันที
กรรมก่อนี้ แน่นัก มักถึงตัว

เรา แค่ทำหน้าที่ของศัตรูหมายเลขหนึ่งของเธอให้สมบูรณ์แบบ

ก็แค่นั้น... แหละ ศัตรูที่รักของฉัน