สวัสดีค่ะ มีปัญหาที่ค่อนข้างหนักใจ ไปเล่าให้ใครฟังเขาก็ได้แต่รับฟังเราเท่านั้น คือว่า เราเป็นนศ.คนหนึ่ง ซึ่งเทอมแรกเราได้เกรด4.00 ใครๆก็บอกว่าเราเรียนเก่ง แต่เรารู้สึกว่า เราไม่ได้เก่งแต่เราอยากเก่ง เราต้องพัฒนาให้เก่งที่สุด ดิฉันคิดแบบนั้นจริงๆ ส่วนตัว ดิฉันเป็นคนที่พูดน้อย สันโดษ ว่าง่ายๆเราไม่ชอบสุงสิง เลี่ยงคนมากๆถ้าเลี่ยงได้ แต่ดิฉันคิดว่า ดิฉันควรจะเข้าสังคมบ้าง เพราะเราเรียนสายครู อนาคตเราจะต้องเป็นแกนหลักของสังคม
   เข้าเรื่องเลย คือ มีเพื่อนคนหนึ่งที่อยู่ในเอกเดียวกัน แต่เราไม่สนิทและรู้จักเฉยๆ เวลาสอบจะขอลอกแบบชะโงกหน้าเลย เราก็แสดงออกโดยการเอามือปิดบ้าง เราว่าเขาก็คงรู้แหละว่าไม่ให้ แต่เขาก็พยายามที่จะลอกต่อไป และล่าสุด นางพูดว่า "ขอถ่ายตำตอบหน่อยดิ" 55555 คือสอบครั้งนั้นเป็นข้อเขียนแสดงวิธีทำ ตอนแรกนางมองแหละ ชะโงกแล้วชะโงกอีก แต่ลอกไม่ได้เลยบอกไปแบบนั้น อารมณ์เราตอนนั้นคือ ตะโกนออกไปเลยว่า ถึงกับจะถ่ายเลยหรอ!!! ยอมว่าไม่ได้ตั้งใจพูดเสียงดัง คือโกรธจริงๆ แล้วนางก็พูดกับเราว่า พูดเสียงดังเลย แล้วทำหน้าเจื่อนๆ และหลัจากนั้นนางก็ชอบนินทาเรา กับเพื่อนของนาง ซึ่งเรารู้เลย เพราะนางพูดไปแล้วก็หันหน้าไปหาเรา  จะบอกว่ามันเป็นเรื่องตลกก็ได้นะ555555  เราเล่าให้ใครฟังเขา ก็ได้คำตอบว่า "คิดเล็กคิดน้อยกับเพื่อน" สำหรับเราคิดว่า การลอก เป็นการเอาเปรียบผู้อื่น แต่ถ้านางทำแล้วทำไม่ได้จริงๆ เราพร้อมสอนอย่างเต็มที่ หลายคนก็บอก สอนทำไมถ้าสอนให้ลอกดีกว่า  เราก็เงียบ
    โดยปกติที่เห็นนั้น นางเป็นคนที่อัธยาศัยดี เที่ยวเก่ง พูดเก่ง จึงทำให้ใครๆก็ชอบนาง เราก็ชอบนางนะที่นางสามารถพูดให้คนอื่นมีความสุข แต่นางคงไม่ชอบเราเพราะเราไม่ให้ลอกข้อสอบ
    เราควรแก้ปัญหายังไงดี หรือเราควรแก้ไขตัวเราตรงไหน ....😥