รู้ตัวแล้วแหละว่ายังไงก็โดนเมินแน่ๆ เลยทำตามใจตัวเองเลย ห้องเรียนของเราจะอยู่ไกลห้องเขาแค่ไหน ก็เดินอ้อมก่อนจ้า เดินผ่านห้องเขาก่อน เขาเล่นกีฬา เราก็หามุมดีๆแอบมอง ไม่ก็เดินโฉบไปโฉบมา บางทีเขาอาจจะมองอาจจะยิ้มให้คนอื่นงี้ เราก็มโนว่าเขามอง เขายิ้มให้เราา5555
 ตอนเที่ยงก็สังเกตว่าเขากินข้าวร้านไหน นั่งโต๊ะไหนในโรงอาหาร แล้วเรานั่งกินข้าวแล้วก็มองไปยิ้มไป
ก็คิดว่าตัวเองชอบเขาเงียบๆแหละมีแค่เพื่อนในกลุ่มที่รู้ ไปๆมาๆรู้กันเป็นสิบเลยเว่ย ครั้งหนึ่งพี่เขากำลังจะเดินผ่าน เพื่อนที่รู้ก็เรียกชื่อเราแบบดังมากก สายตาก็ล้อเลียนเต็มที่เลย ฉันก็เขินไปสิ พี่เขาก็หันมามองนิดหน่อย แล้วเดินผ่านไป เราก็เลยโล่งใจ

       กิจวัตรเราก็คือการแอบมองเขาจากมุมเล็กๆของเรานี่แหละทำงั้นไปเรื่อยๆจนถึงตอนเราใกล้จะจบม.3อ่ะ พี่เขาก็จะจบม.6 ถึงวันน้องส่งพี่ เราจำได้เลยว่าเราถือดอกกุหลาบดอกเดียวเลยเพื่อจะเอาไปให้คนคนเดียว ก็คือพี่เขา เตรียมใจมาแล้ว เดินหาเลยจ้า แต่พอเอาเข้าจริงๆก็ไม่กล้าซะงั้น555
ส่งสายตาอ้อนวอนเพื่อนว่าไม่เอาให้แล้วดีมั้ย แต่เพื่อนพร้อมถีบเราให้เข้าหาพี่เขาเต็มที่ ก็เลยเอาว่ะ สู้เว่ย! อย่างกับจะไปรบ 555 ก็เลยเรียกพี่เขา แล้วยื่นดอกไม้ไปให้ ไม่แม้แต่จะมองหน้า ก็คนมันเขินน >///////< พี่เขาก็พูดขอบคุณครับ พอให้เสร็จก็คิดว่าจบแล้ว เลยจะเดินออกจากตรงนั้น แต่เพื่อนไม่จบจ้าาา เพื่อนผลักค่ะ(ย้ำ!ว่าผลักค่ะ!) ผลักให้เข้าไปหาพี่เขา จะถ่ายรูปคู่ให้ อ๊ากกกกก!!! เขินทวีคูณ เขินตัวแตกก หน้าดำหน้าแดงไปอีกกก ฉันก็แบบทำไรไม่ถูก เอาดิวะ ถ่ายก็ถ่าย! เพื่อนก็ถ่ายให้เรียบร้อยเลย ฟินจริงแก เคยแต่แอบมอง เดินเฉียด ไม่เคยได้แบบยืนใกล้อะไรขนาดนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอปิดหน้าตาไว้นะคะ สงวนไว้หน่อยเนอะะะ


แต่เราก็ไม่ได้สารภาพรักเขานะ...เสียดาย..
พอมาวันใหม่ พี่เขาก็ทักหาเพื่อนเรา ฝากขอบคุณที่เราเอาดอกไม้ไปให้อ่ะ!! ตอนแรกก็ไม่เชื่อ จนเพื่อนแคปแชทมาให้ดู พี่เขาจริงๆด้วยย!! คุ้มแล้ววว
กับการที่แอบชอบ เข้าจะรู้สึกไงไม่รู้ ณ ตอนนั้น แต่ที่รู้ๆ เราดีใจมากกกกก เซฟอินมายฮาร์ตอ่ะอืออ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

       งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลาอ่ะเนอะ เราขึ้นม.4 เขาก็ขึ้นปี1 ต่างคนต่างแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตนเองก็คือเรียน ถึงยังไงช่วงปีใหม่ ,วันเกิดพี่เขา เราก็ทักไปอวยพรตลอดเลย เจอเขา2ครั้งคือตอนเขามางานกีฬาสีรร. กับเล่นบาสที่รร. หลังจากนั้นก็ไม่เจอเลย มหาวิทยาลัยกับมัธยมต่างกันอยู่แล้วอ่ะเนอะ เวลาเปิด-ปิดเทอมงี้ จากที่เคยเจอ ผ่านไป1ปี 2ปีก็ไม่เจอ ม.4-5 พร่ำเพ้อหนักมากกก คิดถึงอ่ะ อยากเจอบ้าง ถึงกับน้ำตาไหลกันเลยทีเดียว ทำไมต้องยึดติดแค่คนคนนี้ ความจริงเราก็มองคนอื่นบ้างสนใจคนอื่นบ้าง สุดท้ายก็วนลูปที่เดิมคือชอบพี่เขา

'ตกหลุมรักคนเดียวอยู่ซ้ำๆ' เราเข้าใจมันมาจนถึงวันนี้แหละ ตอนนี้คือตามติดความเคลื่อนไหวพี่เขาทั้งเฟสทั้งไอจี เห็นจุดเขียวๆ เห็นสตอรี่ที่ลงก็พอใจแล้วอ่ะอืออ คือปัจจุบันนี้ชอบพี่เขามาเป็นปีที่6แล้ว อึดอัดที่ไม่ได้บอกชอบสักที เพราะไม่เจอกันเลย เลยสารภาพรักทางแชทไปซะ
แรงบันดาลใจในการดูแลตัวเองส่วนหนึ่งมาจากพี่เขาเลยนะ ผอมลงมั้ย...อันนี้มีคนทักว่าผอมนะ ขาวขึ้นมั้ย...ขาวขึ้นมากก และเราก็หายอึดอัดใจแล้วว เพราะบอกชอบพี่เขาแล้ว และพี่เขาก็รับรู้แล้วว ฮือออ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

       ก็อย่างที่บอกแหละ การแอบชอบใครในช่วงมัธยมอ่ะดี สีสันชีวิตเลยย แกจะเข้าใจการที่แบบอยากมาโรงเรียนเพื่อมาเจอใครสักคน อยากจะลองเล่นกีฬาที่เขาชอบเล่นทั้งๆที่เราไม่ชอบกีฬาเลย..มันสดใสมากเว่ยยย และตอนนี้ถามว่ายังชอบพี่เขามั้ย บอกเลยว่า ชอบ แต่เราก็มีสติมากขึ้นแหละ เราชอบแบบปลงๆ(แต่ยังตามติดชีวิตเขาอยู่อ่ะนะ555555)
เราแค่อยากจะมาแชร์เรื่องราวแอบรักแอบชอบ คนแอบชอบอย่างเราๆต่างก็มีใครสักคนเป็นพี่โชนอยู่ในใจแหละค่ะ555555 
แอ๊ะๆๆ ถึงแม้ว่าจะแอบชอบใครอะไรยังไงก็ไม่ได้ทิ้งการเรียนหรอกนะคะะ สบายใจได้หายห่วงโลดดด

เราชอบเขา ก็อาจจะหวังให้เขาชอบแหละ แต่เป็นไปไม่ได้ เราต้องอยู่กับความจริง ตอนจบในหนังพระนางคู่กัน แต่ในชีวิตจริงเราอาจไม่ใช่นางเอกของเขาก็ได้ เขาอาจจะเป็นตัวประกอบที่สำคัญในฉากหนึ่งของชีวิตเราก็ได้

สู้ๆนะคะตัวเราเนี่ย55555 คนที่ตกอยู่ในวังวนเดียวกับเราด้วยนะคะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะ สวัสดีค่าาาา