สวัสดีครับ ผมชื่อโบ๊ทครับ. เข้าเรื่องเลยนะ.  ผมทำงานเป็นครูสอนมวย เข้างาน10โมงเช้าเลิกงานสามทุ่มทุกวัน มีวันหยุด1วัน.  และผมมีปัญหากับแฟนเกือบทุกวันเลยผมรักแฟนผมมาก  คบกันมา10เดื่อนแล้ว แต่เธอบอกผมทุกวันนะครับว่าไม่มีเวลาให้เธอเลย (แยกกันอยู่).    1 เดื่อน เจอกันมากสุด 4-5 ส่วนมากเจอเดื่อนละครั้ง.  แต่ตลอดที่คบกันมาผมไม่มีเวลาให้เธอเลยครับ. ผมทำให้เธอไม่ได้ครับ เธอนอนร้องไห้ตลอดเลยครับ ผมก็ทนไม่ได้นะครับที่เห็นเธอร้องไห้ผมวางสายเธอไปก็น้ำตาไหลตลอดเลย ผมมันโครตเห็นแกตัวเลย. แต่ผมก็รักเธอมาก รักมากที่สุด.   สาเหตุที่ผมไม่มีเวลาไปหาเธอ เรื่องทำงานเนี้ยละครับ. งานที่ผมทำมันใช้ร่างกายแลกกับเงินเดื่อนที่จะได้. พอเลิกงานผมจะเหนื่อยสุดๆเลยครับ  แต่โทรคุยกันก่อนนอนตลอดแต่มันก็ไม่พอหรอกครับผมรู้.  พอมาวันหนึผมได้บอกกับแฟนผมว่าผมเหนื่อย อย่าทำให้คิดมากได้มั้ย. น้ำเสียงปกติที่คุยกันนะครับแฟน ผมตอบโอเค. อะไรที่ทำให้ผมสบายใจเค้าจะทำให้  เค้าทำได้นะครับแต่เหมือนไม่ใช่เค้า เหมือนประชดกันมากกว่า พออีกสามวันต่อมาก็มาคุยกันใหม่ คุยเรื่องเดิมๆครับ.  แต่ครั้งนี้ผม บอกเหตุผมที่จัดเจนกับเค้ามากขึ้น ผมบอกเค้าไปว่า ผมต้องทำงานผมไม่ได้มีใครที่ไหนนอกจากเค้า บ้านผมจน เค้ารู้นะว่าเธออยากไปเที้ยวนู้นที่นี้แต่เค้าไปแฟนบ่อยๆไม่ได้(ผมลืมบอกครับบ้านแฟนผมมีฐานะที่ดีครับ