สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 10
ก่อนรีบปรึษา
ศูนย์ช่วยเหลือสังคม กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์
ที่อยู่: 1034 ถนน กรุงเกษม แขวง คลองมหานาค เขต ป้อมปราบศัตรูพ่าย กรุงเทพมหานคร 10100
เปิด 24 ชั่วโมง
โทรศัพท์: 061 856 5613
หรือ กรมกิจการสตรีและสถาบันครอบครัว 255 บ้านราชวิถี ถ. ราชวิถี ทุ่งพญาไท ราชเทวี กรุงเทพมหานคร 10400
ข้อมูลการติดต่อ : โทรศัพท์ 0 2306 8746 โทรสาร 0 2306 8781
ลิงค์หน่วยงาน : http://www.dwf.go.th/
อีเมลติดต่อ : ict@owf.go.th
ศูนย์ช่วยเหลือสังคม กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์
ที่อยู่: 1034 ถนน กรุงเกษม แขวง คลองมหานาค เขต ป้อมปราบศัตรูพ่าย กรุงเทพมหานคร 10100
เปิด 24 ชั่วโมง
โทรศัพท์: 061 856 5613
หรือ กรมกิจการสตรีและสถาบันครอบครัว 255 บ้านราชวิถี ถ. ราชวิถี ทุ่งพญาไท ราชเทวี กรุงเทพมหานคร 10400
ข้อมูลการติดต่อ : โทรศัพท์ 0 2306 8746 โทรสาร 0 2306 8781
ลิงค์หน่วยงาน : http://www.dwf.go.th/
อีเมลติดต่อ : ict@owf.go.th
แมวน้อยสีส้มคาบปลาซาดีน ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1386543 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4906045 ถูกใจ, สาวน้อย ร้อยกระบวนท่า ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1066534 ถูกใจ, เกิดมาเพื่อสวยขึ้นคานแล้วตายไป ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2716157 ถูกใจ, AuDcoDilE ถูกใจ, dolwaya ถูกใจ, เส้นใหญ่ไก่ชิ้นตับ ถูกใจรวมถึงอีก 5 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
พ่อเราเมาเหล้าแล้วเอามีดไล่ฟันเรา [2]
หลังจากวันนั้น พ่อเราก็กลับเข้ามาอยู่ในบ้านเหมือนเดิม
แต่ความสัมพันธ์มันไม่เหมือนเดิมแล้ว
ตลอดระยะเวลาประมาณ2เดือนกว่า เราไม่เคยนอนหลับสนิทเลยสักคืน
เพราะเราต้องรู้สึกระแวงตลอดเวลาว่าพ่อเราจะมาทำร้ายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
เพราะบางคืนเรารู้สึกตัวตื่นก็เห็นพ่อยืนจ้องเรา จนเรากลัวแล้วต้องสะกิดปลุกย่าที่นอนอยู่ข้าง
บางวัน...ก็จ้องเราเขม็ง ปากก็พรึมพรำอะไรไม่รู้
บางวัน...ก็พูดขึ้นมาลอยๆเวลาเราเดินผ่านว่า "นับวันกูยิ่งเกลียด จะอยู่ที่นี่ทำไม"
บางวัน...พ่อเดินผ่านหน้าเราไปก็ถ่มน้ำลายลงพื้น แล้วก็เดินกลับมาอีกก็ล่มน้ำลายอีก หรือถ้าเราเดินผ่านไปตรงที่เขาอยู. เค้าก็จะถ่มน้ำลาย และมองเราอย่างเกลียดชังเป็นแบบนี้ตลอดแทบทุกวัน
หนักสุด...คงเป็นการเดินเข้ามาหาเราแล้วคว้ามีดทำท่าจะเดินตรงมาหาเรา แต่พอดีมีคนอยู่กับเราด้วย เขาเลยทำทีเป็นเอามีดไปเก็บ
เราไม่อยากอยู่ที่บ้านนี้อีกต่อไปแล้ว...เพราะว่าทุกวันๆเราไม่เคยอยู่ได้อย่างสบายใจเลย
เราอยู่ด้วยความหวาดกลัวมาตลอด
ตอนนี้เรามีเงินเก็บอยู่ 1 หมื่นบาท เราตั้งใจว่าจะออกจากบ้านไปให้ไกลๆ
และไปหางานทำ แต่งานมันหายากมากๆ แถมค่าเช่าบ้านและค่าใช้จ่ายมันก็สูงอีก
แบบนี้เราควรวางแผนอย่างไงดี
ทั้งตั้งแต่หางาน และควรมีเงินเก็บเท่าไหร่ ถึงจะพอจนถึงเงินเดือนที่ทำงานจะออก
คือ ตอนนี้เราทำนา(เป็นผู้หญิงที่หว่านข้าว หว่านปุ๋ยฉีดยาเอง ทำเองทุกอย่าง) เราไม่ได้มีงานประจำทำ รายได้ส่วนใหญ่มาจากการปลูกข้าว กับการที่เราเก็บผักผลไม้ไปขายที่ตลาด แบบนี้เราควรเริ่มต้นตรงไหนดี เราควรจะเข้าไปตายดาบหน้าหางานในกรุงเทพดีมั้ย?
รบกวนขอคำแนะนำด้วยนะคะ