หวัดดีทุกคนน เราตั้งกระทู้ครั้งแรกนะเพราะแค่อยากถามนิดๆหน่อยๆแค่นั้นเอง
เราเป็นผู้หญิงนะ แล้วชอบเพื่อนสนิทตัวเองที่เป็นผู้หญิงเหมือนกัน เราไม่เคยชอบผู้หญิงนะ เราชอบผู้ชายมาตลอด เรายอมรับนะว่าเราแพ้คนใกล้ชิดมาก อารมณ์เหมือนต้องชอบเพื่อนตัวอองตลอด เริ่มเล่าเลยนะ คือเราเป็นหน้าตาก็บ้านๆเนี่ยแหละ คนที่เราชอบอ่ะเป็นเพื่อนสนิทเรา ย้อนกลับไปปีที่แล้ว เราคบกับแฟนเราอยู่แต่เรารู้สึกอึดอัดมาก และอยากโทรหาเพื่อนอยากเที่ยวกะเพื่อน ไม่อยากคุยกะแฟน เราคบกะแฟนได้สักพักเริ่มสังเกตตัวเองก็รู้สึกแปลกๆ เพื่อนสนิทเราเป็นคนค่อนข้างขี้รำคาญ ปากหมา เอาแต่ใจ วันนึง เพื่อนของอีกกลุ่มนึงทะเลาะกันแล้วมีคนแยกตัวออกมา ขอแทนว่าBนะ เพื่อนสนิทเราขอเป็นAและกัน BเลยมาตีสนิทA และเหมือนBกำลังแยกเราออกจากA ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนใจเราตกลงไปในเหวเมื่อได้เห็นภาพเธอกับเขา แต่เราคิดว่ามันคืออาการหวงเพื่อน จนมันไม่ใช่ เราเลยบอกเลิกแฟนเพราะถ้าคบต่อแฟนจะเสียใจมากกว่านี้ ต่อมาเราได้เก็บความรู้สึกของเราเอาไว้ในใจอย่างนี้เรื่อยๆ จนเราร้องไห้ เพื่อนอีกคนที่เป็นผู้ชายที่เราไว้ใจ (แต่ไม่ได้สนิทมาก) เราจึงบอกไปว่าชอบA เรารักAมากทั้งใจ ให้ไปหมดแล้ว ความหวังดี ความเอาใจใส่ ความใกล้ชิด แต่Aยังไม่รู้สึกอะไร จนถึง ณ จุดๆนึงที่เราโดนAนินทา และโดนAรำคาญ เราเสียใจมากเสียใจจนไม่คุยกันสักพักไม่อยากเจอ ไม่เอาแล้วกับคนนี้ แต่เราก็ยังกลับมาคุยเหมือนเดิม ส่วนBก็ใกล้ชิดกับAมากขึ้นจนหอมแก้มกัน เรา...เลย...ตัดใจ แต่ก็ทำไม่ได้ความรู้สึกมันเอ่อล้น น้ำตาของเราไหลลิน สุดท้าย เลยจะบอกความในใจวันที่14 ก.พ. สุดท้ายก็ไม่กล้า แต่ก็บอกในวันที่15 .............ใช่! เราอยู่แกใจเลยต้องโดนปฏิเสธ แต่ขอแค่เราได้บอกความรู้สึกก็พอแล้ว แต่ว่ามันทำให้สถนาการณ์แย่ลงมาก แต่เราก็กลับมาสนิทกันและสนิทกันมากขึ้นก็ไม่รู้เพราะอะไร แต่ว่ามีคนบอกกับเราว่าBอึดอัดที่อยู่กับเรา แต่Bกลับบอกมาว่าไม่ แต่เราอ่ะกำลังหลอกตัวเองว่าชอบBอยู่ เราก็ปล่อย จนผ่านมาสามเดือนเราเป็น เพื่อนที่สนิทที่สุด และไว้ใจเรามากที่สุด
เลยอยากถามทุกคนว่าแบบนี้ดีแล้วหรอ???
เราอยากดูแล อยากปกป้อง อยากทำเพื่อเธอ อยากกอดเธอ อยากมีเธอแค่คนเดียว
ดีแล้วใช่มั้ย หรือควรทำยังไง
แอบชอบเพื่อนสนิท มานานมากแล้ว ควรทำไงดี??
หวัดดีทุกคนน เราตั้งกระทู้ครั้งแรกนะเพราะแค่อยากถามนิดๆหน่อยๆแค่นั้นเอง
เราเป็นผู้หญิงนะ แล้วชอบเพื่อนสนิทตัวเองที่เป็นผู้หญิงเหมือนกัน เราไม่เคยชอบผู้หญิงนะ เราชอบผู้ชายมาตลอด เรายอมรับนะว่าเราแพ้คนใกล้ชิดมาก อารมณ์เหมือนต้องชอบเพื่อนตัวอองตลอด เริ่มเล่าเลยนะ คือเราเป็นหน้าตาก็บ้านๆเนี่ยแหละ คนที่เราชอบอ่ะเป็นเพื่อนสนิทเรา ย้อนกลับไปปีที่แล้ว เราคบกับแฟนเราอยู่แต่เรารู้สึกอึดอัดมาก และอยากโทรหาเพื่อนอยากเที่ยวกะเพื่อน ไม่อยากคุยกะแฟน เราคบกะแฟนได้สักพักเริ่มสังเกตตัวเองก็รู้สึกแปลกๆ เพื่อนสนิทเราเป็นคนค่อนข้างขี้รำคาญ ปากหมา เอาแต่ใจ วันนึง เพื่อนของอีกกลุ่มนึงทะเลาะกันแล้วมีคนแยกตัวออกมา ขอแทนว่าBนะ เพื่อนสนิทเราขอเป็นAและกัน BเลยมาตีสนิทA และเหมือนBกำลังแยกเราออกจากA ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนใจเราตกลงไปในเหวเมื่อได้เห็นภาพเธอกับเขา แต่เราคิดว่ามันคืออาการหวงเพื่อน จนมันไม่ใช่ เราเลยบอกเลิกแฟนเพราะถ้าคบต่อแฟนจะเสียใจมากกว่านี้ ต่อมาเราได้เก็บความรู้สึกของเราเอาไว้ในใจอย่างนี้เรื่อยๆ จนเราร้องไห้ เพื่อนอีกคนที่เป็นผู้ชายที่เราไว้ใจ (แต่ไม่ได้สนิทมาก) เราจึงบอกไปว่าชอบA เรารักAมากทั้งใจ ให้ไปหมดแล้ว ความหวังดี ความเอาใจใส่ ความใกล้ชิด แต่Aยังไม่รู้สึกอะไร จนถึง ณ จุดๆนึงที่เราโดนAนินทา และโดนAรำคาญ เราเสียใจมากเสียใจจนไม่คุยกันสักพักไม่อยากเจอ ไม่เอาแล้วกับคนนี้ แต่เราก็ยังกลับมาคุยเหมือนเดิม ส่วนBก็ใกล้ชิดกับAมากขึ้นจนหอมแก้มกัน เรา...เลย...ตัดใจ แต่ก็ทำไม่ได้ความรู้สึกมันเอ่อล้น น้ำตาของเราไหลลิน สุดท้าย เลยจะบอกความในใจวันที่14 ก.พ. สุดท้ายก็ไม่กล้า แต่ก็บอกในวันที่15 .............ใช่! เราอยู่แกใจเลยต้องโดนปฏิเสธ แต่ขอแค่เราได้บอกความรู้สึกก็พอแล้ว แต่ว่ามันทำให้สถนาการณ์แย่ลงมาก แต่เราก็กลับมาสนิทกันและสนิทกันมากขึ้นก็ไม่รู้เพราะอะไร แต่ว่ามีคนบอกกับเราว่าBอึดอัดที่อยู่กับเรา แต่Bกลับบอกมาว่าไม่ แต่เราอ่ะกำลังหลอกตัวเองว่าชอบBอยู่ เราก็ปล่อย จนผ่านมาสามเดือนเราเป็น เพื่อนที่สนิทที่สุด และไว้ใจเรามากที่สุด
เลยอยากถามทุกคนว่าแบบนี้ดีแล้วหรอ???
เราอยากดูแล อยากปกป้อง อยากทำเพื่อเธอ อยากกอดเธอ อยากมีเธอแค่คนเดียว
ดีแล้วใช่มั้ย หรือควรทำยังไง