เอแงซาย ลูกหาบทำอะไร
นั่งสุมไฟคุยเฟื่องเรื่องสรวลเส
ดูดื่มด่ำพูดพร่ำร่ำรวนเร
ดังฮาเฮครื้นเครงวังเวงใจ
นั่นผู้กองกับพวกครับนายหญิง
นั่งสุงสิงพูดคุยใช่ใครไหน
ดึกดื่นแล้วนายหญิงมีสิ่งใด
จะเรียกใช้แงซายจะนำพา
ไม่มีเรื่องไรแน่แค่แปลกที่
จงอยู่นี่แงซายอย่าตามหนา
ฉันจะเดินดูไปไม่ไกลตา
อยากรู้ว่าพวกเขาทำไรกัน
โป่งกระทิงยิ่งร้ายกว่าเขาโล้น
อย่าโลดโผนโดดเดี่ยวเดินหุนหัน
อันตรายหลายหลากยากจำนรรจ์
อย่าเดียดฉันท์หลีกเลี่ยงคำตักเตือน
เส่ยเกิดจันนั่งล้อมกองไฟอยู่
เงยหน้าดูด้วยใจเสมอเหมือน
พร้อมกุลีกุจอนายมาเยือน
รพินทร์เชือนแชแลแค่แวบเดียว
ทั้งสี่คนล้อมวงโจ้อะไร
มีหนึ่งใบ้ปากหนักมากเฉลียว
หญิงดารินเอ่ยอ่อยลอยลอยเทียว
ยืนขบเขี้ยวตาจ้องมองยอดชาย
พรานพื้นเมืองทั้งสามพาหัวเราะ
พลางยิ้มเยาะยอดชายผู้เป้าหมาย
แล้วพาชื่นชมโฉมไม่วางวาย
เกิดถามนายดึกแล้วไยไม่นอน
ฉันหลับได้สักตื่นหนึ่งแล้วจ้ะ
อะไรน่ะโชยกลิ่นตามหลอกหลอน
เดินสูดกลิ่นติดตามมาแทรกซ้อน
คุณหญิงอ้อนเอื่อยเฉื่อยเรื่อยเปื่อยไป
ซุปสันวัวร้อนร้อนครับนายหญิง
อร่อยจริงลองชิมสักถ้วยไหม
ซดร้อนร้อนดึกดื่นชุ่มชื่นใจ
พรานจันไซร้ชักชวนคุณหญิงเธอ
อุตส่าห์หลบต้มซุปกันดึกดื่น
ยังระรื่นมีหน้ามาเสนอ
อย่ากลัวฉันจะแย่งกินของเธอ
แค่มาเจอใช่จะแย่งกินของใคร
ปากก็พูดหางตาก็ชำเลือง
ตาหาเรื่องเคืองขุ่นข้องใจไหว
อีตาพรานยียวนก่อกวนใจ
นั่งบ้าใบ้ไม่แม้แต่มองเรา
พวกลูกน้องมองกันกลั้นหัวเราะ
พาลัดเลาะหลีกหลบให้นายเขา
ขำเจ้านายนั่งปั้นหน้ายั่วเย้า
นายหญิงเง้าเซ้าซี้ไม่เลิกร้าง
ขอโทษค่ะดิฉันลูกหม่อมเจ้า
ขอเข้าเฝ้าฝักใฝ่ไม่เมินหมาง
ยืนอยู่นี่ชัดๆ ไม่เลือนลาง
ใส่ใจบ้างท่านเจ้าคุณลองมอง
ค่อยโล่งอกนึกว่าเป็นนางไม้
รพินทร์ไซร้ค่อยเอ่ยตอบสนอง
ละสายตาจากซุปเงยหน้ามอง
ตะลึงจ้องอ้าปากค้างละลานตา
ถ้าหากว่าฉันเป็นแม่นางไม้
คงจะได้โอกาสซัดหัตถา
กระทำสาปสะบัดซัดปทา
ถีบถองท่าหักคอเอราวัณ
ตั้งแต่ไหนแต่ไรนานมาแล้ว
ไร้วี่แววสุภาพแม้กับฉัน
ครูไม่สอนอบรมจรรยาบรรณ
คอยกีดกั้นรังเกียจแม้สตรี
คำครูสอนรักวัวให้พันผูก
หากรักลูกให้ตีอย่าหน่ายหนี
ให้รู้สึกสำนึกลูกผู้ดี
ตีหกทีให้รู้คำจำใส่ใจ
คุณหญิงนี้ไม่รู้ไม่สำนึก
ไม่รู้สึกไม่จำคำใครไหน
ยืนค้ำหัวเขาพูดพร่ำร่ำไร
ควรตีให้รู้คำจำใส่ใจ
คุณครูซ้ำย้ำคำสั่งสอนไว้
กระผมไซร้ลืมหลงคงเหลวไหล
คำครูสอนนิ่งนอนไม่ใส่ใจ
เป็นคนไม่เอาถ่านแค่นำทาง
คุณคนเลวทั้งศิษย์กับทั้งครู
ใครไม่รู้ชะรอยคอยถือหาง
พี่ชายใหญ่ไม่รู้แจ้งจางปาง
คอยเข้าข้างเกี่ยวก้อยหลงรอยไป
สมควรแล้วคุณชายเป็นคนจ้าง
คนนำทางอย่างผมให้ไปไหน
ผมก็ยอมรับคำจำนรรจ์ใจ
คุณหญิงไซร้สิบล้านก็ไม่ยอม
เพราะอะไรทำไมไหนบอกมา
คุณหญิงหวาสวยแต่รูปจูบไม่หอม
ชอบทะเลาะเบาะแว้งไม่รอมชอม
ใครจะยอมน้อมรับคำบัญชา
ตั้งแต่เช้าเย็นย่ำค่ำดึกดื่น
ก็ยังยืนทะเลาะต่อคำหวา
ใช่จะชวนทะเลาะต่อวาจา
คุณละว้ายียวนก่อกวนใจ
คนอะไรไม่ให้เกียรติกันบ้าง
กับนายจ้างสตรีอีกไฉน
เป็นสุภาพบุรุษหน่อยเป็นไร
คุณนั่นไซร้เห็นฉันเป็นอะไร
เป็นเด็กดื้อผมเห็นเป็นเช่นนั้น
ลูกใครกันถือดีอีกไฉน
น่าตีสัก ๒-๓ เผียะนี่กระไร
ยังซักไซ้ไต่ถามอีกดังฤๅ
บังอาจนักวจีนี้สามหาว
เป็นแค่บ่าวอวดดีเจียวนี้หรือ
ยังอีกนักอันบ่าวใคร่บันลือ
พอยินชื่อว่าหมอพอนับถือ
เป็นน้องๆ ดอกเตอร์ที่เลื่องลือ
ด่าเด็กดื้อก็พอเพียงเท่านี้
คอยดูนะฉันจะฟ้องพี่ใหญ่
ช่างกระไรวาจาน่าบัดสี
ผมจะบอกคุณชายบ้างทีนี้
น้องท่านนี่ดื้อด้านผลัดกันฟ้อง
เอาไหมล่ะแก้ผ้ากล้าอาบน้ำ
ช้างจะย่ำย้ำเหยียบตายสยอง
ฉันจะยิงให้ตายหากคุณฟ้อง
อยากจะลองเอาสิประลองกัน
เป็นอันว่าไม่ฟ้องหายกันไป
เอ้านี่ไงซุปวัวแก้กระสัน
กินเองสิใครล่ะอยากกินกัน
อ้าวแล้วกันเห็นท่าสูดกลิ่นมา
คุณหญิงน้อยค่อยลดถ้อยโทสะ
หสิตะกึ่งยิ้มกึ่งบึ้งหนา
จากโทสะผันแปรไม่ชักช้า
สุขหรรษาลักยิ้มได้เล็กน้อย
คุณหญิงเธอแค่ทำสะบัดสะบิ้ง
เธอแค่หญิงเดียวดายที่เหงาหงอย
พี่แลเพื่อนหลับใหลไร้ร่องรอย
ใจเคลื่อนคล้อยหลักลอยค่อยคอยรั้ง
ถามจริงๆ นายพรานก็คุณนั้น
คอยกีดกั้นรังเกียจไม่วาดหวัง
ไม่พอใจให้ฉันรอนแรมรั้ง
ถึงยับยั้งตั้งทัพคอยกีดกัน
คุณหญิงครับมาถามอะไรผม
ด้วยชื่นชมคุณชายไม่เดียดฉันท์
ท่านอาญาอนุญาตได้ทั้งนั้น
น้องดื้อรั้นท่านรักกรุณา
แต่ฉันรู้ว่าคุณไม่พอใจ
คอยเสือ กไสไล่ส่งฉันนักหนา
ทางท่วงท่าอากัปกิริยา
กรีดวาจาดุด่าเช่นที่เป็น
แค่สุภาพกับฉันแม้สักนิด
ไม่หงุดหงิดฉุนเฉียวเช่นที่เห็น
ไม่กระด้างหยาบคายอย่างที่เป็น
ไม่เคี่ยวเข็ญเห็นเป็นเช่นเด็กน้อย
กระผมขออภัยคุณหญิงน้อย
คนดงดอยด้อยคุณค่าใช้สอย
หากสุภาพบุรุษไม่เต็มร้อย
หากไม่ค่อยคอยโค้งคำนับนั้น
ด้วยใจจริงกระผมยินดียิ่ง
ทั้งใจจริงห่วงใยฝักใฝ่ฝัน
นอบน้อมไว้ในใจใส่ชีวัน
รับประกันบริรักษ์แลภักดี
คุณหญิงน้อยค่อยคลายความเกรี้ยวกราด
ผิวผุดผาดสล้างสร้างแสงสี
ผิวน้ำผึ้งงามสมอารมณ์ดี
รื่นฤดีปรีดาพางดงาม
รพินทร์ยิ้มสยบสบตานิ่ง
คุณหญิงปิ๊งวิ้งวับแวมวาบหวาม
ยอมสยบหลบตาน่าครั่นคร้าม
พยายามเชิดหน้าไม่มองมา
ฉันพอใจขอบใจในข้อนั้น
คุณครบครันเข้าขั้นการศึกษา
หากเสแสร้งแกล้งหลอกล่อลวงตา
ด้อยคุณค่าคนดอยด้อยสังคม
คุณหญิงน้อยกลอยใจไม่ทดท้อ
แง่งอนง้องัดข้อขอสุขสม
ข้อขัดข้องเคืองใจในอารมณ์
เค้นคำคมขับขานสุขสำราญ
นายหญิงน้อยน้องสาวนายผู้ชาย
สวยคมคายคลับคล้ายคำขับขาน
งามเลิศหล้าหยาดฟ้าสุธาธาร
เทียบเทียมทานเทวราชนารี
สวัสดีครับคุณหญิงน้อยจากดาวอังคาร
นั่งสุมไฟคุยเฟื่องเรื่องสรวลเส
ดูดื่มด่ำพูดพร่ำร่ำรวนเร
ดังฮาเฮครื้นเครงวังเวงใจ
นั่นผู้กองกับพวกครับนายหญิง
นั่งสุงสิงพูดคุยใช่ใครไหน
ดึกดื่นแล้วนายหญิงมีสิ่งใด
จะเรียกใช้แงซายจะนำพา
ไม่มีเรื่องไรแน่แค่แปลกที่
จงอยู่นี่แงซายอย่าตามหนา
ฉันจะเดินดูไปไม่ไกลตา
อยากรู้ว่าพวกเขาทำไรกัน
โป่งกระทิงยิ่งร้ายกว่าเขาโล้น
อย่าโลดโผนโดดเดี่ยวเดินหุนหัน
อันตรายหลายหลากยากจำนรรจ์
อย่าเดียดฉันท์หลีกเลี่ยงคำตักเตือน
เส่ยเกิดจันนั่งล้อมกองไฟอยู่
เงยหน้าดูด้วยใจเสมอเหมือน
พร้อมกุลีกุจอนายมาเยือน
รพินทร์เชือนแชแลแค่แวบเดียว
ทั้งสี่คนล้อมวงโจ้อะไร
มีหนึ่งใบ้ปากหนักมากเฉลียว
หญิงดารินเอ่ยอ่อยลอยลอยเทียว
ยืนขบเขี้ยวตาจ้องมองยอดชาย
พรานพื้นเมืองทั้งสามพาหัวเราะ
พลางยิ้มเยาะยอดชายผู้เป้าหมาย
แล้วพาชื่นชมโฉมไม่วางวาย
เกิดถามนายดึกแล้วไยไม่นอน
ฉันหลับได้สักตื่นหนึ่งแล้วจ้ะ
อะไรน่ะโชยกลิ่นตามหลอกหลอน
เดินสูดกลิ่นติดตามมาแทรกซ้อน
คุณหญิงอ้อนเอื่อยเฉื่อยเรื่อยเปื่อยไป
ซุปสันวัวร้อนร้อนครับนายหญิง
อร่อยจริงลองชิมสักถ้วยไหม
ซดร้อนร้อนดึกดื่นชุ่มชื่นใจ
พรานจันไซร้ชักชวนคุณหญิงเธอ
อุตส่าห์หลบต้มซุปกันดึกดื่น
ยังระรื่นมีหน้ามาเสนอ
อย่ากลัวฉันจะแย่งกินของเธอ
แค่มาเจอใช่จะแย่งกินของใคร
ปากก็พูดหางตาก็ชำเลือง
ตาหาเรื่องเคืองขุ่นข้องใจไหว
อีตาพรานยียวนก่อกวนใจ
นั่งบ้าใบ้ไม่แม้แต่มองเรา
พวกลูกน้องมองกันกลั้นหัวเราะ
พาลัดเลาะหลีกหลบให้นายเขา
ขำเจ้านายนั่งปั้นหน้ายั่วเย้า
นายหญิงเง้าเซ้าซี้ไม่เลิกร้าง
ขอโทษค่ะดิฉันลูกหม่อมเจ้า
ขอเข้าเฝ้าฝักใฝ่ไม่เมินหมาง
ยืนอยู่นี่ชัดๆ ไม่เลือนลาง
ใส่ใจบ้างท่านเจ้าคุณลองมอง
ค่อยโล่งอกนึกว่าเป็นนางไม้
รพินทร์ไซร้ค่อยเอ่ยตอบสนอง
ละสายตาจากซุปเงยหน้ามอง
ตะลึงจ้องอ้าปากค้างละลานตา
ถ้าหากว่าฉันเป็นแม่นางไม้
คงจะได้โอกาสซัดหัตถา
กระทำสาปสะบัดซัดปทา
ถีบถองท่าหักคอเอราวัณ
ตั้งแต่ไหนแต่ไรนานมาแล้ว
ไร้วี่แววสุภาพแม้กับฉัน
ครูไม่สอนอบรมจรรยาบรรณ
คอยกีดกั้นรังเกียจแม้สตรี
คำครูสอนรักวัวให้พันผูก
หากรักลูกให้ตีอย่าหน่ายหนี
ให้รู้สึกสำนึกลูกผู้ดี
ตีหกทีให้รู้คำจำใส่ใจ
คุณหญิงนี้ไม่รู้ไม่สำนึก
ไม่รู้สึกไม่จำคำใครไหน
ยืนค้ำหัวเขาพูดพร่ำร่ำไร
ควรตีให้รู้คำจำใส่ใจ
คุณครูซ้ำย้ำคำสั่งสอนไว้
กระผมไซร้ลืมหลงคงเหลวไหล
คำครูสอนนิ่งนอนไม่ใส่ใจ
เป็นคนไม่เอาถ่านแค่นำทาง
คุณคนเลวทั้งศิษย์กับทั้งครู
ใครไม่รู้ชะรอยคอยถือหาง
พี่ชายใหญ่ไม่รู้แจ้งจางปาง
คอยเข้าข้างเกี่ยวก้อยหลงรอยไป
สมควรแล้วคุณชายเป็นคนจ้าง
คนนำทางอย่างผมให้ไปไหน
ผมก็ยอมรับคำจำนรรจ์ใจ
คุณหญิงไซร้สิบล้านก็ไม่ยอม
เพราะอะไรทำไมไหนบอกมา
คุณหญิงหวาสวยแต่รูปจูบไม่หอม
ชอบทะเลาะเบาะแว้งไม่รอมชอม
ใครจะยอมน้อมรับคำบัญชา
ตั้งแต่เช้าเย็นย่ำค่ำดึกดื่น
ก็ยังยืนทะเลาะต่อคำหวา
ใช่จะชวนทะเลาะต่อวาจา
คุณละว้ายียวนก่อกวนใจ
คนอะไรไม่ให้เกียรติกันบ้าง
กับนายจ้างสตรีอีกไฉน
เป็นสุภาพบุรุษหน่อยเป็นไร
คุณนั่นไซร้เห็นฉันเป็นอะไร
เป็นเด็กดื้อผมเห็นเป็นเช่นนั้น
ลูกใครกันถือดีอีกไฉน
น่าตีสัก ๒-๓ เผียะนี่กระไร
ยังซักไซ้ไต่ถามอีกดังฤๅ
บังอาจนักวจีนี้สามหาว
เป็นแค่บ่าวอวดดีเจียวนี้หรือ
ยังอีกนักอันบ่าวใคร่บันลือ
พอยินชื่อว่าหมอพอนับถือ
เป็นน้องๆ ดอกเตอร์ที่เลื่องลือ
ด่าเด็กดื้อก็พอเพียงเท่านี้
คอยดูนะฉันจะฟ้องพี่ใหญ่
ช่างกระไรวาจาน่าบัดสี
ผมจะบอกคุณชายบ้างทีนี้
น้องท่านนี่ดื้อด้านผลัดกันฟ้อง
เอาไหมล่ะแก้ผ้ากล้าอาบน้ำ
ช้างจะย่ำย้ำเหยียบตายสยอง
ฉันจะยิงให้ตายหากคุณฟ้อง
อยากจะลองเอาสิประลองกัน
เป็นอันว่าไม่ฟ้องหายกันไป
เอ้านี่ไงซุปวัวแก้กระสัน
กินเองสิใครล่ะอยากกินกัน
อ้าวแล้วกันเห็นท่าสูดกลิ่นมา
คุณหญิงน้อยค่อยลดถ้อยโทสะ
หสิตะกึ่งยิ้มกึ่งบึ้งหนา
จากโทสะผันแปรไม่ชักช้า
สุขหรรษาลักยิ้มได้เล็กน้อย
คุณหญิงเธอแค่ทำสะบัดสะบิ้ง
เธอแค่หญิงเดียวดายที่เหงาหงอย
พี่แลเพื่อนหลับใหลไร้ร่องรอย
ใจเคลื่อนคล้อยหลักลอยค่อยคอยรั้ง
ถามจริงๆ นายพรานก็คุณนั้น
คอยกีดกั้นรังเกียจไม่วาดหวัง
ไม่พอใจให้ฉันรอนแรมรั้ง
ถึงยับยั้งตั้งทัพคอยกีดกัน
คุณหญิงครับมาถามอะไรผม
ด้วยชื่นชมคุณชายไม่เดียดฉันท์
ท่านอาญาอนุญาตได้ทั้งนั้น
น้องดื้อรั้นท่านรักกรุณา
แต่ฉันรู้ว่าคุณไม่พอใจ
คอยเสือ กไสไล่ส่งฉันนักหนา
ทางท่วงท่าอากัปกิริยา
กรีดวาจาดุด่าเช่นที่เป็น
แค่สุภาพกับฉันแม้สักนิด
ไม่หงุดหงิดฉุนเฉียวเช่นที่เห็น
ไม่กระด้างหยาบคายอย่างที่เป็น
ไม่เคี่ยวเข็ญเห็นเป็นเช่นเด็กน้อย
กระผมขออภัยคุณหญิงน้อย
คนดงดอยด้อยคุณค่าใช้สอย
หากสุภาพบุรุษไม่เต็มร้อย
หากไม่ค่อยคอยโค้งคำนับนั้น
ด้วยใจจริงกระผมยินดียิ่ง
ทั้งใจจริงห่วงใยฝักใฝ่ฝัน
นอบน้อมไว้ในใจใส่ชีวัน
รับประกันบริรักษ์แลภักดี
คุณหญิงน้อยค่อยคลายความเกรี้ยวกราด
ผิวผุดผาดสล้างสร้างแสงสี
ผิวน้ำผึ้งงามสมอารมณ์ดี
รื่นฤดีปรีดาพางดงาม
รพินทร์ยิ้มสยบสบตานิ่ง
คุณหญิงปิ๊งวิ้งวับแวมวาบหวาม
ยอมสยบหลบตาน่าครั่นคร้าม
พยายามเชิดหน้าไม่มองมา
ฉันพอใจขอบใจในข้อนั้น
คุณครบครันเข้าขั้นการศึกษา
หากเสแสร้งแกล้งหลอกล่อลวงตา
ด้อยคุณค่าคนดอยด้อยสังคม
คุณหญิงน้อยกลอยใจไม่ทดท้อ
แง่งอนง้องัดข้อขอสุขสม
ข้อขัดข้องเคืองใจในอารมณ์
เค้นคำคมขับขานสุขสำราญ
นายหญิงน้อยน้องสาวนายผู้ชาย
สวยคมคายคลับคล้ายคำขับขาน
งามเลิศหล้าหยาดฟ้าสุธาธาร
เทียบเทียมทานเทวราชนารี