เหตุการณ์ที่1 นอนตอนกลางคืน
ผมนอนอยู่ในห้อง ซึ่งเป็นห้องนอนรวมมันก็จะกว้างมากๆ ตอนนั้นผมนอนอยู่คนเดียว นอนหงาย หลับตาไปได้ซักพัก มีความรู้สึกเหมือนกับว่า เอ๊ะ!!ตัวเราหลับแล้ว แต่เรายังมีสติอยู่ แล้วก็รู้สึกว่าสบาย เบา แล้วก็เผลอหลับไป

เหตุการณ์ที่2 นอนตอนบ่าย
นอนอยู่ห้องเดิม ทีนี้นอนตะแคง รู้สึกเหมือนเดิม แต่ทีนี้เห็นภาพลางๆว่ามีคนเดินเข้ามา แล้วก็ลูบหน้า1ที แต่ว่าไม่มีความรู้สึกกลัวเลย แต่ว่าก็งัวเงียตื่นขึ้นมา แล้วก็หลับไปต่อ

เหตุการณ์ที่3 นอนตอนบ่าย
อันนี้น่ากลัวมาก อันนี้นอนอยู่ห้องแฟน โดยที่แฟนยังไม่หลับ แฟนนอนเล่นโทรศัพท์ แล้วก็หนุนแขนผมอยู่ ซักพักผมก็เริ่มหลับไป ความรู้สึกคือ ผมมองเพดาน แล้วเหมือนค่อยๆมองลงมาเรื่อยๆ แล้วก็วึ๊บ!! มืดไปหมด ได้ยินเสียงวิ้งๆๆๆๆ เสียงไม่ดังมาก ก้องไปก้องมา มันเป็นอารมณ์อึดอัดมาก ขยับอะไรไม่ได้เลย ผมพยายามลืมตา ใช้เวลาซักพักกว่าจะลืมตาได้ แล้วก็พยายามใช้มือข้างที่แฟนหนุน สะกิดเค้า สะกิดโดนเค้านะ แต่เค้าเหมือนไม่รู้สึกอะ ก็สะกิดแรงขึ้นๆ จนหลุด ผมก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา

แล้วก็ถามแฟนว่า ที่สะกิดเมื่อกี้ไม่รู้สึกเหรอ
แฟนบอกไม่ได้สะกิดอะไรเลย
ผมก็พยายามเถียงว่าสะกิดจริงๆ แรงด้วย
แฟนบอกไม่รู้สึกเลย นอนนิ่งมากๆด้วย

เอาล่ะ ผมก็เลยช่างมัน คงไม่เป็นไรมากหรอก

พอตอนกลางคืน กำลังเคลิ้มหลับ มาอีกแล้ว วึ๊บ!!!ดับไป เสียงวิ้งๆๆๆๆ มาอีกละ ทีนี้สู้ครับลืมตาขึ้น ดึงสติกลับมา(แฟนบอกว่าสะดุ้งแรงมาก สูดหายใจเข้าเหมือนขึ้นจากนำ้อะ) แล้วตอนเกิดอาการนี้มันเหมือนตัวเราจะหลุดออกไปเลยอะ มันเป็นเหมือนอะไรจะดึงเรา เหมือนเป็นคลื่นวิทยุหรืออะไรนี่แหละ อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน พยายามดึงสติอยู่ประมาณ3รอบได้
คือสะดุ้งตื่นเรื่อยๆอะ จนตั้งสมาธิ รู้ตัวอยู่ตลอด นึกถึงครูบาอาจารย์ พ่อ แม่(ปกติจะภาวนาให้รู้ตัวเองอยู่ตลอดเวลา ว่าจะทำอะไร รู้สึกอะไร มองเห็นจิตว่าคิดอะไร) แล้วก็เผลอหลับไป

มีมาตอนเช้าของอีกวัน คือตื่นมาแล้ว แล้วจะนอนต่อ มันมาอีกแล้ว อาการเดิมเลย ก็พยายามเหมือนเดิม แล้วก็ตั้งสติ แต่ครั้งนี้ไม่หนักเท่าเมื่อคืน เบามาก แล้วสุดท้ายก็หลับไป


คืออยากจะบอกว่าตอนกลางคืนนั้นมันหนักมาก หนักเหมือนจะตายเลยอะ เช้ามาเหมือนไม่ได้นอนอะ

อยากจะรู้ว่าทำไมถึงเกิดอาการแบบนั้น ก็ไม่อยากคิดไปทางสิ่งลี้ลับซักเท่าไหร่ กลัวเป็นโรคจิต โรคซึมเศร้าไรงี้ด้วย