แม่น้ำไหลสู่ทะเลไม่เร่ลัด
ก็แน่ชัดรักไหลใช่พลั้งเผลอ
ฉันขอมอบดวงฤทัยไว้ให้เธอ
จะให้หยุดเพ้อรักไม่มีทาง

แม้ว่าเวลาจะผ่านมาเกือบสี่สิบปีแล้ว ผมยังจำกลอนนี้ได้ดี
แต่ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป แต่คงอีกไม่นานก็จะถึงปลายทางแล้ว
ถ้าเธอได้บังเอิญมาอ่านเจอ ขอให้รับรู้ว่า ผมไม่เคยโกรธคุณเลยที่ตัดสินใจไปจากกัน
ถ้าชาติหน้ามีจริงขอให้ได้มาเจอกันอีกครั้ง