สวัสดีค่ะหนูกับแฟนเราเริ่มครบกันตั่งแต่
สมัยเรียนหนูเรียนอยู่ม.1พี่เค้าเรียนอยู่ม.3
ทีแรกหนูเข้ามาเรียนหนูได้อยู่ห้องกับน้องสาวพี่เค้าผ่านไปสัก2อาทิศหนูกับน้องสาวเค้าก็เริ่มสนิทกันที่นี้ พี่เค้าก็เริ่มมาจีบมาหาเราทุกวันที่ห้องเรียน
คุยกันมาจนถึงวันที่พี่เค้าเรียนจบม.3
อืมลืมบอกไปว่าคุยกันมาได้1ปีไม่ได้มีเบอร์กัน
พี่เค้าก็ได้มาขอเบอร์โทรในวันที่เรียนจบ
เราก็ได้ให้พี่เค้าไปเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ
พี่เค้าก็เป็นคนดีมีแค่เราคนเดียวมาโดยตลอด
จนมาถึงวันที่เราเรียนจบม.3ก็คุยได้3ปีแล้ว
บ้านเรามีงานทำบุญร้อยวันของยายพี่เค้าได้มาช่วยงานช่วยจนงานเสร็จพี่เค้าไม่ยอมกลับบ้านก็นอนอยู่บ้านเราพี่เค้าจะนอนกับพี่ชายเราซึ่งอายุเท่ากันเป็นเพื่อนกันเข้ากันได้ดีกับพี่ชายเราที่นี้เรื่องมันมีอยู่ว่า
เราอยู่บ้านนอกถ้ามีผุชายมานอนยุบ้านดัวย
เค้าก็มองว่าอย่างงั่นอย่างงี้ว่าเรานอนดัวยกันอะไรประมาณนี้ญาติพี่น้องก็ไม่เห็นดัวยที่จะมาอยู่แบบนี้เราก็ได้บอกให้พี่เค้ากลับแต่เค้าไม่ยอมแม่เราก็เลยบอกว่าถ้าไม่กลับก็บอกผู้ใหญ่มาคุยกันจะเอายังไง พ่อกับแม่กับญาติๆ
เค้าก็มาคุย ผู้ใหญ่ทางเค้าเลยของ หมั้น
ทางเราก็ตอบตกลง ก็ถือว่าหมั้นกันแล้วนะ
เราก็เลยได้อยู่ดัวยกันนอนดัวยกันที่ตั่งวันนั่น
ใช้ชีวิตดัวยกันเราก็เรียนเค้าก็เรียนอยู่อีกที
เค้าดันเรียนไม่จบ เลยออกมาทำงานโรงงานใกล้ๆบ้าน
ตอนนี้เราอยู่ม.6แล้วนะก็เป็นว่าเราอยู่ดัวยกันมา5ปี มีอยู่วันหนึ่งมีผุหญิงโทรมาหาเราเป็นคนรับ
เค้าถามว่าอามอยู่ไหมเราก็ตอบกินข้าวอยู่
เค้าก็เลยว่างเราก็ได้ถามเค้าว่าใครที่โทรมา
เค้าบอกว่าเพื่อนที่ทำงานเราก็ไม่ได้คิดอะไร
เพราะเราเชื่อเค้ามากผ่านไปสักพักเราได้เปลียนโทรศัพกันใช่มีผุหญิงโทรมาหาอีก
ผุหญิงคนนั่นถามเราว่าเป็นใครถึงได้รับโทรศัพของอาม เราก็เลยตอบไปว่าเป็นเมีย
ผุหญิงคนนั่นก็ตะโกนว่าเลยว่าทางนั่นก็เมีย
ทางนี้ก็เมียแล้วใครเป็นเมียกันแน่
เราก็เป็นเด็กไงไม่เก่งเลยบอกให้เค้าถือสายรอเราก็เลยโทรหาแม่แฟนให้คุยกับผุหญิงคนนี้ให้หน่อยเราก็มีแต่ร้องไห้เพราะไปไม่เป็นมาเจอแบบนี้แม่แฟนก็อธิบายให้คนนั่นเค้าฟังผุหญิงคนนั่นเค้าบอกว่าก็เห็นเราไปส่งพี่เค้าทุกวันแต่ถามพี่เค้าบอกว่าเป็นแค่พี่น้องกันก็เลยครบกันได้ประมาณ8เดือนแล้ว
พอถึงเวลา5โมงเย็นพี่เค้าเลิกงานก็ได้มาคุยกันว่าจะเอายังไงพี่เค้าเลือกคนใหม่เราก็ได้เลิกกันเราก็เสียใจมากเพราะเรามีเค้าคนเดียวมาโดยตลอดเค้าก็ดีกับเรามาโดย
#จนเวลาผ่านไปได้ 1ปี พี่เค้าได้โทรมาหาเราอีกครั่งมาขอคืนดี
ดัวยความพี่เค้าเป็นรักแรกเป็นคนแรกของเรา
เราก็เลยยอมให้เค้ากลับมา ให้อภัยพี่เค้า
เราก็ไปมาทำงานดัวยที่ นวนครดัวยกัน2ปี
ก็ดีมาตลอดทีนี้ น้าเราชวนมาทำงานยุชลบุรี
พากันก็ได้มามาทำได้ประมาณ1ปีเราก็อายุ20
แล้ว เราก็อยากมาลูกก็เลยคุยกันว่าปล่อยมีลูกนะจะไม่กินยาแล้วเค้าก็ตกลงก็เลยมีลูก ก็พากันดีจัย
ใหญ่เลยลูกคนแรกก็ใช้ชีวิตมาเรือยๆก็มีปัญหากันแต่ก็เคลียกันได้ ตอนนี้เราท้องได้7เดือนแล้ว มาวันหนึ่งพี่เค้าไม่กลับบ้านตรงเวลาตี2แล้วยังไม่กลับเราก็ได้โทรถาใคนนั่นคนนี้เลยรู้ว่าเค้ายุไหนเค้าได้ไปกินเหล้าเมาแล้วกันห้องไม่ได้ดัวยความเป็นหว่งและน้อยใจของเราเราจึงไปตามแล้วได้ด่าว่ากันสักพักก็ไม่ลงกัน
ดัวยความน้อยใจเราก็เดินกลับให้เค้าขี่รถเราเดินใกล้มากท้องก็ใหญ่ๆเดินคนเดียวตอนดึกๆกลัวก็กลัวหมาก็วิ่งไล่จนประมาณตีครึ่งพี่เค้าก็ได้ขี่รถมารับมาง้อเราก็กลับกับเค้าก็ร้องไห้ไม่หยุดจนเช้าลูกเราไม่ดิ้นท้องก็แข็งพี่เค้าก็พาไปหาหมอ ปรากฏว่า เราความดันสูงได้ผ่าลูกออก ตอนนั้นเลย เพราะมันเป็นอันตรายกับเรา หมอบอกเราว่า เราเป็นครรภ์เป็นพิษขั้นรุนแรง ต้องผ่าเอาน้องออกไม่งั้น จะไม่รอดทั้งน้องและเรา พี่เค้าก็ได้แต่ร้องไห้ขอโทษเราเหมือนรู้สึดผิดอะ พอถึงเวลาผ่าตัด เราก็ได้เข้าห้องผ่าตัด แล้วคุณหมอ ก็ได้ทำการ ผ่าตัดเอาเด็กออก แต่ลูกเรา หายใจเองไม่ได้เพราะ คลอดก่อนกำหนด ลูกเราก็เลยได้ไปอยู่ในห้องไอซียู ได้ใช้เครื่องช่วยหายใจ คุณหมอ ก็ได้บอกให้เรากับพี่เขา ทำใจเพราะ น้องไม่แข็งแรง มีอาการ บางวันก็ดี บางวันก็ทรุด คุณหมอบอก 50-50 ไม่รู้ว่าน้องจะรอดหรือเปล่า เราก็ได้ทำใจ คนเป็นพ่อก็นั่งร้องไห้ ก็มีแต่โทษตัวเองว่าถ้าลูกเป็นอะไรไปจะไม่ให้อภัยตัวเองแต่ก็มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น ลูกเราอาการดีขึ้นทุกวันแต่ก็อยู่ในห้อง ICU เป็นเวลา 2 เดือนเขาก็ทำหน้าที่พ่อที่ดี จนลูกดีขึ้น คุณหมอก็ให้มารับน้องกลับบ้านได้ เราก็ได้ไปรับลูก แล้วก็เอาไปส่งให้แม่ที่บ้านนอกเลี้ยงเพราะว่ามันถึงกำหนด เราลาคลอดแล้ว เราจะต้องกลับมาทำงาน พอเราไปส่งลูกเสร็จแล้วก็กลับมาทำงาน เราก็ได้เปลี่ยนงานใหม่ หางานใหม่ ที่ดีกว่าที่เก่าเพราะว่าเรามีภาระเพิ่มขึ้น เราก็ได้งานที่บริษัทแห่งหนึ่ง เราก็ได้ออกมาทำงานที่ใหม่แต่เขายังทำอยู่ที่เก่า มันก็ดีมาโดยตลอด พอ ผ่านไป3 ปี เราก็ได้บรรจุงาน โรงงานเราก็สวัสดิการดีเงินดีเราก็อยากให้เขามาทำงานอยู่ที่เดียวกันกับเรา เราก็เลยได้ฝากงานให้เขา ก็เลยได้มาทำอยู่ด้วยกัน ตอนนี้ เราก็คบกันได้ 12 ปี พอมาทำงานที่เดียวกันมันเป็นโรงงานผู้หญิง ซึ่งมีแต่ผู้หญิงในโรงงานมีผู้ชายส่วนน้อยมากที่สุด อยู่ในแผนกเขา ก็มีผู้ชายแค่ 3 คน นอกนั้นจะเป็นผู้หญิงประมาณ 60 70 คน เดี๋ยวมาวันนึง เราก็ได้ตั้งท้อง ลูกคนที่ 2
เราดีใจอยู่คนเดียว เพราะ ลูกคนที่ 2 เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะมี เราก็ มีปัญหากัน มาเรื่อยๆ จนมีอยู่วันนึง ตอนนั้นเราตั้งท้องได้ประมาณ 6 เดือน เราก็ทะเลาะกันหนักมาก เขาก็บอกให้เรา ไปเอาลูกออก เขาก็ไล่เราด่าเราสารพัด แต่เราไม่ได้เอาเด็กออก เพราะเราว่าเราสามารถเลี้ยงเขาได้ แม้จะไม่มีพ่อคนนี้ก็ตาม แต่เราก็ได้อดทน โดยที่จะไม่เถียงไม่ตอบโต้ จนผ่านไป 2 เดือน เราก็ท้องได้ 8 เดือนแล้ว วันนั้นก็ ทะเลาะกันอีกล่ะค่ะ ความดันก็สูงโดยตลอดเพราะว่าหนูมีภาวะครรภ์เป็นพิษ ไปหาหมอ หมอก็บอกว่าความดันสูงหมอจะให้ผ่าคลอดตอน ได้ 34 สัปดาห์ อีก 3 วันเราจะ ได้ผ่าคลอด เราจึง ทะเลาะกันอีก เรื่องกินเหล้าไม่กลับห้องปล่อยให้เราท้องใหญ่อยู่คนเดียว เราก็มีปากเสียงกันจนกระทั่ง เขาได้ลงมือตีเรา โดยที่เราท้องใหญ่ๆ แต่เราก็ได้ อดทนเพื่อว่าลูกจะคลอดแล้วถ้าเราจะหนีไปตอนนี้ก็ คงไม่ได้ เพราะว่าเราก็ไม่เหลืออะไรเราจึงอดทนต่อจนมาถึงวันที่เราต้องผ่าคลอด ซึ่งลูกคนที่ 2 เราก็ ผ่าคลอดก่อนกำหนดเหมือนเดิม แต่ลูกคนที่ 2 ออกมาก็ได้อยู่ห้อง ICU ประมาณ เดือนนึง เราก็ผ่านมันมาได้จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ด้วยความอดทน ของเรา เราจะบอกว่า เราลาคลอดแค่ 45 วัน เราก็กลับมาทำงาน เพราะว่าภาระเราเยอะ เขาเขาคนเดียวคงไม่ไหว เราก็เลยต้องกลับมาก่อนกำหนด ที่นี้ ก็กลับมาทำงาน ไปกลับด้วยกันทุกวัน ลูกเราก็ได้ประมาณ 3 เดือน แล้ว อยู่มาวันหนึ่ง เราก็สังเกต แฟนเรา ทำไมไม่ยอมเข้าบ้านนอนตี 2 ตี 3 ยังเล่นโทรศัพท์อยู่เราก็คิดว่าเขาเล่นเกมเป็นปกติ แต่เราแอบมาดูข้างหลัง เห็นเขาแชทคุยกันกับใครก็ไม่รู้เราก็เลย เดินไปเรียกเขาเพื่อจะให้เขาเข้ามานอนมันดึกแล้ว เราก็เดินไปพูดดีๆ ซักพักรอได้แย่งโทรศัพท์เขามา ถ้าเราก็เลยถามเขาว่า คุยกับใคร ให้บอกความจริง เขาบอกว่า ไม่ได้คุยกับใคร มันก็เลยมี ข้อความเด้งเข้า แต่เรายังไม่ได้อ่านเราก็กำโทรศัพท์ไว้ เราก็ขอให้เขาพูดความจริงกับเรา ก่อน แต่เขาก็เลือกที่จะโกหกเรา เราก็เลยเปิดอ่านข้อความนั้น เราถึงได้รู้ว่าเขานอกใจเราเป็นครั้งที่ 2 โดยที่ คนที่เขาคุยด้วยเป็นเพื่อนที่สนิทกันกับเราที่โรงงาน ที่รู้จักกัน เราก็ได้ทะเลาะกัน คุยกันไม่ลงตัว ก็เลยได้เลิกกัน ก็ได้ไปหย่ากันเป็นที่เรียบร้อยลูก 2 คนเรามันคนรับเลี้ยงเองมีสิทธิ์ในตัวลูกแค่คนเดียว ตอนนี้เราก็ได้ เลิกขาดกัน ไปแล้ว ที่ออกมาพูดที่ออกมาเล่า เรากับเขา คบกันมาอยู่ด้วยกันมา รวมทั้งหมด ก็ 13 ปี เป็นครึ่งหนึ่ง ชีวิตของกันและกัน พอเราอายุตอนนี้ 26 ปี ตอนนี้เลิกกันได้ 7 เดือน แล้ว ตลอดระยะเวลา 7 เดือน เรา ลืมเขาไม่ได้เลย คิดถึงเขาทุกวันนอนร้องไห้ทุกวัน อยากให้เขากลับมา แต่เขาก็เลือกทิ้งเราและลูก เพราะผู้หญิงคนนั้น