ยากจังเลยค่ะ ปัญหานี้ เห็นใจจขกท.มาก
เอางี้นะคะ เรื่องเรียนหมอไม่ต้องห่วง ถึงสอบติดจริงๆ เวลาสัมภาษณ์ บอกเค้าไปเลยค่ะว่า ไม่อยากเรียน มาเพราะถูกบังคับ ขอโทษที่ทำให้เสียเวลาแต่ขัดที่บ้านไม่ได้ รับรอง เค้าไม่ให้เรียนค่ะ แล้วพอผลสัมภาษณ์ตกก็บอกแม่ว่า ปีหน้าเอาใหม่ ปีนี้หนูขอเรียนคณะนี้ก่อน ปีหน้าก็ยอมๆไปสอบ ถ้าผ่านก็ทำเหมือนเดิมค่ะ

ส่วนเรื่องยากคือพาแม่ไปหาจิตแพทย์ ถ้าให้พี่แนะนำ น้องไปหาคนเดียวก่อนเลย เปลี่ยนคนอื่นไม่ได้แต่เปลี่ยนเราได้ หมออาจจะมีมุมมองหรือวิธีคิดที่ทำให้เราปล่อยวางเรื่องแม่ไปได้บ้าง

พอโตหน่อยคงต้องย้ายออกมาอยู่เอง ทำใจยากที่จะให้แม่อยู่คนเดียว หรือโดนแม่โกรธ แต่ให้มองว่า แม่ก็เป็นมนุษย์คนนึงค่ะ เราพยายามทำดีเท่าที่เราทำได้ แต่ถ้าเค้าทำร้ายร่างกายและจิตใจเราเกินไป ก็ต้องถอยเพื่อเซฟตัวเอง แล้วพอเค้าเย็นลง เราค่อยดูแลตามสมควร ถ้าแม่ยังเป็นอย่างนี้ แค่ส่งเงินหรือกลับไปเยี่ยมบ้าง พี่ว่าก็ไม่เกินไปนะ

ไม่ต้องห่วงเรื่องเรียนหมอนะคะ มีอีกหลายอาชีพที่ทำเงินได้ไม่แพ้กัน เพื่อนพี่เป็นหมอก็รวยกันจริงๆ แต่กว่าจะจบมาได้ก็แทบตายกัน ส่วนพี่คณะทั่วๆไป ทำเงินได้น้อยกว่าหมอมาก แต่ก็พอใช้จ่ายไม่ลำบากเลยค่ะ แม่ก็อยากให้เป็นหมอ ดีที่ไม่ถึงกับบังคับ แต่ถ้าเรียนจริงคงไม่จบแน่ๆ