ถูกสอนให้หนีเอาตัวรอดก่อน เมื่อเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดไม่ต้องช่วยคนอื่นเอาตัวรอดเสียก่อน แบบนี้ถือว่าเห็นแก่ตัวไหม

ตั้งแต่จำความได้ ที่บ้านมักจะสอนแบบนี้เสมอ เวลาเกิดเหตุการณ์วิกฤต ภัยพิบัติ ภัยธรรมชาติ ไฟไหม้ หรือเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด เช่นการก่อการร้าย การทะเลาะวิวาท ที่บ้านจะพร่ำสอนเสมอว่าจงเอาตัวรอด วิ่งได้จงวิ่ง ไม่ต้องช่วยเหลือใคร เอาชีวิตของตัวเองให้รอดเสียก่อน ผมได้รับคำสอนนี้มาโดยตลอด จนถึงบัดนี้ คำสอนนี้ก็ยังฝังในหัว ผมมั่นใจในตัวเองเลยว่าถ้าเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดดังกล่าว ผมคือคนประเภทที่จะวิ่งเอาตัวรอดก่อนเป็นคนแรก ต่อให้มีคนจะตายอยู่ข้างๆ ผมก็จะไม่ช่วย เพราะคำสอนนี้ถูกฝังลงในหัวผมแล้ว อยากถามว่าคำสอนแบบนี้ถือว่าเห็นแก่ตัวไหม แล้วมันผิดไหมที่จะเอาตัวรอดคนเดียวโดยไม่ช่วยเหลือคนอื่นๆ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 7
ถูกแล้วครับ...
คุณรอดก่อน ถึงจะหาทางช่วยผู้อื่นให้รอดโดยปลอดภัยได้ ถ้าคุณยังอยู่ในวิกฤติ คุณจะห่วงหน้าพะวงหลัง โอกาสรอดยิ่งน้อย...
ผมขึ้นเครื่องกับลูกผมสอนเสมอ หากเกิดเหตุถ้าป่ะป๊าไม่รู้สึกตัว ให้กัดหูป่ะป๊า ถ้ายังไม่รู้สึกอะไร ให้หนีเอาตัวรอดก่อนเลย ไม่ต้องสนใจของ ออกห่างจากจุดเกิดเหตุในระยะปลอดภัย หากเครื่องจมจะได้ไม่ถูกดูดลงไปด้วย...
เมื่ออยู่ในระยะปลอดภัยแล้ว ช่วยเหลือด้านอื่นในด้านที่ถนัดได้ก็ช่วย ช่วยไม่เป็นอย่าเข้าไปเกะกะ เผื่อคนที่ช่วยเป็นจะได้เข้าไปช่วยได้โดยสะดวก...
ไปเล่นน้ำกับเพื่อน เพื่อนจมน้ำอย่าริว่ายเข้าไปช่วยเด็ดขาด จะพาลกันจมทั้งคู่ ให้วิ่งตะโกนหาคนมาช่วย อย่าอวดเก่ง...
ถ้าอยากจะช่วยเหลือใคร จงไปอบรมวิธีช่วยเหลือให้เข้าใจเสียก่อน หากไม่รู้วิธีช่วย อาจจะกลายเป็นทำให้เค้าอาการแย่ลงได้...
ผมไปดื่มร้านอาหาร ได้ยินเสียงแก้วตกแตก เพื่อนผมหันมาอีกที ผมมายืนอยู่หน้าร้านแล้วครับ ฮากระจายกันทั้งร้าน...
ความคิดเห็นที่ 8
ผมตอบต่างจากข้างบนนะครับ

ข้อแรกเราต้องปลอดภัยไม่ใช่แค่รอด
ข้อสองถ้าช่วยคนอื่นแล้วยังอยู่ในเงื่อนไขถึงจะช่วยครับ

ชีวิตจริงไม่ใช่เกมกดพลาดแล้วพลาดเลยครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่