เข้าเรื่องเลยนะคะ (ชื่อสมมุติเพื่อนสนิท หอม) เพื่อนในกลุ่มเรามี4คนในกลุ่มเราสนิทกับหอมที่สุดแต่เราเผลอไปเห็นแชทที่เพื่อนในกลุ่มเรา3คนนินทาเราอยู่ตอนนั้นเราเครียดมากเราทั้งโดนแกล้งจากเพื่อนร่วมชั้นมาเจอเพื่อนที่เราสนิทอีก3คนรวมหอมด้วยกำลังนินทาเราอยู่ในกลุ่มอีกแชทเราก็ไม่โอเคเราเลยไปนั่งที่อื่นคนเดียวน้องคิดวนไปวนมาว่าไปทำอะไรให้แล้วมีอยู่วันหนึ่งเราคุยกับหอมเราส่งรูปผู้ชายคนนึงไปที่มีสีผิวนํ้าตาลเข้มเราว่ามันเป็นธรรมชาติดีเขาดูเป็นคนที่มีความสุขมากพอเราส่งไปหอมก็ตอบกลับมาว่า"น่ากลัวอ้ะไม่ชอบเลยอ้ะ"ตอนเราเห็นคำนั้นเราก็อยากจะพิมพ์กับคืนไปว่า ตัวเองก็ดำเหมือนกันแหละที่ให้ดูเพราะว่าเขาอารมณ์ดีเขาดูมีความสุขเราก็ชอบเขาแบบเขาดูร่าเริงยิ้มเก่งไรประมาณนี้แต่ก็ไม่ได้ส่งเพราะหอมชอบอยู่กับพวกเพื่อนผู้ชายที่เกเรแต่หอมก็ไม่ได้เกเรขนาดนั้นมีครั้งหนึ่งหอมชวนเราไปนั่งหลังห้องกับพวกเกเรแต่เราก็เคยนั่งมาแล้วเราอยุ่ตรงนั้นโดนรังแกมาตลอดเราอยากย้ายมานั่งหน้าแต่หอมก็โกรธเรา ตอนนี้เริ่มเกลียดหอม หอมชวนเราไปห้างแต่เราไม่ไปเราตอบหอมไปว่า"เราอยากอยู่บ้านพ่อไม่ให้ออกด้วย"เราอยากนอนอยู่บ้านนิ่งๆอยากนอนอ่านหนังสือกาตูนเล่นอยู่บ้านแหละถ้าพ่อให้ออกเราก็ไม่ออกหรอกหอมเลยตอบกลับมาว่า"เบื่อพ่อแกว่ะอะไรก็ไม่ได้ไม่ชอบพ่อแกเลย"ตอนนั้นเรารู้สึกเกลียดหอมมากเราเลยตอบหอมไปว่า"เบื่อพ่อเราทำไมไม่ต้องเบื่อหรอกพ่อเรา"ตอนนันเราคิดในใจพ่อเราซื้อเครปราคาตั้ง40บาทมาให้หอมกับเรากินแถมนํ้าโค้กกับเลย์อีกเรารู้สึกว่าหอมจะมาบ้านเราบ่อยเกินไปพ่อเราก็ซื้อของกินนํ้าขนมมาให้หอมกับเรากินตลอดแต่หอมกลับมาว่าพ่อเราแบบนี้เรารู้สึกเกลียดหอมจนไม่อยากเห็นหน้าหอม หอมชอบหาเรื่องมาทะเลาะกับเราตลอดจนเราอยากจะเป็นทานอสอยากจะดีดหอมออกไปจากโลกเลยหอมชอบพูดทำร้ายจิตใจเราให้เราท้อชอบทำให้เราอายตลอดชอบมากดดันเราเราเลี้ยงข้าวแล้วก็ขนมจนค่าขนมเราไม่มีแล้วเรารู้สึกเหมือนโดนดูดตัดแล้วหอมชอบคุยกับคนที่เราชอบอยู่บ่อยๆจนเราไม่ชอบใครเลยเราเลยมาเป็นติ่งหอมก็ด่าเราว่าบ้าผู้ชายเราเลยนึกย้อนไปตอนที่เจอหอมตอนเทอม1หอมชอบวงเกาหลีมากเราก็ไม่เคยว่าอะไรหอมแต่หอมกลับว่าเราเรารู้สึกหงุดหงินกับหอมเกลียดหอมมากขึ้นเจอหน้าก็หมั่นไส้อยากจะด่าหอมเราควรทำไงดี