เพิ่งตั้งกระทู้ครั้งแรก ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับ
ขอเกริ่นก่อนเลยนะครับ คือว่าผมกับแฟนคบกันมาระยะนึง 1ปีกว่า++
ก่อนหน้านั้นที่จีบเธอผมชอบทัศนคติเธอครับ ดูเป็นผู้ใหญ่ มีเหตุมีผล
ซึ่งพอคบกันไปแรกๆ เธอก็มีงอนผมบ้าง โกรธผมบ้าง แต่ผมก็ง้อเธอตลอดและคิดว่ามันไม่หนักหนาสาหัสอะไร
แต่พอหนักเข้าเหมือนเธอคนก่อนหน้าที่ผมจีบนั้นหายไปครับ
เธอเริ่มเสพติดการงอนมากขึ้น งอนโดยไม่มีเหตุผลมากขึ้น
และสิ่งที่ทำประจำเลยคือ เป็นอะไรแล้วชอบไม่บอกครับ เธอจะเงียบแล้วมักบอกว่าไม่ได้เป็นอะไร
แต่อาการเธอชัดมากว่าเป็น ซึ่งผมก็ยังไม่รู้นะว่าเธอโกรธเรื่องอะไรแต่ผมยอมง้อเธอก่อนตลอด
แต่เธอก็จะบอกว่า ไม่ได้เป็นอะไร ไม่ต้องมาง้อ เดี๋ยวก็หายเอง
โอเค ผมลองหลายวิธีมาก จากเซ้าซี้ ตามง้อ ตามตื้อ พอเธอบอกว่าเดี๋ยวหายเอง
ผมเลยคิดว่า อ่อ..หรือว่าเธอต้องการเวลาส่วนตัว ผมก็เลยปล่อยให้เธออยู่กับตัวเองสักพัก
ทีนี้ล่ะครับปัญหามันเกิดเลย เธอตัดพ้อตามโซเชียล แชร์ทุกโพสที่ด่าฝ่ายชายแล้วเพื่อนเธอก็จะมาให้กำลังใจ
ในขณะที่ผมยัง อิหยังวะ พอผมกลับไปง้ออีกเธอก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไร พอผมถามว่าผมผิดอะไร
เธอก็บอกว่าไม่มี ไม่ได้ผิด ซึ่งทีนี้ผมก็เริ่มนึกว่าตัวเองไปทำอะไรให้เธอไม่พอใจหรือเปล่า แต่ปรากฏว่าไม่มีเลยครับ
ไม่มีเรื่องที่พอจะให้เราทะเลาะกันได้เลย เรื่องผู้หญิงก็ไม่มี ติดเพื่อน ไม่มีเวลา ก็ไม่มี ผมสนใจเธอตลอดและซื่อสัตย์กับเธอคนเดียวด้วย
กว่าจะกลับมาดีกันได้แต่ละครั้งก็สาหัสเอาเรื่องอยู่
ครั้งล่าสุดที่เป็นปัญหาเลยคือเธอไม่ยอมตอบผมเลยครับ โทไปไม่รับ ไม่ตอบแชท ไม่อ่านไม่อะไรทั้งนั้น
แต่ตัดพ้อตามสเตตัสเฟสบุ๊ค สตอรี่ไอจี เพื่อนเธอก็มาให้กำลังใจบอกว่าเดี่ยวก็ผ่านไป
ผมเลยถามเธออย่างจริงจังว่า เป็นอะไร ผมผิดอะไรครับ ขอโทษได้ไหม มีอะไรที่ผมจะแก้ไขได้บ้าง เธอก็อาการเดิมครับ
ประชดประชันหนักกว่าเดิมอีก ผมเลยถามเธอว่า ถ้าวันนึงผมโกรธคุณโดยที่ไม่มีเหตุผลบ้าง คุณจะยอมง้อผมมั้ย?
ซึ่งคำตอบเธอคือ ถ้าไม่ผิดเธอจะไม่ยอมง้อ (พูดน้ำเสียงประชด) ผมเลยรู้สึกว่าทำไมเธอถึงอยากเอาชนะผมขนาดนั้น
ผมเลยตัดสินใจบอกเลิกครับ เพราะมันไม่ใช่แค่ครั้งเดียว มันหลายครั้งแล้ว
แต่ปัญหาไม่ได้จบแค่นั้นครับ พอผมบอกเลิกปุ้ปผมดูเป็นคนเลวไปเลย คนรอบตัวเธอก็เข้ามาให้กำลังใจเธอ
ในขณะที่แม้แต่เพื่อนผม ผมไม่เคยบอกเพื่อนเลยว่าที่บอกเลิกเธอเพราะอะไร
และผมยอมรับว่าตอนผมบอกเลิก ผมไม่ได้อยากจะเลิกจริงๆนะ
แค่อยากให้เธอรู้ว่า การที่เธอทำแบบนี้บ่อยๆ พวกผุ้ชายเค้าไม่ได้ทนได้ตลอดนะครับถึงจะรักมากแค่ไหนก็ตาม
ถึงตรงนี้คุณผุ้หญิงอาจจะคิดว่า เพราะผู้ชายไม่เหมือนเดิมหรือเปล่าเลยทำให้ผู้หญิงเป็นแบบนี้
ผมขอแย้งว่าพวกคุณก็ไม่ได้เหมือนเดิมนะครับ บางเรื่องที่พวกเราผิดจริง เราพร้อมจะขอโทษและแก้ไขด้วยการไม่ทำมันอีกให้ได้
ขอแค่คุณบอกมาว่าไม่ชอบตรงไหน คือคุณจะรอให้พวกเราคิดเองมันก็ไม่ได้นะครับ
และไม่ใช่ว่าเรารอคุณบอกอย่างเดียวด้วย พวกเราก็พยายามสาเหตุด้วยการถามไถ่ ตามง้อ ตามตื้อนี่แหละครับ
แต่ประเด็นคือคุณไม่ชอบบอก ปล่อยให้เดา ให้คิดเอง
บางเรื่องพวกผุ้ชายเค้าก้คิดว่ามันไม่ได้เป็นปัญหาไงครับ ถึงไม่รู้ว่าตัวเองผิดอะไร
สุดท้าย ถ้าถามว่า แล้วรักไหมล่ะ จะยอมง้อคนๆนี้ไปได้ตลอดไหม ทีแรกๆยังทำได้เลย
ผมอยากจะบอกว่า รักครับ ง้ออะง้อได้ครับ แต่ทำแบบนี้บ่อยๆมันบั่นทอนชีวิตคู่ของเรามากๆเลย
คิดแล้วก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพวกเธอถึงชอบหาเรื่องทะเลาะ อยากเอาชนะ...มันเครียดนะครับ
ทำไมผู้หญิงชอบหาเรื่องทะเลาะ แล้วเอาชนะครับ?
ขอเกริ่นก่อนเลยนะครับ คือว่าผมกับแฟนคบกันมาระยะนึง 1ปีกว่า++
ก่อนหน้านั้นที่จีบเธอผมชอบทัศนคติเธอครับ ดูเป็นผู้ใหญ่ มีเหตุมีผล
ซึ่งพอคบกันไปแรกๆ เธอก็มีงอนผมบ้าง โกรธผมบ้าง แต่ผมก็ง้อเธอตลอดและคิดว่ามันไม่หนักหนาสาหัสอะไร
แต่พอหนักเข้าเหมือนเธอคนก่อนหน้าที่ผมจีบนั้นหายไปครับ
เธอเริ่มเสพติดการงอนมากขึ้น งอนโดยไม่มีเหตุผลมากขึ้น
และสิ่งที่ทำประจำเลยคือ เป็นอะไรแล้วชอบไม่บอกครับ เธอจะเงียบแล้วมักบอกว่าไม่ได้เป็นอะไร
แต่อาการเธอชัดมากว่าเป็น ซึ่งผมก็ยังไม่รู้นะว่าเธอโกรธเรื่องอะไรแต่ผมยอมง้อเธอก่อนตลอด
แต่เธอก็จะบอกว่า ไม่ได้เป็นอะไร ไม่ต้องมาง้อ เดี๋ยวก็หายเอง
โอเค ผมลองหลายวิธีมาก จากเซ้าซี้ ตามง้อ ตามตื้อ พอเธอบอกว่าเดี๋ยวหายเอง
ผมเลยคิดว่า อ่อ..หรือว่าเธอต้องการเวลาส่วนตัว ผมก็เลยปล่อยให้เธออยู่กับตัวเองสักพัก
ทีนี้ล่ะครับปัญหามันเกิดเลย เธอตัดพ้อตามโซเชียล แชร์ทุกโพสที่ด่าฝ่ายชายแล้วเพื่อนเธอก็จะมาให้กำลังใจ
ในขณะที่ผมยัง อิหยังวะ พอผมกลับไปง้ออีกเธอก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไร พอผมถามว่าผมผิดอะไร
เธอก็บอกว่าไม่มี ไม่ได้ผิด ซึ่งทีนี้ผมก็เริ่มนึกว่าตัวเองไปทำอะไรให้เธอไม่พอใจหรือเปล่า แต่ปรากฏว่าไม่มีเลยครับ
ไม่มีเรื่องที่พอจะให้เราทะเลาะกันได้เลย เรื่องผู้หญิงก็ไม่มี ติดเพื่อน ไม่มีเวลา ก็ไม่มี ผมสนใจเธอตลอดและซื่อสัตย์กับเธอคนเดียวด้วย
กว่าจะกลับมาดีกันได้แต่ละครั้งก็สาหัสเอาเรื่องอยู่
ครั้งล่าสุดที่เป็นปัญหาเลยคือเธอไม่ยอมตอบผมเลยครับ โทไปไม่รับ ไม่ตอบแชท ไม่อ่านไม่อะไรทั้งนั้น
แต่ตัดพ้อตามสเตตัสเฟสบุ๊ค สตอรี่ไอจี เพื่อนเธอก็มาให้กำลังใจบอกว่าเดี่ยวก็ผ่านไป
ผมเลยถามเธออย่างจริงจังว่า เป็นอะไร ผมผิดอะไรครับ ขอโทษได้ไหม มีอะไรที่ผมจะแก้ไขได้บ้าง เธอก็อาการเดิมครับ
ประชดประชันหนักกว่าเดิมอีก ผมเลยถามเธอว่า ถ้าวันนึงผมโกรธคุณโดยที่ไม่มีเหตุผลบ้าง คุณจะยอมง้อผมมั้ย?
ซึ่งคำตอบเธอคือ ถ้าไม่ผิดเธอจะไม่ยอมง้อ (พูดน้ำเสียงประชด) ผมเลยรู้สึกว่าทำไมเธอถึงอยากเอาชนะผมขนาดนั้น
ผมเลยตัดสินใจบอกเลิกครับ เพราะมันไม่ใช่แค่ครั้งเดียว มันหลายครั้งแล้ว
แต่ปัญหาไม่ได้จบแค่นั้นครับ พอผมบอกเลิกปุ้ปผมดูเป็นคนเลวไปเลย คนรอบตัวเธอก็เข้ามาให้กำลังใจเธอ
ในขณะที่แม้แต่เพื่อนผม ผมไม่เคยบอกเพื่อนเลยว่าที่บอกเลิกเธอเพราะอะไร
และผมยอมรับว่าตอนผมบอกเลิก ผมไม่ได้อยากจะเลิกจริงๆนะ
แค่อยากให้เธอรู้ว่า การที่เธอทำแบบนี้บ่อยๆ พวกผุ้ชายเค้าไม่ได้ทนได้ตลอดนะครับถึงจะรักมากแค่ไหนก็ตาม
ถึงตรงนี้คุณผุ้หญิงอาจจะคิดว่า เพราะผู้ชายไม่เหมือนเดิมหรือเปล่าเลยทำให้ผู้หญิงเป็นแบบนี้
ผมขอแย้งว่าพวกคุณก็ไม่ได้เหมือนเดิมนะครับ บางเรื่องที่พวกเราผิดจริง เราพร้อมจะขอโทษและแก้ไขด้วยการไม่ทำมันอีกให้ได้
ขอแค่คุณบอกมาว่าไม่ชอบตรงไหน คือคุณจะรอให้พวกเราคิดเองมันก็ไม่ได้นะครับ
และไม่ใช่ว่าเรารอคุณบอกอย่างเดียวด้วย พวกเราก็พยายามสาเหตุด้วยการถามไถ่ ตามง้อ ตามตื้อนี่แหละครับ
แต่ประเด็นคือคุณไม่ชอบบอก ปล่อยให้เดา ให้คิดเอง
บางเรื่องพวกผุ้ชายเค้าก้คิดว่ามันไม่ได้เป็นปัญหาไงครับ ถึงไม่รู้ว่าตัวเองผิดอะไร
สุดท้าย ถ้าถามว่า แล้วรักไหมล่ะ จะยอมง้อคนๆนี้ไปได้ตลอดไหม ทีแรกๆยังทำได้เลย
ผมอยากจะบอกว่า รักครับ ง้ออะง้อได้ครับ แต่ทำแบบนี้บ่อยๆมันบั่นทอนชีวิตคู่ของเรามากๆเลย
คิดแล้วก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพวกเธอถึงชอบหาเรื่องทะเลาะ อยากเอาชนะ...มันเครียดนะครับ