หนังเก่าเล่าใหม่ 112: Home Alone (Chris Columbus, 1990)


"บ้านหลังนี้หนูขอดูแลแต่เพียงผู้เดียว" ถ้ามีวันว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำลองหยิบ 'Home Alone' ของผู้กำกับ 'คริส โคลัมบัส' มานั่งดูอีกสักรอบก็ไม่รู้สึกเสียเวลาอะไรมากนัก เพราะเรื่องราวของเด็กน้อยที่ขอพรให้ครอบครัวหายไปในคืนวันคริสต์มาส จนพรนั้นเป็นจริง (จริง ๆ แล้วถูกลืมทิ้งไว้ที่บ้าน) พื้นที่ทั้งหมดของบ้านจึงถูกครอบครองด้วยเด็กชายวัย 8 ขวบ เควิน (แม็กเคาลย์ คัลกิน) ความสนุกสนานของเด็กน้อยที่ไม่เคยต้องอยู่คนเดียว และไม่เคยต้องดูแลชีวิตตัวเองคนเดียวจึงเริ่มต้นขึ้น เรื่องราวดูจะเข้าที่เข้าทาง แต่แล้วกลับมีจอมโจรสองคนกำลังจะเข้ามาขโมยของ ความตลก ความวายปวง ความซื่อบื้อของโจร และแผนการของเควินผสมความน่ารักน่าชัง ทั้งหมดทำให้ Home Alone เป็นหนังที่สามารถนั่งดูพร้อมหน้าพร้อมตาในช่วงวันหยุดของคนในครอบครัวได้อย่างเพลิดเพลิน


แน่นอนว่า Home Alone ไม่ได้มอบแค่เพียงเสียงหัวเราะ และความบ้าบอของโจรสองคน ผนวกด้วยความน่ารักเฉลียวฉลาดของเควินเพียงแค่นั้น หนังยังให้ข้อความของคำว่า 'อยู่กันพร้อมหน้า' ของคนในครอบครัวได้ดีอีกด้วย เพราะถึงแม้ว่าเราจะไม่ชอบหน้าคนในครอบครัวมากแค่ไหน แต่ลึก ๆ แล้วเราก็ยังอยากเห็นหน้าคนในครอบครัวอยู่พร้อมกันเสมอ และมันจะดีกว่าถ้าเราเห็นหน้าและได้ใช้ช่วงเวลาไปพร้อมกับคนในครอบครัว ตัวหนังจึงให้อารมณ์ความรู้สึกอบอุ่นและมีกลิ่นไอความรักช่วงวันหยุดคริสต์มาส บทเรียนของการอยู่คนเดียวในบ้านหลังใหญ่ของเควิน จึงสะท้อนให้เรารับรู้ว่าบ้านที่แท้จริงคือคนในครอบครัว บ้านจะเป็นบ้านไม่ได้ถ้าขาดคนในครอบครัวไปสักคน...


ขอให้มีความสุขกับการรับชมภาพยนตร์ครับ

ตัวอย่าง


ติดตามรีวิวภาพยนตร์ได้ที่
Page: https://www.facebook.com/MoviesDelightClub/ 
Blog: http://moviesdelightclub.blogspot.com/