ณ ธนาคารแห่งหนึ่งบนถนน ลมสี แถว ซอยละลายซาก มีลูกค้ามากมายเข้าไปใช้บริการ ส่วนใหญ่ ไปฝากเงิน ไปเปิดบัญชี ไปซื้อประกัน ไปจีบ พนักงาน ว่ากันไป 

ณ เวลา บ่ายโมง สิบสามนาที เสียงปืนลั่นปัง ใฝ่พะวังคลำหักอก ว๊าย ... ชายประเภทสอง หญิงประเภทสาม จับอกตัวเองแล้วตกใจ ทำไมมันไม่มี หายไปไหน อ้อนึกขึ้นได้ เป็นผุ้ชายนี่หว่า แหล่ะยังไม่ทันหายตกใจ เสียงโจร ก็ตะโกนลั่น " หยุด นี่คือการปล้นครับผม " โจรพูดมีหางเสียงมารยาทดั่งผู้ดี พร้อมยกปืน ส่ายไปมา ทั้งพนักงานธนาคาร และ ลูกค้าต่างก้มลงหมอบต่ำกลัวโดนกระสุน

รปภ สามคน ที่อยุ่ในเหตุการณ์ ยกมือยอมแพ้ ด้วยมีเพียงกระบอง คนละท่อน มิอาจใจกล้าต่อกร ปืนกลอาวุธสงครามได้ 

ชายหนุ่มคนหนึ่งใจกล้า นับจำนวนโจร หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า เรียกว่า เสียงดังฟังชัด และหนึ่งในโจรห้าคน เข้ามาก้มกระซิบข้างหูชายหนุ่มว่า ที่นับนี่จะให้ผมยิงคุณหรือครับ ? อา ชายหนุ่มผู้นับเลข ถึงกับนิ่งไป แล้วโจรที่กระซิบก็ถอยไป คุมพื้นที่ดังเดิม เพราะเห็นว่าชายหนุ่มหยุดนับแล้ว 

โจรสองคน บอกให้พนักงานธนาคาร เอาเงินใส่ถุงขยะที่พกมาด้วย สามถุง พนักงาน ธนาคาร รีบช่วยกันโกยเงินใส่ถุงขยะอย่างกลัวจะโดนทำร้าย

ส่วน โจรอีกคน ยืนหน้าธนาคาร มองออกไป เห็น ผู้ชายใส่หมวกสวมชุดสีกากี กำลังเดินเข้ามา ก้มหน้าก้มตา ดูสมุดบัญชีหน้าเครียดทีเดียว 

:" ตะ ตะ ตะ " โจรคนที่ยืนเฝ้าหน้าธนาคาร พยายามตะโกนบอกเพื่อน ว่า ตำรวจมา แต่บังเอิญ ติดอ่าง เลย ได้แต่ ตะ ตะ ตะ อยู่แค่นั้น 

" ตำรวจมาค่ะ " เสียงโจรสาวอีกคน ตะโกนดังทีเดียว ทำให้รู้ว่า ผุ้หญิง ก็เป็นโจรได้ อยากเป็น Bandit ง่ายนิดเดียว 

โจร อีกคน ที่ยืนกลางกลุ่มลูกค้าที่หมอบอยู่ ตัดสินใจ พูดบอกทุกคนในธนาคารว่า "ทุกคนทำตัวปกติ ยืนขึ้น แต่ห้ามทำพิรุธ ไม่งั้นโดน "

คำว่า โดน ทุกคนเข้าใจ หากใครไม่เข้าใจ คงได้ โดน แน่นวล และแล้ว ทุกอย่างก็กระจ่างสายตา บุรษไปรษณีย์ ก็ผลักประตูเข้ามา ก้มหน้าเดิน ดุ่ยๆ ไปยังโต๊ะ พนักงานเปิดบัญชี 

พนักงานเปิดบัญชีมองบุรษไปรษณีย์ อย่างสิ้นหวังอย่างแรงก่อนงจำใจยิ้มรับ แล้วถามว่า " มีอะหยัง ให้ค่อยรับใช้เด้อ " 

บรุษไปษณีย์ มองหน้า พนักงานเปิดบัญชี แล้ว เหลียวซ๊าย และขวา พร้อมกับคิดในใจว่า " นี่เรามาสาขาไหนหว่า "

คิดได้ แพล๊บเดียว คุณ บุรุษไปรษณีย์ ก็เอ่ยวาจาออกมาว่า " ผมเปิดบัญชี ฝากเงิน หกหมื่น เมื่อสิบนาทีก่อน ทำไม ในสมุดเงินฝากเขียนว่า ถอนไป หกหมื่นละครับ แถม ยอดบาล้าน ติดลบอีกด้วย " คุณบรุษไปรษณีย์ ถามด้วยความเคืองในอารมณ์ 

พนักงานแบ๊งสะดุ้งเด้งแทบตกเก้าอี้ มันมีเรื่องแบบนี้ได้ด้วยรึ พร้อมกับรับสมุดเงินฝาก มาดู แล้วพูดว่า " โอ้ว เป็นจั๊งได๋สิถึงได้ผิดพลาดจั่งซี่ แต่บ่อเป็นหยั ง เดี๋ยวค่อยแก้ให รอแป๊ป " 

คุณบุรุษไปรษณีย์มองหน้า พนักงานเปิดบัญชีพร้อมกับนึกในใจ ( ก็แน่นวลอยุ่แล้ว ผิดเห็นๆ ก็ต้องแก้สิ ) และ มือถือ บุรุษไปรษณีย์ก็ดังขึ้น  เป็นเสียงจากเพื่อนที่เป็นตำรวจตัวจริง โทรมาจากทางสถานีตำรวจ ถามว่า ธนาคารคนเยอะมั้ย ถ้าไม่เยอะ เดี๋ยวตำรวจอีกหลายคนจะไปเปิดบัญชีด้วย อา...

ทางเหล่าโจร มองหน้ากัน เลิ่กลั่ก ซวยละครับ งานนี้ 

ยังไม่ทันไปรษณีย์ได้ตอบ โทรศัพท์ พนักงานเปิดบัญชี ก็ยื่นสมุดให้ และพูดว่า " แก้ให้แล้วนะเคอะ ขออภัยมากค่ะ คุณตำรวจ " พร้อมสายตามองไปยัง สองโจรคนที่บอกว่า ตำรวจมา แบบ อยากจะด่านิดๆ

คุณบุรุษไปรษณีย์ ยิ้มรับสมุดมาดู และ บอกว่า " ขอบคุณครับ งั้นผมลาละ " โดยมือเผลอไปกดวางหูที่มือถือทิ้งและไม่ได้ โทรกลับเพื่อนตำรวจแต่อย่างใด แล้ว คุณบุรุษไปรษณีย์ก็ลาจากไป

พนักงานเปิดบัญชี ยิ้มส่ง อย่างแสนอาลัย แต่พอหันไปมองรอบกายอีกที บรรดาลูกค้า และ เพื่อนร่วมธนาคาร มองกันตาเขียวปั้ด เพราะทุกคนล้วนคิดว่า ดึงเวลาช้าอีกนิด ให้คุณ บุรุษไปรษณีย์ตอบ มือถือก่อน คนไม่เยอะเลยที่ธนาคาร ถ้าเขาได้ตอบ คงมีตำรวจมากันอีกหลายคน แต่ พนักงานเปิดบัญชีดันทำซะเร็ว

และแล้ว บรุษไปรษณีย์ ก็จากไป โจรคนที่สั่งให้ทุกคนทำตัวปกติ มองหน้า สองโจรหน้าประตู แล้วพูดเสียงดังลั่นว่า " แยกตำรวจกับบุรุษไปรษณีย์ยังไม่ออก สะเออะ ขอตามมาปล้น " แล้วจากนั้น  พวกโจรเริ่มดำเนินการต่อ

ผู้จัดการธนาคารแอบกระซิบ บอกเลขา กดปุ่ม ฉุกเฉินเลย เลขายิ้มแห้งๆ บอก เอ่อ ช่างเพิ่งจะมา อัพเกรด ปุ่มใหม่ให้ ตอนนี้ช่างเพิ่งจะรื้อปุ่มออก แล้วไปกินข้าวยังไม่กลับเลยอ่ะค่า ทำเอา ผจก ธนาคาร ตาถลน อะไรจะซวยขนาดนี้ 

แท้จริงแล้ว พนักงานซ่อมปุ่มนั้น คือคนร้ายคนที่หกนั่นเอง และ หนีไปแล้วด้วย คงไม่มีใครกลับมาซ่อมปุ่มอีกแน่นวล อิอิ 

เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไป เกี่ยวข้องกับเกมส์ตรงไหน ทำไมพนักงาน ถึง แหล่งอีสานได้ก๋า โปรดติดตามตอนต่อไปนะครับ