พอดีผมได้ไปปฎิบัติมาทั้งสองที่ครับ ได้รับประสบการณ์ที่แตกต่างกัน สายของหลวงพ่อเทียนคือการดูกาย (ฝึกที่วัดป่าสุคะโต) สายของท่านโกเอ็นก้าคือการดูเวทนา ลองปฎิบัติดูของทั้งสองสาย ก็ได้ผลที่ไม่เหมือนกัน

สายของหลวงพ่อเทียน พอปฎิบัติไปสักพัก มันจะรู้สึกว่า "เห็น" จิตจริงๆเลย เวลาหลงไปคิด แล้วรู้ตัวว่าหลงไปคิด มีสติขึ้นมา จะ "เห็น" จิต หรือความนึกคิดชัดมาก ดูไปสักพัก รู้สึกว่า ไม่ว่าอารมณ์ดีหรือ อารมณ์ร้าย มันมีความเท่ากันอยู่ เหมือนๆกับว่า ดี ชั่ว มันเป็นของที่เท่ากัน เป็นความรู้สึกที่มากระทบเราเท่านั้น พอมีสติ หลุดออกมาจากความคิด มันก็หลุดออกมาจากสิ่งที่เราเรียกว่า "ดี" หรือ "ชั่ว" ซึ่งมีความเท่าเทียมกัน เพราะเป็นเครื่องกระทบเหมือนๆกัน

มีอยู่ครั้งหนึ่ง มีคนมาชมผมว่าดีอย่านั้นดีอย่านี้ จิตใจมันฟู พอเอานิ้วมาคลึงกัน เรียกตัวเองให่มีสติ มันเหมือนกับเป็นการหลี่ความฟูนั้นให้ลดลง อย่างเห็นได้ชัดเลย

สำหรับตอบฝึกของแบบท่านโกเอ็นก้านั้น ซึ่งเป็นการทำ body scan มีอยู่ช่วงหนึ่ง เขาให้ปัดความรู้สึกขึ้นลงเร็วๆ ผมน้ำตาไหลเลย แล้วพอทำถึงจุดๆนี้อีกสองสามความก็น้ำตาไหลอีก คือมันเป็นอะไรที่แปลกมา น่าค้นหา แต่มันเหมือนกับว่าไม่ได้เห็นตัว "ธรรม" เหมือนตอนฝึกของสายหลวงพ่อเทียน

คำถามของผมคือ
(1) ผมยังอยู่ในร่องในรอยไหมครับ
(2) ถ้าผมอยากไปฝึกอีก ผมควรที่จะเลือกเดินสายไหนดี

ขอบคุณมากครับ