เรามีพี่ชายคนนึง พี่ชายเรามีแฟนและมีลูกด้วยกันหนึ่งคน อายุ 8 ขวบ คบกันมา 10 ปีได้
ตอนนี้พี่เราแยกทางกับแฟนเก่าแล้ว แล้วคบกับคนใหม่
เราเล่าก่อนว่า....
พี่ชายเราเป็นคนที่ค่อยข้างเงียบ ไม่ค่อยพูด มีอะไรก็จะเก็บไว้คนเดียว อารมณ์เหมือนว่าถ้าใครโดนพี่เราด่า คนนั้นโคตรโชคร้าย
แฟนเก่าพี่ชาย เป็นคนที่ค่อนข้างเอาแต่ใจ ขี้วีน อยากมีอยากได้ไปหมด แต่เขาก็เป็นคนขยันทำงาน แต่ก็ใช้เฃินเก่ง
พี่ชายเราอยูาด้วยกันกับแฟนมาประมาน 10 ปี มีลูกด้วยกันคนนึฃอายุ 8 ขวบ
ช่วงก่อนหน้านี้ประมาน 8-9 ปีที่ผ่าน ก็เหมือนพี่เรากับแฟนจะไปด้วยกันได้ดี ทุกอย่างพี่เรายอมหมด ไม่เคยมีปากเสียง แฟนอยากได้อะไรให้ทุกอย่าง  ทำงานได้ไม่เคยเก็บเงิน แฟนเป็นคนเก็บ บัตร atm ก็อยู่กับแฟน ทุกอย่างเอาเป็นว่าแฟนจัดการ ค่าใช้จ่ายของลูกก็จ่ายค่าไปโรงเรียนทุกวัน แต่นอกเหนือนั้น หลานอยากกินอะไร พ่อแม่เราจัดการทุกอย่าง หรือไม่เราก็ซื้อให้หลาน 
พอช่วงก่อนหน้านี้สัก 1 ปีกว่าๆ พี่ชายกับแฟนก็เริ่มมีทะเลาะกัน โดยที่แฟนเขาบอกว่าพี่ชายเราไปมีเมียน้อย ไปแอบคุยกับคนอื่นใช่ไหม แฟนเขาก็ถาม โวยวาย แต่พี่เราก็เงียบ ไม่พุดอะไร
หลังๆก็เริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้นๆ เช็คโทรศัพย์ตลอดเวลา จนพี่เราไม่อยากมีปัญหา ก็จะไม่พกโทรศัพท์ไปทำงาน ทิ้งเอาไว้ให้ลูกเล่นที่บ้าน แต่!!! ก็ยังไม่วาย ทะเลาะกัน แฟนเขาก็เสียงดังพูดว่า พี่ชายเรามีเมียน้อยใช่ไหม เอาเงินไปให้ผู้หญิงคนนั้นหมด พูดชื่อผู้หญิงคนนั้นจิกหัว “อี...” โพสด่าผู้หญิงนั้นเสียๆ หายๆพูดไปทั่ว ไปเล่าให้คนอื่นฟังไปทั่วว่าพี่ชายเรามีเมียน้อย พี่ชายเราจะไปไหนก็ต้องตามทุกที่ แม้กระทั้ง ไปกินเลี้ยงลูกน้องตัวเองออกจากงาน ใครชวนไปสังสรรค์ไปได้ แต่ต้องไปด้วย พี่เราก็เลือกที่จะไม่ไปแทน หรือบางครั้งชวนเพื่อนฝูง ลูกน้องมาสังสรรค์หน้าบ้านเราก็จะคอยนั่งเฝ้า ไม่ว่าดึกแค่ไหน หรือถ้าไม่พอใจก็ด่าพี่เราก็ต่อคนอื่น บางครั้งไปทำงาน ไม่ชอบ ไม่พอใจที่พี่เราไปคุย ไปยุ่งกับใครก็เดินไปด่าที่แผนก ด่าว่าพี่เราคบเพื่อนไม่ดี เพราะเพื่อนยุยง จนหลังๆพี่เวลาทะเลาะกัน พี่เราก็มีบางที่จะสวนกับไป ถ้าทะเลาะกันหนักๆ พ่อแม่เราก็จะออกมาห้าม มาเตือนให้หยุด ประมานว่า ให้แฟนพี่เราปล่อยๆพี่ชายเราบ้าง บางครั้งพี่ชายเราก็อึดอัด อยุ่ในกรอบตลอดเวลา ทำงานมาไม่เคยได้ใช้เงิน แต่สิ่งที่พ่อแม่เราได้กับมาคือ แฟนพี่เราพูดสวนว่า หนูผิดอะไร มันไปมีเมียน้อย มันเอาเงินไปให้อีนั้น เป็นแบบนี้ทุกครั้ง แต่พี่เราก็ไม่เคยมาพูดเล่าอะไรให้ฟังนะ มันเป็นการที่เราอยู่บ้านเดียวกัน แล้วเห็นพฤติกรรมทุกวัน การเงิน พี่ชายเรากับแฟนก็ค่อนข้างชักหน้าไม่ถึงหลัง แฟนพี่เราขายของออนไลน์ด้วย แต่เงินแต่ละเดือนกับไม่เหลือ ข้าวแม่เราก็ทำให้ไปกินที่ทำงาน กับมาจากทำงานแม่เราก็ทำ เอาเป็นว่าแทบไม่ได้จ่ายค่าอาหาร แต่แฟนพี่เราเป็นคนหน้าใหญ่ใจโต ทั้งๆที่บางครั้งตัวเองก็ไม่มี
ถ้าถามว่า...อยุ่บ้านเดียวกัน เราเห็นอะไรบ้าง เช่น
>> ถ้ามีงานเลี้ยงอะไรทีนึง แฟนพี่เราก็ไปหาซื้อเสื้อผ้าใหม่ ไม่ซื้อมาไม่พอใจก็ซื้อใหม่ กว่าจะถึงงานเลี้ยงงานๆนึง ก็ได้เสื้อผ้าไม่ต่ำกว่า 5 ชุด
>> เห็นคนอื่นไปทำจมูก อยากทำบ้าง พี่เราก็พาไปทำ ทั้งๆเงินยังแทบไม่พอใช้ เอาทองไปจำนำ
>> หรือบางครั้งขายของออนไลน์ กว่าจะเก็บลูกค้าได้ก็วันที่ 5 ของเดือน แต่ต้องลงของใหม่ทุกเดือน ก็เอาเงินเดือนไปลงทุน เก็บเงินได้ ก้ไม่รุ้ไปไหนหมด
>> รองเท้านักเรียนลูกคับ แม่เราก็บอกแฟนพี่เรา เขาก็เงียบไม่พุดอะไร เราทนไม่ไหว ก้ไปซื้อให้หลาน พอกับมามาเห็นไปรษณีย์มาส่งของให้พี่สะใภ้ ปรากฏว่าเป็นรองเท้าตัวเอง เราก้ได้แต่คิดในใจ รองเท้าลูกคับกับไม่ซื้อให้ ให้ลูกทนใส่ไปโรงเรียนได้ไง
>> กับมาจากทำงาน ก็มักจะเล่นแต่โทรศัพท์ ไม่เคยสนใจลูกเลย ไม่เคยถามลูกสักคำว่ามีการบ้านไหม ไม่เคยสอนการบ้านลูกด้วยซ้ำ คนที่อาบน้ำ มัดผมให้หลานเราก็มีแต่พี่ชายเรากับแม่เรา
>> เสื้อผ้าแฟนพี่เราก็มักจะเอามาลงถังชักผ้า แต่คนที่ตากก็พี่ชายเราบ้าง กับมาจากทำงานกว่าจะได้ตากก็ 5 ทุ่ม เที่ยงคืน หรือไม่วันจันทร์ก่อนไปทำงาน แฟนพี่เราก็จะเอาผ้าลงถัง แม่เราก็ต้องตามเอาไปตาก เพราะกลัวว่าลูกจะไม่มีใส่ เราก็เคยพูดกับแม่เรานะว่า ทำไมต้องไปตาก เขาโตแล้ว วันอาทิตย์ก็หยุดงาน ทำไมไม่ซักผ้า ชอบซักตอนไปทำงาน แล้วผ้าในถังมันไม่ใช่แค่เสื้อผ้า กางเกง มีทั้งผ้าถุง หรือ ชุดชั้นใน แม่เราต้องมาตากให้แฟนลูก
>> บ้านเราเป็นครอบครัวที่ ชอบซื้อของกินมา ก็จะมาใส่ส่วนกลาง คนในบ้านจะกินก็ตามสบาย มักจะซื้อมาเพื่อทุกคนในบ้าน แต่แฟนพี่เราจะแบบซื้อะไรมา เอาเข้าห้องตัวเอง ไม่เคยเรียกพ่อแม่เราสักคำ
>> ก่อนสิ้นปี จะต้องเตรียมเงินทำประกันรถ แต่พี่เรากับแฟนไม่เคยเตรียมสักปี มายืมเราทุกปี เพราะเนื่องด้วยแฟนพี่เรามักจะหาซื้อนู้นนี่นั้นตลอด เห็นใครมีอันนี้ก็อยากมี ก็อยากได้ โดยที่ไม่คิดเลยว่าตัวเองพอใช้ไหม พาเงินได้เท่าไหร่
จนเมื่อครึ่งปีที่ผ่านมา แม่เราก็พูดกับเราเสมอว่า พี่ชายเราเครียดอะไรหรือป่าว ดูเครียดตลอดเวลา ดูไม่มีความสุข เราก็ทำอะไรไม่ได้มาก ได้แต่ถามพี่เราว่าเป็นอะไรไหม มีอะไรก็บอก แต่พี่เราก็บอกแต่ว่า “ป่าว” ซึ่งนับวันพี่เรากับแฟนก็ทะเลาะกันหนักขึ้นๆ จนพี่เราทักแชทมาคุยกับเราว่า อยากจะเลิกกับแฟน เพราะทนไม่ไหวแล้ว เราก็ถามกับไปนะว่า พี่เรามีคนอื่นจริงไหม (ทั้งที่รุ้อยู่แก่ใจ ว่าพี่เราแอบคุยกับใครบางคน) พี่เราก็ตอบเราตรงๆว่า มีคนคุย แต่ไม่ได้เป็นอะไรกัน คุยเพราะเครียด แค่หาที่พึง อยากมีคนรับฟัง เรากับไม่บอกอะไรพี่เรา ไม่เตือน หรือไม่ห้าม แล้วปล่อยให้เขาคุยกันต่อไป พี่เราก็ยังบอกเราต่อว่าไม่ใช่เพราะผู้หญิงคนนั้นที่ทำให้อยากเลิก แต่เป็นเพราะแฟนเขาเอง พี่เราทนพฤติกรรมต่างๆในตัวเขาไม่ไหว ทำงานได้ไม่เคยเหลือ แต่กับต้องคิดทุกวันๆ ว่าจะเอาเงินมาจากได้เพื่อให้ใช้ให้พอ ให้ใช้หนี้ให้หมด แต่ที่สำคัญคือทนไม่ไหวที่เขาไม่เคยดูแลลูกเลย เพราะพี่เรารักลูกมาก เราก็ถามพี่เราต่อนะว่า เขารุ้ตัวไหมว่าพี่เราอึดอัดอะไร ถึงเป็นแบบนี้ พี่เราก็บอกเพราะเขาเอาแต่ใจ ทุกครั้งที่ทะลาะกันพี่เราพยายามอยากให้เขาเปลี่ยนตัวเองบ้าง แต่มันไม่มีผลอะไร กับมาแต่เขาคิดว่าพี่เราไปมีคนอื่น มีเมียน้อย เขามองไม่เห็นสิ่งที่เขาพกพร่อง พอมีใครเตือน แฟนพี่เรากับไม่ยอมรับด้วยซ้ำ มาเขาพกพร่องอะไร ได้แต่โทษพี่เราฝ่ายเดียว ถึงขั้นพาเพื่อนๆไปดักรุมตบผู้หญิงคนนั้น ถึงขั้นขึ้นโรงพัก แล้วทางบริษัทเรียกไปคุยถ้ามีเรื่องอีกจะไล่ออกทั้ง 3 คนคือพี่เรา แฟนพี่เรา ผู้หญิงคนที่พี่เราคุย
จนมาถึงช่วงสุดท้ายก่อนที่พี่เรากับแฟนจะแยกกัน พี่เราบอกกับเราแค่ว่าไม่ไหวแล้ว อยากจะหย่า แล้วคุยกันแล้วจะหย่าแต่ขอเวลาทำใจ พอถึงวันแฟนพี่เราก็ไม่ยอมหย่า พี่เราบอกเราได้แค่ว่าถ้าแฟนเขาไม่หย่า ก็จะไม่กับบ้าน จะไปอยู่ที่อื่น ฝากให้เราดูแลหลาน สุดท้ายพี่เราก็ไม่ได้ไปไหนหรอกนะ เพราะห่วงลูก ใช้วิธีการ ออกมานอนข้างนอกห้องเอา แยกกันนอน แต่พี่เราก็แอบแชทคุยกับผู้หญิงคนนั้นนะ แฟนพี่เราก็ยังคงโพสด่าทุกวัน โทรไปเล่าให้ใครต่อใครฟัง ถึงขั้นไปหาหมอดูว่าพี่เราโดนของหรือป่าว ช่วงหลังเราก็มักจะเห็นแฟนพี่เรานั่งไหวพร้อมกับสวดอะไรบ้างอย่างทุกวัน เราเข้าใจว่าหมอดูคงบอกว่าพี่เราโดนของ มันคงเป็นบทสวดให้พี่เรากับไปหาเขาอีกครั้ง ถ้าวันไหนพี่เรากับดึกๆ ก็มักจะขับรถออกไปตาม มักจะมาบอกพ่อแม่เราว่าพี่เราไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้น มีคนเห็น จนถึงกับว่าให้พ่อเราไปนอนเฝ้าหน้าโรงแรมที่บอกว่าพี่เราพาผู้หญิงคนนั้นไป แต่ก็กับไม่เจอ
จนวันนึงแฟนพี่เราก็คงทนไม่ไหว ช่วงประมาน 5 ทุ่มทุกคนในบ้านเข้านอน แฟนพี่เราเดินมาเปิดประตูห้องแม่เรา แล้วบอกว่าให้แม่เราออกมาปิดประตูด้วย เพราะเขาจะกับไปอยู่บ้านเขา โดยมีแม่กับญาติพี่น้องเขามารับ แม่กับพ่อเราออกส่งเขา แต่ญาติฝั่งนู้นก็ไม่คุยกับพ่อแม่เราสักคำ แฟนพี่เราที่เห็นก็เอาของไปแค่กระเป๋าใบเดียว คืนนั้นก็ผ่านไป
เช้ามาแม่เราก็ไปดูในห้องว่าเขาเอาของอะไรกับไปบ้าง เพราะกฏว่า เขาเอาทองไปหมด ทั้งทองที่ทำไว้และทองหลานที่พ่อเราซื้อให้ ทองนี้เมื่อก่อนจำนำไว้ พี่เราเปียแชร์เอาเงินมามาไถ่ทองออก เอากุญแจรถกะบะไป(แต่รถกะบะจอดอยู่บ้านเรา) เรารถมอเตอร์ไซด์กับไป. พอสายๆหน่อย แฟนพี่เราก็จ้างรถกะบะมาขนของ ที่นอนทุกอย่างกับไป พร้อมกับจะเอารถกะบะไปด้วย แต่แม่เราไม่ให้ เพราะเป็นชื่อแม่เรา แต่พี่เรากับแฟนเป็นคนส่ง ที่แม่เราไม่ให้ไปเพราะเขาจะเอาไปแต่จะให้พี่เราส่งงวดรถที่เหลือต่อให้หมด แม่เราเลยไม่ยอม ถ้าเอาไปแล้วส่งต่อเองแม่เราโอเค เพราะไหนจะแชร์ที่พี่เราเปียร์พี่เราก็ต้องส่งเอง
เวลาผ่านไป 2-3 เดือน แฟนพี่เราก็ไม่เคยหยุดโพสด่า โพสด่าบ้างว่าบ้านเราโกงรถ ชุบมือเปิบ เขาทำงานเหนื่อยส่งมา โพสด่าผู้หญิงคนนั้น โพสคืดถึงลูก แต่ไม่เคยกับมาเยี่ยมหรือมาหาลูกเลย ไม่เคยส่งเสียอะไรลูกทั้งนั้น มักโทรมาพาลูกบ้าง แต่ทุกครั้งที่โทรมาก็มักจะถามลูกว่าพ่อไปไหน ไปนอนกับเมียน้อยหรอ คืดถึงแม่บ้างไหม มักจะชวนหลานเราไปนอนด้วย แต่หลานเราไม่เคยไปเลย เพราะหลานเราตืดพ่อเขากับแม่เรามาก หลานเราก็มักบอกให้เขามานอนที่บ้านเราสิ เขาก็จะตอบหลานเรากับว่า แม่มานอนไม่ได้หรอก พ่อหนูไล่แม่ พ่อหนุไปมีเมียน้อย เราไม่ชอบที่เขาพูดแบบนี้ ที่พูดกรอกหัวหลานเราตลอด เราไม่อยากให้หลานเรามีปมด้อย
จนตอนนี้พี่เราก็เริ่มเปิดตัวว่าคบกับคนใหม่ พามาบ้านบ้าง พากันไปเที่ยวบ้าง แต่ทุกครั้งก็จะเอาหลานเราไปด้วย กลายเป็นว่าหลานเราตืดผู้หญิงคนนี้ เพราะจากที่เราเคยเห็น เขาดูแลหลานเราดีมาก ตามใจทุกอย่าง หลายๆอย่างทำให้หลานเราทั้งที่ๆแมาเขายังไม่ทำให้เลย เช่น คอยดูแลอาบน้ำ มักผมให้ คอยถาม คอยกอดตลอดว่าอยากได้อะไร เห็นว่าหลานเราไม่มีอะไรก้มักจะซื้อมาให้ เราเคยไปเที่ยวกับผู้หญิงคนนั้อยู่ 2-3 ครั้ง เรากเห็นเขาลูกแลทุกอย่างให้หลานเราดี ไม่เคยลังกลียดเลย ให้เกียรติพ่อแม่เรา เวลามาบ้านเรา แต่ตอนนี้พี่เราก็ยังไม่ได้หย่ากับแฟนเก่านะ เพราะเขาไม่ยอมหย่า 
.
.
.
คำถามคือ เราผิดไหม? พี่เราก็รุ้ทั้งรู้ว่าพี่เรามีคนอื่น ตั้งแต่ก่อนจะแยกกันอย่ แต่เรากับไม่เคยห้าม เรากับมีความคิดว่า พี่เราคงทนไม่ไหวจริงถึงกับต้องบอกเลิก เพราะพี่เราไม่คยเอ่ยปากบอกสักคำถึงความไม่ดีของแฟนเก่า เราสงสารพี่เรามาโดยตลอดเลยนะ ตอนที่อยุ่กับแฟนเก่า ต้งเจอกับมาบ้าง แต่เราก้ไม่เคยพูดเพราะคิดว่าพี่เราเลือกแล้ว พอถึงวันที่พี่เรามีคนใหม่ เราเลยคิดว่าไม่แปลกที่คนเราเจอใครที่คืดว่าดีกว่าก็มักจะเลือกใหม่ พี่เราคงคืดดีแล้วถึงตัดสินใจแบบนี้ แต่ลึกๆเราก็รู้สึกว่าเราเห้นแก่ตัวไปไหม ที่สนับสนุนพี่ให้มีคนใหม่