อยากขอคำปรึกษา พ่อเราเป็นคนเสียงแข็ง ไม่ค่อยยอมรับว่าตัวเองผิด ส่วนแม่จะเป็นคนพูดเยอะหน่อย เป็นคนสะอาด มีปัญหากันมานานมาก แต่ก่อนพ่อจะทำงาน แล้วทีนี้เกษียณมาอยู่บ้าน คราวนี้หนักเลย พ่อก็จะหาว่าแม่จุกจิก ขีดเส้นว่าต้องอย่างโน้นอย่างนี้

        แต่ในความคิดเราคือมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ผิด เช่น ไม่ให้กินเหล้า เอาเพื่อนมาตั้งวงในบ้าน หรือ ก่อนเข้าบ้านให้ล้างเท้า ล้างมือ เพราะงานบ้านแม่เป็นคนทำ มันกลายเป็นจุกจิกสำหรับพ่อ ทะเลาะกันบ่อยมาก เหมือนต่างคนต่างอคติ
     
       จนแม่เราต้องไปหาหมอ กลายเป็นโรคซึมเศร้า คือเหมือนห้ามพูดเสียงแข็งใส่ อาการจะกำเริบ จะรุ้สึกหมันไส้ เหมือนเก็บความเจ็บช้ำไว้ในใจมานาน เราก็สงสารทั้งพ่อทั้งแม่ ทุกข์ทั้งคู่ เราพูดเจรจาให้พ่อฟังหลายครั้งแล้ว

       พ่อก็ตอบเป็นแค่ "ไม่ได้ทำ" พอพูดเสียงแข็งก็บอกไม่ได้พูด เราอธิบายให้พ่อฟังก็เหมือนไม่ได้ฟัง แกจะคิดแค่ว่า (กูผิดอะไร ทำไมมาลงที่กู) แกชอบคิดแง่ลบ ทะเลาะกันแบบนับวันได้

       ตอนแรกเราก็บอกไม่ต้องคุยกันเลยไม่ได้หรอ แต่มันก็ทำไม่ได้ ยังอยู่บ้านเดียวกัน กินข้าวหม้อเดียวกันอยู่

       เราคิดว่าถ้าเราออกไปข้างนอก กลัวพ่อกับแม่จะทะเลาะถึงขั้นรุนแรง จนตอนนี้เราก็หลอนไปหมดแล้ว แทบไม่อยากให้เค้าคุยกันเลย ไม่กล้าไปข้างนอกนาน อยู่บนห้อง บางทีเค้าคุยกันยังต้องแอบฟัง เหมือนหลอนไปหมดแล้ว เราควรอยู่ยังไงดี ไม่ต้องสนใจ ไปข้างนอก ปล่อยเค้าทะเลาะกันไปแบบนี้หรอ หรือเราควรไปคุยกับหมอจิตแพทย์ 😢😢

        *ตามจริงเราก็อยากให้แยกกันอยู่ แต่งบมันไม่พอ T T
         พี่สาวก็รู้เรื่อง แต่ไม่ได้บอกทุกครั้ง เพราะเค้าทำงาน ไม่อยากให้รับรู้แล้วเดี้ยวจะเครียดไปด้วย