ปุยขาวเมฆบนฟ้านภาสรวง
ดุจดั่งห้วงสวรรค์อันเฉิดฉาย
แสงกระทบผืนน้ำ ทำประกาย
เลื่อมริ้วรายกลายเห็นเป็นละออง
เขียวพริ้วไหวใบไม้ในไพรป่า
ไหวเริ่งร่าสดชื่นตื่นทั้งผอง
เหล่าสิงสาน้อยใหญ่ให้ประคอง
ชีวิตต้องพึ่งพารักษาตน
นับเป็นล้านกี่วันจะปั้นแต่ง
ไม้ยืนแข่งเติบใหญ่ในไพรสน
ธรรมชาติเวียนว่ายในวังวน
ความงามปนความเรียบง่ายแต่ไรมา
ทุกชีวิตล้วนพึ่งพามาเติมสร้าง
หากละวางเมินเฉย ละเลยหา
โลกคงแล้งแห้งเฉา เศร้าอุรา
หมดสิ่นป่า ผืนสุดท้าย มลายไป
พงไพรผืนป่ากว้าง ช่วยกัน
ร่วมรักษาเถิดนั่น สุดท้าย
หมดสิ้นป่าจบพลัน ชุ่มชื่น
ร้อนเร่งเข้ารุมร้าย ยากแล้วกลับคืน
เธอฉันช่วยกอบกู้ ผืนป่า
ความรักและศรัทธา พลิกฟื้น
สองมือกุมแน่นหนา ถอทัก
ปลูกแผ่นผืนดินชื้น เพิ่มไม้เติมไป
เพ็ญพิชญา
ขอวันนี้ ให้มีเธอยืนข้างฉัน
คุ้มครองบ้านด้วยกันไม่ให้ใครทำร้าย
ให้เธอและฉันหลบอยู่ภายใต้เงาไม้
พักวางสองหัวใจ ไว้ในวิมาน....
Cr : youtube& google
วิมานเมขลา....
คุ้มครองบ้านด้วยกันไม่ให้ใครทำร้าย
ให้เธอและฉันหลบอยู่ภายใต้เงาไม้
พักวางสองหัวใจ ไว้ในวิมาน....