*ต่อนะคะ
เราพึ่งมารู้วันสงกรานต์ว่าแฟนเราไม่ได้มีคนอื่นแต่เขามีแฟนอยู่แล้ว
เราเห็นเขาลงรูปครอบครัวและมีลูกกับแฟนเค้า(แต่เขายืนห่างกันมากๆ)แต่ก็เอะใจว่าเลิกกันแล้วทำไมต้องมาถ่ายด้วยกันอีกหรืออะไรยังไง ตอนนั้นเราสงสัยมากแบบอยากรู้เราเลยไม่คิดที่จะถามแฟนเราว่าเรื่องเป็นยังไงและมุ่งทักไปหาแฟนเค้าว่ายังคบกันอยู่หรอหรือว่ายังไง เขาตอบกลับมาว่าเราคบกันหรองั้นคบไปเถอะคาสายกันทุกวันอยู่แล้วหนิ ตอบแค่นั้นเราก็ไม่พูดไร เรารู้สึกจุกมากแบบร้องเลยแหละค่ะเสียใจสุดๆเค้าโกหกเราตั้งแต่วันแรกที่คบเลยแหละค่ะ เราก็คุยโทรศัพท์กับแฟนต่อ(เราพูดทุกอย่างดักทางเขาหมดโดยที่ผญ.คนนั้นไม่ได้พูดไรกับเรามาก
เรา:ไหนบอกเลิกกันไปนานแล้ว
แฟน:ขอโทษพี่เลิกไม่ได้จริงๆถ้าเลิกพี่จะไม่ได้เจอลูก
เรา:แล้วโกหกกันทำไมหนูทำไรผิดถึงมาทำกันแบบนี้
แฟน:หนูไม่ผิดแต่พี่กับ...ชื่อแฟนเขาเราก็ต่างคนต่างมีคนใหม่
เรา:งั้นบอกมาว่าจะเอายังไงเลิกไม่เลิกคำเดียวจบ
แฟน:ไม่เลิก

เราสตั้นไปสักพัก
คือจะอยู่แบบนี้จริงๆหรอวะที่คุยมาก็คือเขาไม่เลือกที่จะอยู่กับเราหรือว่าผญ.คนนั้น
สรุปเราเองที่มาทีหลังและเป็นเหมือนเมียน้อยเลยจริงๆค่ะในใจก็รู้นะคะว่าบาปมาก
แต่เราเองก็ยังคุยยังทำเหมือนตอนคบกันแค่ทุกวันนี้แบบเรียกตัวเองว่าอีเมียน้อยตลอดรู้ว่าผิดรู้อยู่แก่ใจเราต่างก็ไม่ชอบถ้ามีใครมายุ่งกับแฟนเราใช่มั้ยคะแต่เรากับทำมันซ้ะเองคือยังรักยังอยากมีเขาโดยยอมให้เขามีแฟนคนนั้นและมีเราไปด้วยแต่ถามเมื่อไหร่เราตะปล่อยเขาเมื่อไหร่จะตัดใจเขาโทรมาเป็นต้องรับตลอดใจอ่อนตลอดแต่ก็ถามตัวเองตลอดถ้าโดนมั่งจะรู้สึกยังไงคือเราไม่โอเคกับตัวเองอะค่ะตอกย้ำตัวเองทุกวันแต่ก็ยังเลิกไม่ได้เราต้องทำยังไงดีคะเจ็บเหมือนกันนะคะเจอแบบนี้แต่ทำไรไม่ได้เลย