ผมมองพวกเขาเป็นเพื่อนเสมอ แต่พวกเขามองผมเป็นเพื่อนอยู่หรือป่าว?
ผมมีเพื่อนอยู่กลุ่มนึง มันก็ไม่ใหญ่มากหรอก พวกเราก็ผ่านอะไรกันมาก็หลายอย่างจะเรื่องเรียนหรือเรื่องเล่น ผมก็เต็มที่กับเพื่อนเสมอ มีอะไรผมก็คอยช่วย หวังแค่พวกเราจะต้องผ่านไปด้วยกัน ผมเป็นคนที่แคร์เพื่อนของผมมากห่วงมาก อยากจะให้เรียนจบไปด้วยกัน งานกลุ่มบางวิชา ผมก็ทำคนเดียวเพราะเรารู้อยู่แล้วว่าเพื่อนเราเป็นยังไง ผมก็ไม่ได้อะไรหรอก ผมช่วยเต็มที่คิดแค่ว่ามัวแต่เกี่ยงงานกันทำงานคงไม่เส็ด เลยแบกเพื่อนมาตลอด เชื่อมั้ยว่าทุกวันนี้สิ่งที่ผมทำมากับสิ่งที่ได้รับมันต่างกันมาก เพื่อนที่คิดว่าไว้ใจได้ ก็ช่็วยอะไรเราไม่ได้ คนที่ไม่ใช่เพื่อนเรากลับมาช่วยเรา ทั้งๆที่ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น ไปใหนมาใหน มีงานเลี้ยงหรอฉลองอะไร ก็ไม่เคยทักมาชวน รู้ตัวอีกที่ก็เห็นทุกคนสนุกกันดีเฮฮา โดยที่ไม่มีผมอยู่ตรงนั้น เป็นแบบนี้มาตลอด จนวันนี้อยากรู้ว่า ยังมองเราเป็นเพื่อนอยู่หรือป่าว?
ผมมองพวกเขาเป็นเพื่อนเสมอ แต่พวกเขามองผมเป็นเพื่อนอยู่หรือป่าว?