สวัสดีค่ะ หนูเป็นเด็กอายุ15คนหนึ่งที่ ครอบครัวมีปัญหาอยู่ตลอด หนูแอบคิดว่าทุกๆคนในครอบครัวของหนูไม่ได้รักหนูเลยค่ะ หนูทำอะไรก็ผิดไปหมดเลยค่ะ หนูพยายามทำทุกอย่างเท่าที่หนูทำได้เเล้วค่ะ เเต่ไม่มีใครพึงพอใจเลยค่ะ

หนูเป็นลูกสาวคนโตหนูมีน้องอายุ2ขวบ ชีวิตปิดเทอมของหนูคือการอยู่บ้าน เฝ้าบ้าน ดูน้อง ล้างจาน หุงข้าว  
ทำกับข้าว หนูต้องตื่นเช้าทุกครั้งเลยค่ะ เพื่อที่จะมาทำทุกๆอย่างเเบบนี้ พ่อแม่หนูเลิกกัน ตอนหนู ป.1 หนูอยู่กับพ่อ พ่อหนูเป็นที่ติดเหล้ามากเลยค่ะ เเต่พ่อหนูไม่เคยทิ้งหนูเลยค่ะ พ่อออกไปทำงานตั้งเเต่ตี3 พ่อทำกับข้าวไว้ให้หนู วางเงินไว้ให้หนูไป รร. ทุกครั้ง หนูไม่เคยอดอยากเลย วันไหนพ่อไม่มีเงินพ่อก็จะไปขอยืมเค้า หนูจำได้ว่าพ่อไปยืนไหว้ขอร้องเค้าเพื่อให้หนูมีเงินไป รร.

เเต่ตอนนี้หนูย้ายมาอยู่กับเเม่ แม่เเตกต่างกับพ่อมากๆเลยค่ะ หนูต้องทำทุกอย่างเลยค่ะ แม่ไม่สนใจใยดีหนูเลย แม่ใช้หนูทุกอย่างเหมือนหนูไม่ใช่ลูกของท่านเลยค่ะ  เวลาไป รร.พอหนูขอเงิน แม่ก็จะทำหน้าไม่พอใจ วันไหนเเม่ไม่มีเงินแม่ก็จะบอกให้หนูอดๆไปไม่ต้องใช้
เวลาหนูทานข้าวแมาก็จะทำหน้าไม่พอใจเลยค่ะ หนูจะโดนด่าโดนดุตลอด บางครั้งก็โดนตบตี หนูเครียดมากๆเลยค่ะ หนูแอบร้องให้คิดถึงพ่อเกือบทุกคืนเลยค่ะ  หนูขอพรให้ไหลตายทุกคืนเลย หนูเหนื่อยเเบบเหนื่อยจริงๆ
หนูได้เเต่นอนคิดกับตัวเองว่าหนูคิดผิดแบบผิดมากๆเลยค่ะที่เลือกมาอยู่ที่นี่ เเต่หนูก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากต้องทนกับอะไรเเบบนี้ไปทุกๆวัน มันเหนื่อยสุดๆเลยค่ะ  

สักวันหนูจะกลับไปหาพ่อ😔