เราไม่รู้จะเรียบเรียงยังไงดี แต่เพื่อนสนิทเรานางเคยอ้วนมากๆมาก่อนตอนนี้ผอมเยอะมากๆ แต่ยังไม่อยู่ในเกณฑ์ปกติ คือเราให้กำลังใจเพื่อนมาตลอดและก็เมื่อก่อนที่คบหากันเพราะนิสัยน่ารัก ตอนนี้พอผอมแล้วนางเป็นคนหน้าสวยนะ พอผอมลงก็ดูดีขึ้น มีแต่คนชมว่าสวยผอมเพรียวกว่าเดิม เรารู้สึกว่านิสัยเพื่อนเราเปลี่ยนไปด้วยอะรู้สึกว่านางแปลกๆกว่าเดิมจากแต่งตัวเรียบร้อยเดี่ยวนี้แบบเซกซี่ขึ้นมีแบบปิดๆเปิดๆ คบหนุ่มๆซ้อนไปซ้อนมา เดี่ยวคนนั้นคนนี้ปวดหัวเราว่านางเริ่มไม่ใช่เพื่อนคนเมื่อก่อนที่น่ารักธรรมะธรรโม ไว้ตัวกับหนุ่มๆ ถึงสวยขึ้นก็ไม่น่าจะเปลี่ยนขนาดนี้ แค่สวยขึ้นนิสัยเปลี่ยนไปด้วยหรอ แล้วเพื่อนเราก็บ้าลดน้ำหนักกับออกกำลังกายมากคือถ้านางทำแต่ของนางไปนอกจากเราให้กำลังใจเราก็ไม่ยุ่งอะไรหรอก คือเราเหมือนโดนว่าตลอด ประมาณว่าถึงเธอผอมใช่ว่าจะสุขภาพดีสักหน่อย นานๆทีถ้าเป็นการแนะนำด้วยความหวังดีมันรู้สึกกันได้ แต่หลังๆนี้บ่อยขึ้นเราไม่โอเคที่ว่ามาบอกว่าที่เราผอมนั้นไม่ได้แปลว่าสุขภาพดี เริ่มรู้สึกว่าหุ่นที่เราได้มานี้มันเป็นเรื่องที่เลวร้าย เราน้ำหนักขึ้นเราก้เล่าสู่กันฟังเราบอกว่าเราน้ำหนักขึ้นมาปกติละ หุ่นดีละ นางก็สับต่อว่าที่น้ำหนักขึ้นเพราะกล้ามเนื้อหรือไขมัน เรานี้แบบหะอะไรอีก ส่งข้อความประมาณเหน็บแนมเรื่องคนผอมมีที่มาไม่ดีประจำเลยเรารู้สึกว่าไม่โอเคอะ เรารู้สึกว่าที่เพื่อนบอกมันไม่ใช่ความหวังดีละ นางกินและเป็นตัวแทนผลิตภัณฑ์ขายตรงยี่ห้อหนึ่งด้วยนางซื้อคอรสขายตรงอันนั้นแหละลดน้ำหนัก ที่เรารู้สึกไม่ดีคงเพราะรู้สึกลึกๆว่าเราอะต้องซื้อของๆยี่ห้อขายตรงเขาอะถึงจะสุขภาพดีพวกวิตามินต่างๆร้อยแปดพันเก้าของบริษัทขายตรงนั้น มันแพงอะเรามีปัญญาแค่ซื้อพวกยาสีฟัน อะไรพวกนั้นวิตามินต่างๆไม่ค่อยได้ซื้ออาศัยจากกินหรือกินวิตามินยี่ห้ออื่นบ้าง เราไม่รู้ว่าสังคมขายตรงนั้นไหมมีส่วนผลักดันความเปลี่ยนแปลงอันนั้นด้วยแต่เราว่าเมื่อเพื่อนอ้วนแล้วผอมนางนิสัยเปลี่ยนไปจริงๆ หรือเราอคติก็ไม่รู้อยากได้เพื่อนคนน่ารักคืนมา