ก่อนอื่นต้องขอบอกเลยว่า ผมเป็นคนไข้นอนเตียง(นอนติดเตียง) คนป่วยที่เดินไม่ได้(พิการ)เนื่องจากได้รับประสบอุบัติเหตุรถล้ม แล้วได้รับการผ่าตัดสมอง มา6ปีแล้วครับ(ตั้งแต่มกราปี54) เนื่องจากปลายเท้าผมมีอาการFoot drop โดยสมบูรณ์  
(นักกายภาพบำบัดก็บอกว่า"กายภาพไม่สามารถช่วยได้ค่ะ"ต้องผ่าตัดอย่างเดียว)ซึ่งผมถึงจะได้รับการผ่าตัดวันที่ 26 มิถุนายน ปี2560
ผ่ามาแล้ว
ก็ยังเดินได้นิดหน่อยยุดีแหละครับ(เดินไปไหนไกลไกลไม่ได้และก็ยังต้องใช้ Walker ในการช่วยเดินด้วย)
ทุกวันนี้ก็เลยไปไหนไม่ได้ทำงานไม่ได้เรียนหนังสือต่อไม่ได้เป็นภาระให้พ่อแม่อย่างเดียวเลย  
เอาล่ะครับอย่างที่เกริ่นไป
ผมคิดว่าทุกวันนี้ผมเป็นภาระให้แก่คุณพ่อกับคุณแม่ผมเหลือเกินน่ะครับ
คือเอาง่ายๆนะชีวิตประจำวันผมมีแต่กินกับนอนแล้วก็ตื่นมาเยี่ยวใส่กระบอกComfort100 แค่นั้น
เคยคิดจะฆ่าตัวตายตั้งหลายครั้ง(แต่ก็กลัวเจ็บ)จะกลั้นใจตายก็เผลอหายใจก่อนทุกที
ขอบคุณสำหรับทุกๆคำตอบทุกๆความคิดเห็นล่วงหน้ามากๆครับ
และส่วนเรื่องจะหายกลับมาเป็นปกตินั้นผมตัดใจแล้วล่ะครับ เนื่องจากที่บ้านผมคุณแม่ท่านได้ลดภาระค่าใช้จ่ายค่ายารักษาแผลผ่าตัดอักเสบผมไปแล้วล่ะครับ ผมก็เลยยังเดินไปไหนไกลๆไม่ได้
ปิดท้ายด้วยรูปแผลผ่าตัดผมมันอักเสบนะครับ
ขอบคุณครับ