ก่อนอื่นผมขอออกตัวก่อนว่าผมไม่เคยตั้งกระทู้อะใรในพันทิปเลย เลยอยากจะเก็บประสบการณ์จากที่ผมได้เรียนมาเป้นเวลา 1 ปีมาเล่าให้ฟังนะครับ
ผมเป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตสงขลา สาขาวิศวกรรมเครื่องกลเรือ ก่อนที่ผมจะมาเรียนที่นี้ ผมเรียนจบที่เทคนิคหาดใหญ่ แผนกช่างยนต์ ตอนที่จบมาแรกๆผมไม่คิดที่จะต่อมหาลัยเลย ผมคิดว่าคงต่อ ปวส. ที่เดิมนั้นแหล่ะ แต่พี่สาวของผมเค้าส่งประกาศรับสมัครมาให้ดู ผมก็เข้าไปอ่านที่หน้าเว็บของมหาลัยซึ่งเขารับแค่ 25 คนสำหรับสายอาชีพ (ปวช.) และ 5 คนสำหรับสายสามัญ พอผมได้อ่าน สาขานี้เปิดรับสมัครเป็นรุ่นแรก คุณสมบัติของผมผ่าน เลยคิดว่าจะไปสอบที่นั้น เพราะเนื่องจากผมชอบในด้านเครื่องยนต์เป็นการส่วนตัวด้วย และจากที่ได้ฟังมาอาชีพนี้รายได้ค่อนข้างสูง
ในวันสอบ ผมก็มาสอบปกติ ปรากฎว่าผมสอบผ่านข้อเขียน และก็ต้องไปสอบสัมภาษณ์และสอบสมรรถนะทางร่างกาย การทดสอบสมรรถนะทางร่างกายผมผ่านหมด มาถึงเวลาช่วงบ่ายที่ต้องสอบสัมภาษณ์ คณะครูอาจารย์หรือคณะกรรมการสอบครั้งนั้น ได้ยิงคำถามใส่ผมมาหลายคำถาม คำถามส่วนมากก็จะเกี่ยวกับความรู้ทั่วไปของเครื่องยนต์ และคำถามก็จะเหมือนเป็นการลองเชิงว่าเรามีความรู้ความสามารถแค่ไหน
วันประกาศผมสอบ ปรากฎว่าผมผ่านการสอบ ผมรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่ได้เข้าเรียนในสาขาที่อยากเรียน แต่ปัญหามันอยู่ที่ค่าเทอมของที่นี้ค่อนข้างสูงพอสมควร ผมได้ปรึกษากับทางบ้าน ตอนแรกก็ว่าจะไม่เรียนแต่พ่อเป็นคนบอกว่าให้เรียน เพราะแกอยากให้ลูกได้เรียนในสิ่งที่ชอบล่ะมั้งครับ 555
ก่อนเปิดภาคเรียนก็จะมีการสานสัมพันธ์กับเพื่อนต่างสาขา โดยสโมสรของคณะวิศวกรรมศาสตร์เป็นคนจัด กิจกรรมก็จะเน้นไปทางสนุกเฮฮามากกว่านะครับ ผมก็สนุกดี ได้รู้จักเพื่อนๆใหม่หลายคนเลย
พอเปิดภาคเรียน หลายคนคิดว่าคนอาจจะโดนรับน้อง หนักแต่จริงๆแล้วไม่ถึงกับหนักมานะครับยังถือว่าพอรับได้อยู่ เพราะได้ยินมาว่าอาจารย์กำชับมา การรับน้องผ่านไปได้ด้วยดี
เริ่มเรียน ในภาคเรียนที่ 1
ผมขอเล่าแบบรวบรัดเลยนะครับ การเรียนที่นี้ค่อนข้างหนักพอสมควร สาขาที่ผมเรียน ต้องไปถึง มหาลัยเวลา 8.25 เพราะจะมีการเรียกแถว พูดคุ่ย มอนิ่งทอร์คกับอาจารย์ แล้วให้เพื่อนมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์เซฟตี้แชร์ต่างๆ จะมีการทำแบบนี้ในทุกๆวันที่มาเรียนนะครับ แล้วจะมีคำศัพทืเทคนิคทางช่างมาพูดกัน จะได้จำๆกัน 555 เพราะอาจารย์เค้าเน้นมากสำหรับภาษาอังกฤษ ในช่วงเช้าที่พูดคุ่ยกัน อาจารย์ก็จะมาเล่าประสบการณ์การทำงานของแกว่าแกทำงานอย่างใร การทำงานในเรือสินค้ามีอะใรบ้าง เหตุการณ์ต่างๆ พวกเพื่อนๆรวมทั้งผมก็สนใจกันมาก เพราะเป็นการเปิดหูเปิดตารับเหมือนรับอะใรใหม่ๆ เข้าสมองทุกวันรวมทั้งการทำงานต่างๆ วิธีการทำงาน ที่นี้เค้าจะสอนนักเรียนให้เป็นนักปฏิบัติมากกว่าทฤษฎีนะครับ แต่ก็มีทฤษฎีควบคู่ไปด้วย การเรียนที่นี้ค่อนข้างสนุก อาจารย์สอนดีมากกกกกกกกก หากมีคำถามไม่เข้าใจอะใรตรงไหนก็จะคอยบอก คอยสอน แล้วขอบอกว่าอาจารย์ที่นี้เก่งมากกกกก เก่งมากจริงๆ รู้ทุกเรื่อง สากเบือยันเรือรบ ในที่นี้หมายถึงอาจารย์ส่วนใหญ่นะครับ แต่อาจารย์ทุกคนที่นี้เก่งครับ สอนดีมาก แต่ละคนจะมีลักษณะการสอนแตกต่างกันไป ในเทอมแรกนี้การเรียนที่ผมเรียนมาจาก ปวช. วิธีการเรียน แตกต่างกันมาก ต้องค่อยๆ ปรับตัวกัน เพราะที่นี้ คะแนนสอบมหาโหดมากครับ ผมเป็นเด็กที่จบมาจากสายอาชีพ ซึ่งการเรียนที่เทคนิคหาดใหญ่มันค่อนข้างชิวมาก 555 พอมาเรียนที่นี้ ต้องตามต้องไขว่ขว้าหาความรู้เอง อาจารย์ก็จะคอยเสริมคอยเพิ่มให้ ผมมาเรียนที่นี้ สาขาผมเพิ่งเปิดใหม่ เป็นรุ่นแรก เลยต้องเหนื่อยหน่อย แต่จริงๆ แล้ว ที่นี้เคยเปิดสาขานี้มาก่อนนะครับ เมื่อก่อนเรียกกันว่าช่างกลเรือสงขลา เปิดมา 22 รุ่นก่อนที่ปิดแผนกแล้วมาเปิด ใหม่ โดยได้วุติปริญญา เมื่อก่อนได้แค่ ปวส. จากที่ได้ยินอาจารย์พูดมา รุ่นพี่ก็ทำงานอยู่ในเรือหลายคน พอมีคอนเน็คชั่นอยู่บ้าง เนื่องจากที่ผมเป็นรุ่นแรก ทุกๆอย่างที่พวกทำกัน จะเป็นแพทเทิลให้รุ่นต่อๆไป เลยต้องทำกันอย่างดี ช่วยกันคิด ประชุมลงความเห็นกัน จากที่ได้เรียนมา 1 เทอม เพื่อนๆทุกคนมาจากต่างจังหวัดซะส่วนใหญ่ แต่ละคนเก่งๆทั้งนั้นในทางปฏิบัติ เก่งมากๆครับ บวกกับอาจารย์สอนดี และได้ลงมือจริงๆ
ถ้าใครเคยเรียนสายอาชีพมา ก็ต้องเจอวิชา งานตะไบ พอมาที่นี้ก็หนีไม่พ้นครับ 5555 เรียนก่อนทั้งวัน ถูกันทั้งวันจนมือพอง การเรียนงานฝึกปฏิบัติ จะแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มนึ่งเรียนตะไบ กลุ่มนึ่งลงเครื่องกลึง ก็จะสลับกันไป เวียนกันครับ พอมาลงเครื่องกลึง ผมเคยผ่านงานกลึงมาบ้างแต่ไม่มาก อาจารย์ก็จะให้เพื่อนที่จบจากช่างกลโรงงานมาเป็นคู่เรา อาจารย์สั่งงานมา เราก็เริ่มทำงานเลยครับ และสิ่งสำคัญที่สุด ที่เรียนที่นี่นะครับคือ เรื่องความปลอดภัยเนี่ย ที่สุดเลยครับ ชุดที่ผมใส่เข้าในโรงงานก็ต้องเป็นชุดหมี สวมหมวกเซฟตี้ รองเท้าเซฟตี้ ถ้าหากลงเครื่องกลึงก็ต้องมีแว่นเซฟตี้ด้วย อาจารย์เข้มงวดมาก เพราะอยากให้เราติดเป็นนิสัย ทุกๆคนที่เรียนที่นี้เป็นคนมีฝีมือทางช่างเอามากๆ แต่ทางทฤษฏีต้องยอมรับว่าอ่อนอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มาก จากที่เรียนในภาคเรียนที่ 1 จริงๆแล้วมันมีเรื่องราวมากกว่านี้นะครับ สนุกฮา ปนเครียดนิดหน่อย
ไว้ค่อยมาต่อนะครับ เนื่องจากต้องไปอบรมที่ชลบุรีต่อ จริงๆแล้วในเทอมนี้ยังมีเรื่องราวอีกมากมาย ไว้จะมาต่อน่ะครับ
ปล. มือใหม่ในการเล่าเรื่อง ถ้าหากอ่านแล้วงง ขออภัยด้วยนะครับ
ไดอารี่นักศึกษาวิศวกรรมเครื่องกลเรือ
ผมเป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตสงขลา สาขาวิศวกรรมเครื่องกลเรือ ก่อนที่ผมจะมาเรียนที่นี้ ผมเรียนจบที่เทคนิคหาดใหญ่ แผนกช่างยนต์ ตอนที่จบมาแรกๆผมไม่คิดที่จะต่อมหาลัยเลย ผมคิดว่าคงต่อ ปวส. ที่เดิมนั้นแหล่ะ แต่พี่สาวของผมเค้าส่งประกาศรับสมัครมาให้ดู ผมก็เข้าไปอ่านที่หน้าเว็บของมหาลัยซึ่งเขารับแค่ 25 คนสำหรับสายอาชีพ (ปวช.) และ 5 คนสำหรับสายสามัญ พอผมได้อ่าน สาขานี้เปิดรับสมัครเป็นรุ่นแรก คุณสมบัติของผมผ่าน เลยคิดว่าจะไปสอบที่นั้น เพราะเนื่องจากผมชอบในด้านเครื่องยนต์เป็นการส่วนตัวด้วย และจากที่ได้ฟังมาอาชีพนี้รายได้ค่อนข้างสูง
ในวันสอบ ผมก็มาสอบปกติ ปรากฎว่าผมสอบผ่านข้อเขียน และก็ต้องไปสอบสัมภาษณ์และสอบสมรรถนะทางร่างกาย การทดสอบสมรรถนะทางร่างกายผมผ่านหมด มาถึงเวลาช่วงบ่ายที่ต้องสอบสัมภาษณ์ คณะครูอาจารย์หรือคณะกรรมการสอบครั้งนั้น ได้ยิงคำถามใส่ผมมาหลายคำถาม คำถามส่วนมากก็จะเกี่ยวกับความรู้ทั่วไปของเครื่องยนต์ และคำถามก็จะเหมือนเป็นการลองเชิงว่าเรามีความรู้ความสามารถแค่ไหน
วันประกาศผมสอบ ปรากฎว่าผมผ่านการสอบ ผมรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่ได้เข้าเรียนในสาขาที่อยากเรียน แต่ปัญหามันอยู่ที่ค่าเทอมของที่นี้ค่อนข้างสูงพอสมควร ผมได้ปรึกษากับทางบ้าน ตอนแรกก็ว่าจะไม่เรียนแต่พ่อเป็นคนบอกว่าให้เรียน เพราะแกอยากให้ลูกได้เรียนในสิ่งที่ชอบล่ะมั้งครับ 555
ก่อนเปิดภาคเรียนก็จะมีการสานสัมพันธ์กับเพื่อนต่างสาขา โดยสโมสรของคณะวิศวกรรมศาสตร์เป็นคนจัด กิจกรรมก็จะเน้นไปทางสนุกเฮฮามากกว่านะครับ ผมก็สนุกดี ได้รู้จักเพื่อนๆใหม่หลายคนเลย
พอเปิดภาคเรียน หลายคนคิดว่าคนอาจจะโดนรับน้อง หนักแต่จริงๆแล้วไม่ถึงกับหนักมานะครับยังถือว่าพอรับได้อยู่ เพราะได้ยินมาว่าอาจารย์กำชับมา การรับน้องผ่านไปได้ด้วยดี
เริ่มเรียน ในภาคเรียนที่ 1
ผมขอเล่าแบบรวบรัดเลยนะครับ การเรียนที่นี้ค่อนข้างหนักพอสมควร สาขาที่ผมเรียน ต้องไปถึง มหาลัยเวลา 8.25 เพราะจะมีการเรียกแถว พูดคุ่ย มอนิ่งทอร์คกับอาจารย์ แล้วให้เพื่อนมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์เซฟตี้แชร์ต่างๆ จะมีการทำแบบนี้ในทุกๆวันที่มาเรียนนะครับ แล้วจะมีคำศัพทืเทคนิคทางช่างมาพูดกัน จะได้จำๆกัน 555 เพราะอาจารย์เค้าเน้นมากสำหรับภาษาอังกฤษ ในช่วงเช้าที่พูดคุ่ยกัน อาจารย์ก็จะมาเล่าประสบการณ์การทำงานของแกว่าแกทำงานอย่างใร การทำงานในเรือสินค้ามีอะใรบ้าง เหตุการณ์ต่างๆ พวกเพื่อนๆรวมทั้งผมก็สนใจกันมาก เพราะเป็นการเปิดหูเปิดตารับเหมือนรับอะใรใหม่ๆ เข้าสมองทุกวันรวมทั้งการทำงานต่างๆ วิธีการทำงาน ที่นี้เค้าจะสอนนักเรียนให้เป็นนักปฏิบัติมากกว่าทฤษฎีนะครับ แต่ก็มีทฤษฎีควบคู่ไปด้วย การเรียนที่นี้ค่อนข้างสนุก อาจารย์สอนดีมากกกกกกกกก หากมีคำถามไม่เข้าใจอะใรตรงไหนก็จะคอยบอก คอยสอน แล้วขอบอกว่าอาจารย์ที่นี้เก่งมากกกกก เก่งมากจริงๆ รู้ทุกเรื่อง สากเบือยันเรือรบ ในที่นี้หมายถึงอาจารย์ส่วนใหญ่นะครับ แต่อาจารย์ทุกคนที่นี้เก่งครับ สอนดีมาก แต่ละคนจะมีลักษณะการสอนแตกต่างกันไป ในเทอมแรกนี้การเรียนที่ผมเรียนมาจาก ปวช. วิธีการเรียน แตกต่างกันมาก ต้องค่อยๆ ปรับตัวกัน เพราะที่นี้ คะแนนสอบมหาโหดมากครับ ผมเป็นเด็กที่จบมาจากสายอาชีพ ซึ่งการเรียนที่เทคนิคหาดใหญ่มันค่อนข้างชิวมาก 555 พอมาเรียนที่นี้ ต้องตามต้องไขว่ขว้าหาความรู้เอง อาจารย์ก็จะคอยเสริมคอยเพิ่มให้ ผมมาเรียนที่นี้ สาขาผมเพิ่งเปิดใหม่ เป็นรุ่นแรก เลยต้องเหนื่อยหน่อย แต่จริงๆ แล้ว ที่นี้เคยเปิดสาขานี้มาก่อนนะครับ เมื่อก่อนเรียกกันว่าช่างกลเรือสงขลา เปิดมา 22 รุ่นก่อนที่ปิดแผนกแล้วมาเปิด ใหม่ โดยได้วุติปริญญา เมื่อก่อนได้แค่ ปวส. จากที่ได้ยินอาจารย์พูดมา รุ่นพี่ก็ทำงานอยู่ในเรือหลายคน พอมีคอนเน็คชั่นอยู่บ้าง เนื่องจากที่ผมเป็นรุ่นแรก ทุกๆอย่างที่พวกทำกัน จะเป็นแพทเทิลให้รุ่นต่อๆไป เลยต้องทำกันอย่างดี ช่วยกันคิด ประชุมลงความเห็นกัน จากที่ได้เรียนมา 1 เทอม เพื่อนๆทุกคนมาจากต่างจังหวัดซะส่วนใหญ่ แต่ละคนเก่งๆทั้งนั้นในทางปฏิบัติ เก่งมากๆครับ บวกกับอาจารย์สอนดี และได้ลงมือจริงๆ
ถ้าใครเคยเรียนสายอาชีพมา ก็ต้องเจอวิชา งานตะไบ พอมาที่นี้ก็หนีไม่พ้นครับ 5555 เรียนก่อนทั้งวัน ถูกันทั้งวันจนมือพอง การเรียนงานฝึกปฏิบัติ จะแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มนึ่งเรียนตะไบ กลุ่มนึ่งลงเครื่องกลึง ก็จะสลับกันไป เวียนกันครับ พอมาลงเครื่องกลึง ผมเคยผ่านงานกลึงมาบ้างแต่ไม่มาก อาจารย์ก็จะให้เพื่อนที่จบจากช่างกลโรงงานมาเป็นคู่เรา อาจารย์สั่งงานมา เราก็เริ่มทำงานเลยครับ และสิ่งสำคัญที่สุด ที่เรียนที่นี่นะครับคือ เรื่องความปลอดภัยเนี่ย ที่สุดเลยครับ ชุดที่ผมใส่เข้าในโรงงานก็ต้องเป็นชุดหมี สวมหมวกเซฟตี้ รองเท้าเซฟตี้ ถ้าหากลงเครื่องกลึงก็ต้องมีแว่นเซฟตี้ด้วย อาจารย์เข้มงวดมาก เพราะอยากให้เราติดเป็นนิสัย ทุกๆคนที่เรียนที่นี้เป็นคนมีฝีมือทางช่างเอามากๆ แต่ทางทฤษฏีต้องยอมรับว่าอ่อนอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มาก จากที่เรียนในภาคเรียนที่ 1 จริงๆแล้วมันมีเรื่องราวมากกว่านี้นะครับ สนุกฮา ปนเครียดนิดหน่อย
ไว้ค่อยมาต่อนะครับ เนื่องจากต้องไปอบรมที่ชลบุรีต่อ จริงๆแล้วในเทอมนี้ยังมีเรื่องราวอีกมากมาย ไว้จะมาต่อน่ะครับ
ปล. มือใหม่ในการเล่าเรื่อง ถ้าหากอ่านแล้วงง ขออภัยด้วยนะครับ