( EP.1: https://ppantip.com/topic/38766703 )

ตื่นเช้าวันนี้ตามแผนเราต้องเดินทางออกนอกเมืองเพื่อไปเยี่ยมชมมรดกโลกระดับ5Aอีก1แห่งของเมืองฉงชิ่ง

ชื่อ..Dazu rock caving ขอเรียกสั้นๆว่า..'ต้าจู๋'

ต้าจู๋เป็นผาหินขนาดใหญ่ที่ถูกแกะสลักเป็นเรื่องราวและรูปภาพต่างๆตั้งเเต่เมื่อหลายทศวรรษที่เเล้วเเต่ยังคงความยิ่งใหญ่เเละสมบูรณ์อยู่มาก

(ภาพถ่ายจากกูเกิ้ล)

แต่ๆก่อนที่จะไปถึงต้าจู๋ได้นั้นเราต้องนั่งรถไฟฟ้าเพื่อไปขึ้นรถไฟหัวจรวดออกนอกเมืองกันก่อน

สถานีรถไฟหัวจรวดของเมืองฉงชิ่งจะเป็นเหมือนศูนย์กลางการขนส่งมวลชนขนาดใหญ่มีรถหลายประเภท รับส่งผู้คนจากฉงชิ่งไปยังเมืองต่างๆ

เรียกกันว่า Chongqing north railway station North square ตัวหนาและขีดเส้นใต้คำนี้เพราะเดี๋ยวเหตุจะเกิดจากคำนี้

การเดินทางไป Chongqing north railway station North square ต้องนั่งรถไฟฟ้าไปลงที่สถานีLongtousi (ตัวหนาและเส้นใต้กันอีกรอบ)

จากนั้นเดินต่อไปอีกหน่อยแต่ปัญหาก็เกิดขึ้นโดยที่เราไม่ทันรู้ตัวเมื่อมาถึงตู้ซื้อตั๋วรถไฟฟ้า บนหน้าจอดันมีชื่อสถานี Chongqing north railway stationให้เลือกเป็นปลายทาง เราเลยงงว่าแล้วจะไปลงที่Longtousiทำไมเเถมยังต้องเดินต่อให้เมื่อยตุ้มอีกก็ลงมันที่จุดหมายเลยดิหวะ

หารู้ไม่ว่าหายนะกำลังจะเกิด!!!!

จากนั้นมนุษย์ผู้มีความเชื่อมั่นในกันและกันเป็นอย่างสูงก็ได้นั่งรถไฟฟ้ามุ่งไปลงยังสถานีดังกล่าว พอไปถึงก็พบกับความงง'yoถามไถ่เจ้าหน้าที่ด้วยวิธีการโชว์รูปภาพได้ความว่าออกประตู6ไปเลยเธอ พอออกประตู6ได้ก็พุ่งตัวไปTicket hallอย่างรวดเร็วกลัวไม่ทันรอบที่ตั้งใจ

ปรากฎพอเข้าไปด้านใน ช่องขายตั๋วไม่มีเจ้าหน้าที่อยู่เลยปิดยาวเป็นแถบจะมีก็แต่ตู้อัตโนมัติก็หันหลังกลับพุ่งเข้าไปตรงตู้..แม่เจ้าไม่มีเมนูภาษาอังกฤษ

ต้องหาตัวช่วยซะแล้ว  เมียงมองหาเหยื่ออยู่ประเดี๋ยวเดียวก็เข้าชาร์ตเปิดรูปให้ดูว่าจะซื้อตั๋วไปที่นี่ซื้อให้หน่อยพี่แกทำหน้างงยิ่งกว่าเราอีก

ชี้โบ๊ชี้เบ๊ออกไปอีกทางพวกเราเลยรีบจ้ำตามปลายนิ้วพี่แกไปแล้วก็เจอช่องขายตั๋วที่ไร้คนและตู้อัตโนมัติที่มีแต่ภาษาจีนอีกเหมือนเดิม

เอาไงละทีนี้เวลาก็งวดเข้ามาทุกทีเลยอพยพกันออกมาด้านนอกหาเหยื่อรายใหม่แล้วก็เจอเข้ากับกลุ่มนักศึกษาดูท่าน่าจะพอพูดภาษาอังกฤษได้

ผลปรากฎคือนางพูดได้จริงๆแต่คือนางชี้กันไปคนละทางเอาพวกเรางงยิ่งกว่าเดิมสุดท้ายนางพาเข้ามาที่Ticket hallอีกตึกให้เราคุยกับนางงาม

สถานีขนส่งที่จีนจะมีนางงามประจำอยู่ตามจุดมีสายสะพายบอกตำแหน่ง ใครจะไปไหนมาไหนไม่เข้าใจก็ถามนางงามได้เราก็ได้นางงามนี่แหละ

นางงามบอกให้เราเข้าไปที่ช่องขายตั๋วที่ว่างอยู่เราก็ไปกันตามนางบอกแล้วก็พูดจีนเป็นคำๆพร้อมกับโชว์รูปต้าจู๋ให้พนง.ขายตั๋วดู

เธอพยายามบอกอะไรพวกเราซักอย่างแต่ก็สื่อสารกันไม่เข้าใจเธอเลยเดินหายเข้าไปด้านในและออกมาพร้อมกับเพื่อนสาวอีกคน(ตอนนี้เป็นเวลา10.00น.รถไฟหัวจรวดรอบ10โมงนี่ลืมไปได้เลยนะแต่ไม่เป็นไรยังมีรอบ11โมงกับเที่ยงรออยู่) เพื่อนสาวของเธอพอพูดอังกฤษได้

เเละเธอก็ทำให้เราได้พบแสงสว่าง สถานีที่เธอมานี่มันผิด!!! เธอต้องนั่งรถไฟฟ้าไปลงLongtousi แล้วเดินไปที่ Chongqing north railway station North square ที่นี่มันคือ Chongqing north railway station South square!!!!ขีดเส้นใต้ย้ำเข้มๆหนักๆ

เธอออออคือชื่อข้างหน้ามันเหมือนกัน ต่างกันตรงอิสเเควร์ด้านหลังที่ถูกต้องคือต้องมี North square!ต่อท้าย 0_O

ตึกที่ถูกต้องต้องหน้าตาแบบนี้เท่านั้นถ้าไม่ใช่ถือว่าผิด!!

รถไฟหัวจรวดจากฉงชิ่งไปต้าจู๋มีด้วยกัน4รอบ 7.40,10.30,11.40และ12.30น. ส่วนกลับจากต้าจู๋มาฉงชิ่งก็4รอบ 10.30,12.00,15.29และ18.09น.

ถึงสถานีLongtousi ext.4ต้องเดินต่ออีกหน่อยตามๆชนหมู่มากไปแต่สำหรับพวกเราต้องใช้คำวิ่งราวคือสปีดราวกับเพิ่งกระชากสร้อยใครมา พอเข้าถึงอาคารจำหน่ายตั๋วได้ก็ไม่ต้องตกใจไปเพราะทางเราตกใจมาก่อนแล้วคือมันมี2ชั้นๆปกติกับชั้นใต้ดินถ้าจะไปต้าจู๋ให้ขึ้นไปชั้นปกติให้มองเห็นหน้าตึกแบบรูปด้านบนหันหน้าเข้าตึกเดินไปTicket hallปีกซ้ายสุดเข้าไปด้านในเลย แล้วก็ไปต่อช่องขายตั๋วที่6-9 ช่องไหนก็ได้

ช่องขายตั๋วหน้าตาแบบนี้นะ..ที่นี่ก็ยังเจอนางงามได้อยู่

จากนั้นก็บอกเขาว่าต้าจู๋หนานไม่ก็โชว์รูปก็ได้แล้วก็ชูมือตามจำนวนคนพร้อมกับส่งพาสปอร์ตให้พนง.ทางเราก็ได้ทำตามขั้นตอนทุกอย่าง แต่.......จู่ๆพนง.ก็ถามขึ้นมาเป็นภาษาจีนยาวเยียดว่า....ว่าอะร๊ายยยยยยไม่เข้าใจพยามยามใช้กูเกิ้ลแปลก็ไม่เป็นผลเลยขอถอยออกมาตั้งหลัก ตอนนี้รอบที่จะเป็นไปได้สุดสำหรับพวกเราคงต้องเป็น12.30น.แล้วซินะ หลังจากตั้งสติกับคำถามยาวเหยียดเมื่อกี้ได้ก็พุ่งเข้าไปใหม่แต่รอบนี้เปลี่ยนช่องแล้วก็ดำเนินการตามขั้นตอนเดิมทุกอย่างปรากฎช่องนี้แรงกว่าเดิมอีกมาทั้งเสียงทั้งหน้า5555จนเพื่อนในทริปคนหนึ่งถึงกับเอ่ยขึ้นมาว่าเราไม่ต้องไปที่นี่ก็ได้มั้ง ไม่ได้ซิเราต้องไม่ท้อเราต้องช่วยกันหาวิธีเเต่ขอถอยออกมาตั้งหลักแป๊บเพื่อนอีกคนก็พยายามติดต่อHom ส่วนเรานึกขึ้นได้ว่าเจอกับคนจีน2คนที่ตึกเมื่อเช้าเขาพูดอังกฤษได้เลยโทรวีแชทหาเขาโชคดี(ที่แลกวีแชทกันไว้เนื่องจากคุยกันถูกคอ)

ลีคือ1ในชาวจีน2คนที่เราพูดถึง พอลีรับสายพวกเราแทบจะกระโดดกอดกันจากนั้นก็ร่ายยาวแบบม้วนเดียวจบให้ลีฟังถึงปัญหา555 ลีขอคุยกับพนง.รอบนี้ก็เปลี่ยนช่องอีกนะช่องเดิมเดี๋ยวใส่อารมณ์อีก5555และก็ได้บทสรุปสุดท้ายจากลีมาว่าเวลามันไม่น่าจะได้แล้วสำหรับวันนี้ ที่วิ่งสู้ฟัดมาตั้งเเต่เช้าทะลายลงตรงหน้าคล้ายหิมะถล่มแต่แล้วเราก็บอกกับลีว่างั้นบอกพนง.ให้หน่อยว่าเราขอซื้อตั๋วของพรุ่งนี้ไว้เลยได้ไหม ลีบอกงั้นไม่ต้องถ้าจะซื้อตั๋วของพรุ่งนี้ยูกลับมาหาไอเดี๋ยวไอซื้ออนไลน์ให้ โอยยยอันนี้ก็คล้ายกับหิมะถล่มเมื่อกี้เป็นเพียงฝัน

ได้ยินอย่างนั้นเราทั้ง5ชีวิตเลยตัดสินใจกลับไปหาลีที่ๆพักนัดกันไว้บ่ายโมงนี่ก็พอมีเวลาถ่ายรูปอะไรเล่นหน้าสถานที่แห่งความทรงจำนี้ไว้เป็นที่ระลึก

นั่งรถไฟฟ้ากลับมาลงLinjiangmenเหมือนเดิมแล้วก็ไปเจอลีที่ห้องพักของลีซึ่งก็อยู่ในตึกเดียวกันกับเรา ลีเปิดที่พักในAirbnbด้วยมีหลายห้องเลยส่วนกลางวิวสวยมาก(อันนี้เตือนนิดนึงถ้าไปกันไม่กี่คนก็ไม่สมควรนัดไปห้องเขานะเเต่พอดีเรามีกันหลายคน)

ถึงห้องปุ๊บลีก็จัดการเปิดเว็บไซต์จองตั๋วให้พวกเราทำไปซักพักลีเริ่มบ่นอะไรพึมพำกับตัวเองด้วยสีหน้าเครียดเบาๆ

แล้วหันมาบอกเราว่าจองไม่ได้เป็นอะไรไม่รู้ เอ่อออแล้วฉันจะช่วยเธอยังไงดี ไม่ทันขาดคำลีก็พูดขึ้นมาว่าไม่เป็นไรๆเดี๋ยวโทรหาคอลเซ็นเตอร์แต่คุณก็รู้จำนวนประชากรจีนเนอะคอลเซนเตอร์กว่าจะวนมาถึงคิวเรานี่จะวันนี้ไหม ซักพักลีก็วางสายจากคอลเซนเตอร์แล้วก็หันมาบอกเราเหมือนเดิมไม่เป็นไรๆเดี๋ยวโทรถามเพื่อนให้แล้วลีก็ยกโทรศัพท์ขึ้นโทรคุยกันอยู่พักใหญ่ก็ได้ความว่ามันจะมีเอเจนท์ขายทัวร์อยู่ใกล้ๆที่พักเดี๋ยวเราลองไปถามดูกันว่ามีขายเฉพาะตั๋วไหม

จากนั้นพวกเราทั้ง5ชีวิตก็เดินตามลีออกจากห้องลงมาด้านล่างเพื่อไปหาซื้อตั๋ว มีเอเจนท์ขายวันเดย๋ทริปเยอะแยะไปหมดลีเดินเข้าไปถามเจ้านู่นออกเจ้านี้อยู่5-6ทีได้ความว่าเขามีขายแต่เป็นทัวร์ไม่แยกขายตั๋วอย่างเดียว ลีก็หันมาบอกพวกเราอีกว่าไม่เป็นไรๆเดี๋ยวมีอีกหลายเจ้า5555แต่ตอนนี้คือปาเข้าไปบ่ายกว่าแล้ว 5ชีวิตที่เดินตามลีอยู่ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องมา7ชม.แล้ว เราเลยเดินเข้าไปกระซิบถามลีเบาๆเกรงว่าจะเสียมารยาทว่าลีทานข้าวเที่ยงหรือยัง

ลีบอกอ๋อกินแล้วๆ เอ่อออ..แต่พวกเรายังไม่ได้กินไรเลยตั้งแต่เช้าอะจ๊ะลีจ๋าตอนนี้คือหิวจนจะกินหม่าล่าได้ทั้งไร่แล้ว ลีขำแล้วบอกพวกเราว่าโอเคงั้นเดี๋ยวพาเดินไปหาอะไรกิน

ลีพาพวกเรามาส่งที่ศูนย์อาหารแห่งหนึ่งที่Jiafangbeiซึ่งทางเราก็จำชื่อไม่ได้ จากตรงนี้ถือโอกาสแยกย้ายกับลีหลังจากลีได้ลี้หนีงานมาอยู่กับพวกเราร่วม3ชม.ส่วนพวกเราในสภาพหิวโซเห็นร้านไหนคนเยอะ อันไหนน่ากินก็จัดกันเต็มเหนี่ยวเพิ่มพลังไปสู้กับอุปสรรคในอีกครึ่งวันที่เหลือ

ถ่ายมาได้ไม่ทั้งหมด หิวกินหมดก่อน>.<