นิยายวาย🌹
รูมเมทที่รัก
ตอนที่4 นี่ใช่ไหมคำว่ารัก
หลังจากที่ผมพาซันไปถึงโรงพยาบาลหมอบอกว่าซันไข้ขึ้นสูงมากผมเอาแตโทษตัวเองอยู่เสมอว่าผมเป็นต้นเหตุที่ทำให้ซันเข้าโรงพยาบาลเพราะอารมณ์ฃั่ววูปของผมเอง
"คุณซันไม่เป็นอะไรแล้วครับแค่ไข้ขึ้นอย่างเดียว"
ผมได้ยินหมอพูดคำนั้นออกมาผมก็โล่งใจไปอีกนิดที่ซันไม่เป็นไรวันต่อไปๆผมคงต้องทำหน้าที่เป็นแฟนที่ดีของซันให้เต็มที่เพราะผมต้องรับผิดฃอบในสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด
ผมเดินเข้าหาซันในห้องผู้ป่วยผมเห็นซันนอนหน้าซีดผมเอื้อมมือไปแตะที่หน้าผากของซันที่นอนอยู่ผมถึงกลับอึ้งแม้คุณหมอบอกว่าไม่เป็นอะไรแต่ผมดันเป็นห่วงอยู่เพราะตัวของซันร้อินมากผมรีบหญิบผ้าเล็กๆไปหหนึ่งผืนมาเช็ดตัวให้ซันจนตัวของซันเย็นขึ้น
"ขอโทษนะเว่ยเพราะกูแท้ๆเลยถึงเป็นแบบนี้ทีหลังกูจะไม่ใช้อารมณ์อีกแล้ว"
"อย่าโทษตัวเองเลยแล้วอีกอย่างกูไม่เป็นอะไรแล้วด้วย"
ผมได้ยินคนตัวเล็กพูดแบบนั้นคนตัวเล็กพูดด้วยสีหน้าที่หน้าเอ็นดูผมคิดในใจคนอะไรหน้ารักขนาดนี้ความสัมพันธ์ตอนนีค้มันเริ่มเปลี่ยนไปจากคำว่าเพื่อนคงกลายเป็นคำว่าแฟนได้แล้วละมั้งผมมองหน้าคนตัวเล็กที่อยู่ข้างหน้าผมไม่ละสายตาผมไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันนี้วันที่ผมจีบมันมาตลอดจนมันรู้ตัวแถมมันยังยอมผมอีกด้วย
"ติน...หิวน้ำอะรินน้ำให้หน่อยสิ"
"ดะ..ได้อยู่แล้วสิ"
พอผมได้ยินซันบอกให้ผมรินน้ำให้ผมก็รีบรินน้ำให้ทันทีปักหลอดและยื่นแก้วให้กับคนตัวเล็กหน้าหวานหน้าเอ็นดูตรงหน้าผมอย่างไม่ลังเลผมหยิบหลอดป้อนน้ำคนตรงหน้ามันชั่งเป็นอะไรที่โรแมนติกชะมัด
15.00น.
หมอให้ซันออกจากโรงพยาบาลได้แล้วผมพาคนที่ผมอยากดูแลออกจากโรงพยาบาลพาไปขึ้นรถของผมพร้อมเปิดเพลงโรแมนติกๆและขับรถไปเลื่อยๆ
"สถานะของเราตอนนี้คือ"
"แฟนไงที่รักของเค้า"
ผมตอบออกไปอย่างไม่ลังเลเพราะตอนนี้ไม่มีคำไหนที่จะอธิบายความสัมพันธ์นี้ได้นอกจากคำว่าแฟนผมหันไปหาคนตัวเล็กที่นั่งอยู่คนตัวเล็กรนทำตัวไม่ถูกหน้าแดงคงเพราะคำที่ผมพูดออกไปละมั้งเพราะผมก็หน้าแดงเหมือนกันใจเต้นแรงมากเหมือนกับว่าคนๆนี้ละที่ผมรอคอยมาตลอดเวลา
ว้าวๆจบตอนที่4แล้วทั้งคู่ใช้คำว่าแฟนได้อย่างเต็มปากแล้วสิ
ขอบคุณที่อ่านตอนนี้จนจบนะติดตามต่อตอนที่5นะทุกคน🎈🎈🎈
ติดตามได้รวดเร็วยิ่งกว่าทาง facebook แฟนเพจ
https://web.facebook.com/pg/Nobel-%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%AD%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B9%84%E0%B8%A5%E0%B8%99%E0%B9%8C-341772196472304/posts/?ref=page_internal ลิ้งนี้เลยจ้าาาา
นิยายวายชายรักชาย รูมเมทที่รัก ตอนที่4
รูมเมทที่รัก
ตอนที่4 นี่ใช่ไหมคำว่ารัก
หลังจากที่ผมพาซันไปถึงโรงพยาบาลหมอบอกว่าซันไข้ขึ้นสูงมากผมเอาแตโทษตัวเองอยู่เสมอว่าผมเป็นต้นเหตุที่ทำให้ซันเข้าโรงพยาบาลเพราะอารมณ์ฃั่ววูปของผมเอง
"คุณซันไม่เป็นอะไรแล้วครับแค่ไข้ขึ้นอย่างเดียว"
ผมได้ยินหมอพูดคำนั้นออกมาผมก็โล่งใจไปอีกนิดที่ซันไม่เป็นไรวันต่อไปๆผมคงต้องทำหน้าที่เป็นแฟนที่ดีของซันให้เต็มที่เพราะผมต้องรับผิดฃอบในสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด
ผมเดินเข้าหาซันในห้องผู้ป่วยผมเห็นซันนอนหน้าซีดผมเอื้อมมือไปแตะที่หน้าผากของซันที่นอนอยู่ผมถึงกลับอึ้งแม้คุณหมอบอกว่าไม่เป็นอะไรแต่ผมดันเป็นห่วงอยู่เพราะตัวของซันร้อินมากผมรีบหญิบผ้าเล็กๆไปหหนึ่งผืนมาเช็ดตัวให้ซันจนตัวของซันเย็นขึ้น
"ขอโทษนะเว่ยเพราะกูแท้ๆเลยถึงเป็นแบบนี้ทีหลังกูจะไม่ใช้อารมณ์อีกแล้ว"
"อย่าโทษตัวเองเลยแล้วอีกอย่างกูไม่เป็นอะไรแล้วด้วย"
ผมได้ยินคนตัวเล็กพูดแบบนั้นคนตัวเล็กพูดด้วยสีหน้าที่หน้าเอ็นดูผมคิดในใจคนอะไรหน้ารักขนาดนี้ความสัมพันธ์ตอนนีค้มันเริ่มเปลี่ยนไปจากคำว่าเพื่อนคงกลายเป็นคำว่าแฟนได้แล้วละมั้งผมมองหน้าคนตัวเล็กที่อยู่ข้างหน้าผมไม่ละสายตาผมไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันนี้วันที่ผมจีบมันมาตลอดจนมันรู้ตัวแถมมันยังยอมผมอีกด้วย
"ติน...หิวน้ำอะรินน้ำให้หน่อยสิ"
"ดะ..ได้อยู่แล้วสิ"
พอผมได้ยินซันบอกให้ผมรินน้ำให้ผมก็รีบรินน้ำให้ทันทีปักหลอดและยื่นแก้วให้กับคนตัวเล็กหน้าหวานหน้าเอ็นดูตรงหน้าผมอย่างไม่ลังเลผมหยิบหลอดป้อนน้ำคนตรงหน้ามันชั่งเป็นอะไรที่โรแมนติกชะมัด
15.00น.
หมอให้ซันออกจากโรงพยาบาลได้แล้วผมพาคนที่ผมอยากดูแลออกจากโรงพยาบาลพาไปขึ้นรถของผมพร้อมเปิดเพลงโรแมนติกๆและขับรถไปเลื่อยๆ
"สถานะของเราตอนนี้คือ"
"แฟนไงที่รักของเค้า"
ผมตอบออกไปอย่างไม่ลังเลเพราะตอนนี้ไม่มีคำไหนที่จะอธิบายความสัมพันธ์นี้ได้นอกจากคำว่าแฟนผมหันไปหาคนตัวเล็กที่นั่งอยู่คนตัวเล็กรนทำตัวไม่ถูกหน้าแดงคงเพราะคำที่ผมพูดออกไปละมั้งเพราะผมก็หน้าแดงเหมือนกันใจเต้นแรงมากเหมือนกับว่าคนๆนี้ละที่ผมรอคอยมาตลอดเวลา
ว้าวๆจบตอนที่4แล้วทั้งคู่ใช้คำว่าแฟนได้อย่างเต็มปากแล้วสิ
ขอบคุณที่อ่านตอนนี้จนจบนะติดตามต่อตอนที่5นะทุกคน🎈🎈🎈
ติดตามได้รวดเร็วยิ่งกว่าทาง facebook แฟนเพจ https://web.facebook.com/pg/Nobel-%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%AD%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B9%84%E0%B8%A5%E0%B8%99%E0%B9%8C-341772196472304/posts/?ref=page_internal ลิ้งนี้เลยจ้าาาา