ความรู้สึกตอนนี้เหนื่อยไปหมด จากที่เคยคิดว่าบ้านคือที่สบายที่สุด แต่ตอนนี้มันกลับเปลี่ยนไป ทำอะไรก็ผิด ไม่ได้ตามที่เค้าหวัง เราเป็นลูกคนกลาง คนโตแต่งงานแยกไปอยู่กับแฟนแล้ว ส่วนเราอยู่กับพ่อแม่น้อง เราต้องทำงานบ้านเกือบทุกอย่าง ซึ่งน้องไม่ทำอะไรเลย เอาเเต่นอนกับเล่น. แทนที่เราจะกลับมาจากที่ทำงานแล้วจะช่วยเราล้างจาน หุ้งข้าว กวดขยะก็ไม่เคย แม่ก็ไม่เคยใช่. เวลาแม่ใช้น้องก็ไม่ทำ แล้วแม่ก็มาใช้เราอีก. เราเหนื่อย เหนื่อยที่ทำไมไม่ช่วยกัน ทำไมต้องด่าเรา ทำไมไม่เข้าใจเราบ้าง หรือไม่รักเรา เกลียดเรา เราเคลียดไปหมด บางครั้งก็อยากตายยยยยให้พ้นไป