คือเราเพิ่งเลิกกับแฟนมา แต่ก่อนเราอยู่ด้วยกัน มันจึงกลายเป็นความผูกพัน แต่พอถึงเวลาของหน้าที่ของเราเลยทำให้ห่างกัน ไม่ค่อยมีเวลาให้กันเหมือนก่อน ตอนแรกมันก้ดูไม่มีปัญหาอะไรนะ แต่พอสักพักเราก้เริ่มรู้สึกได้ว่าเขาไม่ค่อยจะเหมือนเดิมสักเท่าไหร่ แต่เราก้ไม่กล้าถามไรมากมาย กลัวเขาจะรำคาญ(เธอเป็นคนขี้รำคาญน่ะ) เธอบอกเราว่า ขออยู่คนเดียวสักพัก เธอขอเลิก เธอบอกว่าเราคิดมาก ให้เราเจออะไรดีๆกวานี้ คือตัวเราอ่ะก้พอเข้าใจว่าตอนนี้เธออาจจะมีเรื่องให้คิดเยอะแยะ ไหนจะเรื่องเรียนต่อม.เรื่องสัมภาษณ์ เรื่องที่บ้าน เธอคงจะเครียด ตรงนี้เราพอเข้าใจนะ เราเลยถามว่าคิดมานานยัง”สักพัก” อต่ที่เจ็บสุดคือ เราถามว่าตั้งแต่ห่างกันไปยังรักกันอยู่บ้างมั้ย? “ไม่รัก” เราก้คอยคิดให้ความหวังตัวเองอยู่ตลอด ว่าถ้าเธอลงตัวเมื่อไหร่คงจะกลับมาคบกันต่อ เธอบอกว่าไม่ต้องห่วงว่าเธอจะมีใครเธอไม่ได้คุยกับใคร (เรายอมรับแหละว่าเราคงหวงเธอมากเกินไปมั้งเลยคิดมากไปเอง)
เเต่เธอก้น่าจะเข้าใจความรู้สึกเราบ้างนะ ว่าเราจะเป็นยังไง เราเคยคิดว่าเธอคงจะเเยะออกในเรื่องบางเรื่อง เราก้คอยอยู่ข้างๆเธอเสมอนะเวลาที่เธอลำบากอะไรขาดตกอะไร 😥
เราต้องทำไงต่อไป ถามเราทักไปก้ส่งมาแต่อิโมจิแล้วก้ถามว่า ทำไร แค่นั้น แค่นั้นจริงๆ