เรื่องของเรื่องคือ เจ้าของกระทู้รู้สึกเฟลลึกๆที่แฟนตอบแบบนั้น หรือชัดๆคือไม่พอใจที่ได้ยินคำตอบแบบนั้น

หากอยากทราบความเห็นคนอื่น คำพูดในกระทู้ที่ตอบคนมาคอมเมนต์จะไม่มีการพิมพ์จนจับอารมณ์ได้ขนาดนี้ แต่อ่านข้อความแล้วรู้สึกถึงความไม่พอใจหรือตัดพ้อแฟนตัวเองอย่างชัดเจน และเห็นได้เลยว่าคาดหวังในใจลึกๆว่าอยากอ่านคำตอบว่าคนอื่นควรตอบว่าควรโดดลงตามไปตายด้วยกัน ถึงจะรู้สึกว่าแฟนรักตัวเองจริง โดยไม่ต้องคิดถึงชีวิตตัวเอง มองแค่จุดนั้นเอง ดูได้จากคำตอบที่ว่าแฟนเพื่อนโดดลงไปช่วยเพื่อนที่กำลังจมน้ำแม้ว่าแฟนเพื่อนจะว่ายน้ำไม่เป็น เลยรู้สึกเกิดเป็นปมว่าทำไมแฟนตัวเองตอบแบบนั้น ทำไมไม่โดดไปช่วยเหมือนแฟนเพื่อน

ผมคิดว่าคนอื่นที่อ่านคำตอบคุณเขาก็รู้สึกอย่างผม คุณไม่ต้องพยายามปฎิเสธหรอกครับ คนอื่นเขาอ่านแล้วรู้สึกกันหมดแบบนี้ถึงได้ออกมาพิมพ์ติงกันยกใหญ่ ส่วนคุณก็พยายามแก้ตัวไปสิว่าต้องการมาขอดูความเห็น แต่เนื้อหาทีตอบในกระทู้มันไม่ใช่แค่ขอความเห็นแล้ว

คำตอบผมก็คงเหมือนคนอื่น บอกตรงๆแฟนเพื่อนคุณที่โดดลงไปช่วยโคตรโง่เลย รักแบบโง่ๆ รักแบบไม่มีสมอง ถ้าวิเคราะห์ไกลๆคือผู้ชายคนนี้พึ่งพายาก เพราะทำอะไรไม่คิดถึงหน้าถึงหลัง ทั้งที่เห็นว่าความเสียหายแทบจะเกิดขึ้นร้อยเปอร์เซ็นต์ ที่เขารอดมาได้ถือว่าโชคช่วยเท่านั้น ถ้าเป็นคราวหน้าเช่นไปเที่ยวหาดแม่รำพึง รับรองตายทั้งคู่สมใจแน่

หากเขาตายอย่างน้อยคนในครอบครัวเขาเช่นพ่อแม่ก็ต้องเสียใจ ยิ่งถ้ามีลูกใครจะดูแลลูก

คุณยังอยากจะให้แฟนคุณโง่เหมื่อนแฟนเพื่อนคุณเหรอ แปลกจริงๆ