ตัวผมตอนเด็ก ไม่เก่งกีฬาอะไรเลย  ฝึกยังไงก็ไม่เก่ง ที่ฝังใจก็ว่ายน้ำ  พ่อแม่เสียเงินเสียทองส่งไปฝึกมา 2 รอบ+เรียนเป็นวิชาพละที่มหาลัย  ก็ยังว่ายไม่เป็น

แล้ววันดีคืนดี  ในวัย30+ สภาพอ้วนพุงพลุ้ยและเข่าพังเพราะอุบัติเหตุมอไซด์ล้ม  ต้องออกกำลังตามหมอแนะ  เล่นอะไรไม่ได้นอกจากว่ายน้ำและปั่นจักรยาน  เลือกว่ายน้ำป๋อมแป๋มไปตามเรื่องตามราว  เห็นเด็กเล่นแล้วอิจฉาเลยลองฝึกอีกครั้ง  ออกแนวขำๆ อาศัยลูกมั่วอยู่พักนึง

ว่ายได้เฉย!   ไม่ใช่แค่ว่ายได้ธรรมดาแต่ว่ายได้ทุกท่า   ว่ายแข็งและเร็วพอสมควรด้วย

ยังไม่พอ  ลองหวนกลับไปเล่นกีฬาที่ชอบ  เป็นศิลปะการต่อสู้ประเภทนึง  ที่ตอนเด็กฝึกยังไงก็ไม่รอด  ฝึกไปฝึกมาตอนนี้จะขึ้นสายดำล่ะ
คิดแล้วก็ตลกดี  ทำไมซัก 10-20 ปีก่อนไม่เก่งแบบนี้ว้า  เผื่อจะได้เป็นนักกีฬาติดทีมชาติกับเค้าบ้าง  มาเก่งตอนนี้  เล่นหนักๆกับลงแข่งสู้เด็กๆ ไม่ได้ล่ะ