หนูอายุ14ปีค่ะ หนูอยากสอบถามเกี่ยวกับอาการของหนูอ่าค่ะ คือว่าหนูรู้สึกเริ่มมีความคิดพวกนี้เข้ามาหลังจากที่คุณตาเสียไป คุณตาเสียที่โรงพยาบาลค่ะ หนูจะค่อนข้างฝังใจกับโรงพยาบาลไปเลย กลัวแบบกลัวมากๆเลยค่ะ แค่ผ่านหรือต้องไปโรงพยาบาล อยู่ๆความรู้สึกตอนที่คุณตาเสียมันก็กลับมา ละก็คิดถึงแต่ความเจ็บ ความตายเวลาไปโรงพยาบาล หลังจากนั้นหนูก็เหมือนคิดว่าตัวเองจะตายอยู่แทบตลอดเลยค่ะ มันหยุดคิดไม่ได้ค่ะ ยิ่งพยายามหยุดก็เหมือนยิ่งคิดซ้ำไปซ้ำมา คิดว่าตัวเองจะอายุสั้น กลัวว่าจะไม่ได้ตื่นมาอีก แล้วคือเวลาที่คิดหัวใจจะเต้นเร็วด้วยค่ะ  ตอนที่คิดมันเป็นช่วงปิดเทอมค่ะ ได้แต่คิดว่าเปิดเทอม ไปเรียนหนังสือ ได้เจอเพื่อนๆคงเลิกคิดไปเอง พอเปิดเทอมก็ดีขึ้นจริงๆค่ะ แต่พอผ่านไปสักพัก เลิกเรียนแล้วกลับบ้านมา อยู่ๆความรู้สึกนี้มันก็กลับมาอีกค่ะ พยายามทำใจให้นิ่งๆแล้ว หาอะไรที่มีความสุขทำ มันก็เลิกคิดได้แค่แปปเดียวเองค่ะ สักพักก็กลับมาคิดอีก แล้วมีอีกอย่างที่เพิ่มมาด้วยค่ะ คือหนูเหมือนจะสนใจกับร่างกายตัวเองจนมากเกินไปค่ะ แค่มีอาการอะไรนิดๆหน่อยๆ จะชอบคิดว่ากำลังเป็นโรคร้ายแรง กลัวจะเป็นเหมือนคุณตา คุณตาหนูเสียด้วยโรคเส้นเลือดในสมองแตกค่ะ ช่วงนั้นหนูปวดศีรษะ เวียนศีรษะบ่อย ก็คิดโยงไปว่าจะเป็นเหมือนคุณตารึเปล่า แล้วมันก็หดหู่มากค่ะ แล้วพอคิด ใจก็เต้นเร็วประจำเลยค่ะ แล้วก็ตัวสั่นๆด้วยค่ะ ตัวสั่นทุกครั้งเลย มือสั่น ทั้งที่จริงที่หนูปวดศีรษะมันอาจจะมาจากที่พักผ่อนไม่พอ หรือเครียดเรื่องเรียนก็ได้ แต่หนูกลับไม่คิด ความคิดแรกคือจะคิดถึงโรคร้ายๆ จนตอนนี้ผ่านมาเกือบ8เดือนแล้วค่ะ ก็เลิกคิดไปได้บ้างแล้ว แต่มันก็เหมือนยังวนเวียนอยู่ เวลาที่มีเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับความตาย หรืออะไรร้ายแรง ความคิดพวกนี้คือกลับมาหมดเลยค่ะ บางทีอยู่ๆก็รู้สึกเศร้าขึ้นมาทั้งที่ไม่ได้คิดเรื่องนี้ด้วยซ้ำ เป็นแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมา ไม่หายสักที ปกติหนูเป็นคนชอบคิดมากอยู่แล้ว คิดมากไปทุกๆเรื่องเลย หนูไม่อยากคิดอะไรแบบนี้อีกแล้วค่ะ มันหดหู่มากๆ พอหาข้อมูลดูมันก็เกี่ยวกับโรคซึมเศร้าบ้าง แพนิคบ้าง หนูอยากรู้ว่าความคิดแบบนี้มันเข้าข่ายใน2โรคนี้หรือเปล่าคะ หรือหนูแค่คิดมากไปเอง แล้วพอจะมีวิธีทำให้จิตสงบ เลิกคิดเรื่องพวกนี้ไปได้บ้างไหมคะ ขอบคุณมากค่าาา