จริงๆประสบการณ์นี้เราเขียนไว้ในอีกกระทู้นึง ที่เราเล่าประสบการณ์เกี่ยวกับผี
แต่อยากแยกอันนี้ออกมาอีกที เผื่อคนอื่นเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้าง
คือประสบการณ์การฝึกนั่งสมาธิกับครูฝึก แล้วก็ฝึกสมาธิที่วัดป่ากับพระอาจารย์ค่ะ
ครูฝึกเราเป็นคนญี่ปุ่นนะคะ จะตระเวณสอนคนนั่งสมาธิในหลายๆประเทศ ได้รับเชิญไปนะคะ
การฝึกของเราคือนั่งเก้าอี้แบบ armchair นะคะ
ครูฝึกเค้าจะสอนเรา แล้วเค้าจะหลับตานำเรา แล้วเค้าจะพูดไกด์เราช่วงต้นๆว่าให้หายใจยังไง ให้ใจจดจ่อตรงใหน จริงๆก็คล้ายฝึกกับพระอาจารย์ตามวัดป่าแหละค่ะ แต่อันนี้ครูฝึกเราไม่ใช่พระ แล้วก็ฝึกเราตัวต่อตัว
พอถึงจุดจุดนึงเหมือนเค้าจะเห็นว่าเราเริ่มนิ่ง คือหมายถึงสมาธินะคะ คือสมาธิเราแน่วแน่แล้ว เค้าก็ปล่อยให้เราปฏิบัติ โดยที่เค้าก็ฝึกคู่กับเราแหละค่ะ
ซักพักนึงเราเห็นผู้ชายตัวใหญ่ ตัวโตมากๆค่ะ ร่างบึกบึน ตัวสูงใหญ่ ตัวออกคล้ำๆนะคะ ใส่โจงกระเบนแดง ยืนอยู่ด้านหน้าเฉียงๆมุมเก้าอี้มือด้านขวาเรา ในแนวที่เราเห็นเค้าทั้งตัวแบบชัดเจนมากค่ะ ครูฝึกเราอยู่ด้านซ้าย
พอเค้าเห็นเราจ้องเค้า...คือเราจ้องแบบค้นหาน่ะค่ะ ว่านี่ใคร อะไร ยังไง คือเห็นชัดมาก เค้าก็ก้มตัวลงมาหาเราค่ะ แต่ในใจตอนนั้นเราไม่ได้กลัวนะคะ หรือเค้าไม่ได้ทำให้เรากลัวหรืออะไร
เราตกใจมากกว่าว่าเค้าก้มหน้าลงมาหา เราเลยเผลอลืมตา แต่จริงๆแล้วมีความรู้สึกเหมือถูกดึงออกมามากกว่า
พอลืมตา เราก็เห็นว่าครูฝึกเราก็ลืมตาพร้อมกันกับเรา
จริงๆลืมตาหลังเราเสี้ยววินาทีมากกว่า
เค้าถามเราเลยค่ะว่า เป็นยังไงบ้าง ยูโอเคมั้ย
เราก็บอกว่าเราโอเค แต่ยังงงๆอยู่ว่าเกิดอะไรขึ้น
เค้าถามว่า ยูรู้สึกยังไง
เราก็เล่าว่า เราชอบมากความรู้สึกตอนเป็นสมาธิ เรารู้สึก calm and peace รู้สึกสบายใจและเบาๆ คือเบาไปหมด
แล้วเราก็สบตาเค้า ชั่งใจเรื่องผู้ชายที่เราเจอ
เค้าก็ถามต่อค่ะว่าแล้วยังไง
เรายังไม่ตอบเลยค่ะ...กำลังอ้าปากจะตอบ
เค้าชิงพูดออกมาก่อนว่า คุณเห็นใครบางคนใช่มั้ย...ผู้ชายตัวโตคนนั้น
เรานี่ตาโตเลยค่ะ โหยยยยทีชเชอร์ ยูรู้ได้ยังไงงงงง
ใช่ๆ ไอเห็นผู้ชายตัวโตคนนั้น เค้าเป็นใครเหรอทีชเชอร์ ไอยังไม่ได้ถามเค้าเลย ยังไม่ได้คุยเลย
ครูฝึกเราบอกว่า leave it, ignore it and forget about it. ครูบอกให้เราอยู่แบบตัวใครตัวมัน ไม่ต้องไปอยากรู้หรอกว่านั่นคือใครหรืออะไร ก็ให้ let it go ค่ะ
ปล่อยผ่านไป เราก็ทำตามแหละ แต่ก็อดสงสัยไม่ได้หรอกว่า เค้าคือใคร อะไร ยังไง แต่ก็กลัวที่จะรู้ว่าคำตอบมันจะน่ากลัวอีกแหละ เลยไม่เสาะหาเหมือนที่ครูบอก
แล้วเราก็ไม่กล้านั่งสมาธิคนเดียวไปพักใหญ่ค่ะ
แต่จริงๆพอลองนั่งดู เราไม่ได้สามารถมีสมาธิที่ดีได้ขั้นนั้นเหมือนตอนฝึกกับครูฝึกคนนั้นเลยค่ะ เหมือนครูฝึกเราเอาจิตเค้านำเรามากกว่า
ส่วนอีกครั้งนึงตอนไปฝึกที่วัดป่ากับคนอื่นๆนะคะ
เราโดนพระอาจารย์ตวาดเลยค่ะ พระอาจารย์ตวาดเรา ที่เราไปเพ่งในสิ่งที่ไม่ควรไปเพ่ง คือ...เราเจอแบบเดิม แล้วเราพยายามเพ่งค่ะ ไม่ได้เชิงตั้งใจเพ่ง แต่พอเห็น ก็ไม่เอาจิตออกมาจากตรงนั้น ปล่อยคาไว้ตรงนั้น จนเค้าก้มลงมามองเราอีก
พระอาจารย์ตวาดแว้ดดดมาครั้งเดียว
กระเด็นออกมาเหมือนโดนถีบออกเลยค่ะ แหะๆ
ใครมีประสบการณ์แบบนี้มาแชร์ทีนะคะ. หรือใครรู้ว่ามันคืออะไรมาช่วยเล่าให้ฟังทีเถอะค่ะ
จริงๆครูฝึกบอกว่าให้ปล่อยผ่าน ไม่ให้สนใจ ไม่ให้ใส่ใจ แต่ก็อยากรู้ว่ามีคนอื่นเคยมีประสบการณ์แบบนี้รึเปล่าค่ะ 🙏
ประสบการณ์การนั่งสมาธิที่อยากถามผู้รู้ค่ะ
แต่อยากแยกอันนี้ออกมาอีกที เผื่อคนอื่นเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้าง
คือประสบการณ์การฝึกนั่งสมาธิกับครูฝึก แล้วก็ฝึกสมาธิที่วัดป่ากับพระอาจารย์ค่ะ
ครูฝึกเราเป็นคนญี่ปุ่นนะคะ จะตระเวณสอนคนนั่งสมาธิในหลายๆประเทศ ได้รับเชิญไปนะคะ
การฝึกของเราคือนั่งเก้าอี้แบบ armchair นะคะ
ครูฝึกเค้าจะสอนเรา แล้วเค้าจะหลับตานำเรา แล้วเค้าจะพูดไกด์เราช่วงต้นๆว่าให้หายใจยังไง ให้ใจจดจ่อตรงใหน จริงๆก็คล้ายฝึกกับพระอาจารย์ตามวัดป่าแหละค่ะ แต่อันนี้ครูฝึกเราไม่ใช่พระ แล้วก็ฝึกเราตัวต่อตัว
พอถึงจุดจุดนึงเหมือนเค้าจะเห็นว่าเราเริ่มนิ่ง คือหมายถึงสมาธินะคะ คือสมาธิเราแน่วแน่แล้ว เค้าก็ปล่อยให้เราปฏิบัติ โดยที่เค้าก็ฝึกคู่กับเราแหละค่ะ
ซักพักนึงเราเห็นผู้ชายตัวใหญ่ ตัวโตมากๆค่ะ ร่างบึกบึน ตัวสูงใหญ่ ตัวออกคล้ำๆนะคะ ใส่โจงกระเบนแดง ยืนอยู่ด้านหน้าเฉียงๆมุมเก้าอี้มือด้านขวาเรา ในแนวที่เราเห็นเค้าทั้งตัวแบบชัดเจนมากค่ะ ครูฝึกเราอยู่ด้านซ้าย
พอเค้าเห็นเราจ้องเค้า...คือเราจ้องแบบค้นหาน่ะค่ะ ว่านี่ใคร อะไร ยังไง คือเห็นชัดมาก เค้าก็ก้มตัวลงมาหาเราค่ะ แต่ในใจตอนนั้นเราไม่ได้กลัวนะคะ หรือเค้าไม่ได้ทำให้เรากลัวหรืออะไร
เราตกใจมากกว่าว่าเค้าก้มหน้าลงมาหา เราเลยเผลอลืมตา แต่จริงๆแล้วมีความรู้สึกเหมือถูกดึงออกมามากกว่า
พอลืมตา เราก็เห็นว่าครูฝึกเราก็ลืมตาพร้อมกันกับเรา
จริงๆลืมตาหลังเราเสี้ยววินาทีมากกว่า
เค้าถามเราเลยค่ะว่า เป็นยังไงบ้าง ยูโอเคมั้ย
เราก็บอกว่าเราโอเค แต่ยังงงๆอยู่ว่าเกิดอะไรขึ้น
เค้าถามว่า ยูรู้สึกยังไง
เราก็เล่าว่า เราชอบมากความรู้สึกตอนเป็นสมาธิ เรารู้สึก calm and peace รู้สึกสบายใจและเบาๆ คือเบาไปหมด
แล้วเราก็สบตาเค้า ชั่งใจเรื่องผู้ชายที่เราเจอ
เค้าก็ถามต่อค่ะว่าแล้วยังไง
เรายังไม่ตอบเลยค่ะ...กำลังอ้าปากจะตอบ
เค้าชิงพูดออกมาก่อนว่า คุณเห็นใครบางคนใช่มั้ย...ผู้ชายตัวโตคนนั้น
เรานี่ตาโตเลยค่ะ โหยยยยทีชเชอร์ ยูรู้ได้ยังไงงงงง
ใช่ๆ ไอเห็นผู้ชายตัวโตคนนั้น เค้าเป็นใครเหรอทีชเชอร์ ไอยังไม่ได้ถามเค้าเลย ยังไม่ได้คุยเลย
ครูฝึกเราบอกว่า leave it, ignore it and forget about it. ครูบอกให้เราอยู่แบบตัวใครตัวมัน ไม่ต้องไปอยากรู้หรอกว่านั่นคือใครหรืออะไร ก็ให้ let it go ค่ะ
ปล่อยผ่านไป เราก็ทำตามแหละ แต่ก็อดสงสัยไม่ได้หรอกว่า เค้าคือใคร อะไร ยังไง แต่ก็กลัวที่จะรู้ว่าคำตอบมันจะน่ากลัวอีกแหละ เลยไม่เสาะหาเหมือนที่ครูบอก
แล้วเราก็ไม่กล้านั่งสมาธิคนเดียวไปพักใหญ่ค่ะ
แต่จริงๆพอลองนั่งดู เราไม่ได้สามารถมีสมาธิที่ดีได้ขั้นนั้นเหมือนตอนฝึกกับครูฝึกคนนั้นเลยค่ะ เหมือนครูฝึกเราเอาจิตเค้านำเรามากกว่า
ส่วนอีกครั้งนึงตอนไปฝึกที่วัดป่ากับคนอื่นๆนะคะ
เราโดนพระอาจารย์ตวาดเลยค่ะ พระอาจารย์ตวาดเรา ที่เราไปเพ่งในสิ่งที่ไม่ควรไปเพ่ง คือ...เราเจอแบบเดิม แล้วเราพยายามเพ่งค่ะ ไม่ได้เชิงตั้งใจเพ่ง แต่พอเห็น ก็ไม่เอาจิตออกมาจากตรงนั้น ปล่อยคาไว้ตรงนั้น จนเค้าก้มลงมามองเราอีก
พระอาจารย์ตวาดแว้ดดดมาครั้งเดียว
กระเด็นออกมาเหมือนโดนถีบออกเลยค่ะ แหะๆ
ใครมีประสบการณ์แบบนี้มาแชร์ทีนะคะ. หรือใครรู้ว่ามันคืออะไรมาช่วยเล่าให้ฟังทีเถอะค่ะ
จริงๆครูฝึกบอกว่าให้ปล่อยผ่าน ไม่ให้สนใจ ไม่ให้ใส่ใจ แต่ก็อยากรู้ว่ามีคนอื่นเคยมีประสบการณ์แบบนี้รึเปล่าค่ะ 🙏