คือม๊าสา เขาดูถูกเราด้วยสายตา กิริยาท่าทาง  จากวันนั้นถึงวันนี้ ก็ยังเหมือนดูถูกเรราอยุ่ เลย ไม่ได้คิดไปเองนะ โดยเฉพาะช่วงนี้ เลยจ้า  เรื่องเริ่มมาตั้งแต่เรากับสา คบกัน ตั้งแต่เรียนปวส. เราไม่จบเพราะป่องก่อน แต่สาจบนะ พอจบก็แต่ง พอแต่งก็เริ่มสร้างเนื้อสร้างตัว ตอนนี้มีรถ 4ล้อ แ้ลวก็เริ่มหาซื้อที่ เพื่ออยากมีบ้านเป็นของเราเองโดยที่ไม่อยากจะยุ้งเกี่ยวกับที่ของม๊าสา ที่ดินเขาเยอะนะ // พอได้ยินว่าเรากับสาจะสร้างบ้าน ก็มาว่าอีก เอาตังไหนมา อะไร ยังใง บร้าๆๆๆๆๆๆ หลายอย่าง แล้วม๊าเขาก็บอกว่าจะยกพื้นที่หลังคุ้ม*** ไห้ เราพูดออกไปเลยว่าไม่เอา ( ถ้าจะไห้จริงๆก็ไห้โอนเลย ไม่ใช่แค่คำพูด) คิดในใจ พูดกับสา ม๊า เขาก็ทำใม อะไร ยังใง // คืออยากซื้อด้วยเงินตัวเองใง เพราะ ที่รุ้ๆมาคือม๊าเขาเคยทำยังงี้กับสะไภ้ไหญ่คือพี่ชายของสาเรานะ แบบยก ที่ดินตรงนั่นไห้ เขาก็พากันสร้างบ้าน สร้างครอบครัวแต่ อยุ่ๆมาวันนึ่ง ก็แบบมาใล่ ว่าที่นี่เป็นของม๊า จน2คนทนไม่ได้เลยไป ตปท. แล้ว เหมือนตอนนี้มันจะย้อนเข้ามาหาเรากับสา ตอนนี้ก็ตัดสินใจ ว่าจะเก็บตังซื้อที่  เราก็จะสบายใจด้วย สานางดีใม่พูดเยอะ เพราะม๊าชอบมายืมตังบ่อยๆ ยืมนะ ไม่ได้ขอ ส่วนขอก็มีไห้ แต่ส่วนมากจะยืมเป็นก้อนเพื่อไปใช้หนี้ใช้สิน คือแบบเหมือนรุ้ว่าพวกเรามีเงินก้อนก็จะโทมางั้นงี้อ่ะ   ตอนนี้ยิ่งช่วงเทศกาลมาถึง เราก็ซื้อนั้นนี้โน่นมา คือกินไหม กินนะ กินนิดเดียว ก็เอาไปปรุงไหม่ ไห้เป็นรสเผ็ดๆเค้มๆ แต่เราคือไม่กินเผ็ดมากใง เลยไม่กิน นี่คือเรา ก็ไม่อยากจะอะไรหรอกนะ แต่ เขาดูถูกเราด้วยสายตาท่าทาง จริงๆ เข้าใจนะว่ารักลูก สุดท้ายนี้ เราต้องอดทน เพื่อวันพรุ้งนี้ที่ดีกว่า เพื่ออนาคตที่ดีกว่า เพื่อไม่ไห้เขามาดูถูกเราอีก เพื่อจะได้แยกออกจากกัน สะที