เรารู้จักกับ ผช คนนึง ตอนเเรกที่รู้จักกัน ก็คุยเเบบคนรู้จักทั่วไปเฉยๆ ต่างคนก็กม่คิดอะไร เขานัดกินข้าวบ้างอะไรบ้าง คุยกันมาเรื่อยๆ รายงานกันตลอดว่าทำอะไร ที่ไหน ยังไง อยู่กับใคร ว่างๆก็มาหากันบ้างอะไรบ้าง มาวันนึง เราป่วยหนัก เขาก็ไปซื้อยามาดูแล เป็นห่วงเป็นใยกัน ซึ่งก็ทำให้รู้สึกดีนะที่มีคนคอยห่วง ไม่สบายก็มาดูเเลหาข้าว หายาให้กิน เช็คตัวให้ คุยกันมาเรื่อยๆ ต่างมีคำพูดว่า คิดถึงกันนะ เป็นห่วงนะ  แต่ความรู้สึกเราคิดมากไปแล้วเเหละ แต่เเค่เขาไม่ชัดเจนกับเรา ไม่รุ่ว่าเขาคิดยังไงกับเรา อบอุ่นทุกครั้งที่ใกล้กัน คุยกันทุกวัน โทรบ้างอะไรบ้าง แต่ก็คิดอยุ่ว่าเขามีเเฟนอยู่แล้วมั้ง ถึงไม่ชัดเจนกับเรา เเต่ถ้ามีอยู่เเล้ว ต่างคนต่างเป็นห่วงเป็นใยคิดถึงกัน เราว่ามันยากที่จะตัดใจนะ คือจากที่ไม่คิอะไรกับเขา กลายเป็นไม่อยากให้เขาหายไป เเล้วเวลาคุยกันก็เหมือนเขาไม่อยากให้เราหายไป แต่เหมือนมันมีอะไรที่ทำให้เขาลังเลหรือมีอะไรในใจสักอย่าง เขาห่างกับเราประมาน10กว่าปี ทำงานก็หนักย้างเเล้วเเต่ช่วง ลักษณะประมานนี้คิดว่ามันคือความรักหรือเปล่าา คุยกันมาประมาน5-6เดือนเเต่ทุ่มเทให้มากๆ ควรไปต่อหรือยังไงดีT-T