เรื่องมันคือว่า ผมเคยคุยกับผู้หญิงคนนึงเมื่อห้าปีที่แล้วคุยๆกันไปได้ประมาณปีกว่า ซึ่งผมรักและเอ็นดูเธอ โดยที่ผมไม่เคยมีล่วงเกินน้องเค้าเลยเพราะผมเอ็นดูน้องเค้ามาก แต่แล้ววันนึงผมต้องไปอยู่ต่างจังหวัดเลยต้องห่างๆกันเรื่อยๆจนเงียบไปทั้งสองฝ่าย โดยที่ผมยังรักเอ็นดูน้องเค้าเหมือนเดิม จนประมาณสองปีผมก้อได้กลับมาแล้วพบว่าเพื่อนของผมดันไปจีบน้องเค้าคนนี้ ผมโมโหมากแต่ก้อเก็บไว้เพราะผมรักเพื่อนคนนี้มาก เมื่อมีโอกาสผมก็พยามถามน้องผญคนนี้ว่าทำไมต้องมาคบกับเพื่อนผม ผมรับไม่ได้ ผมขอให้น้องเค้าเลิกกับเพื่อนของผมแต่เค้าก้อตอบกลับมาว่าตอนนี้เค้าสองคนไม่ได้ตั้งใจเพราะต่างก็ไม่รู้ และเค้ารักกันแล้ว ผมเจ็บใจมากแต่ก้อเก็บอาการมาโดยตลอด จนเค้าทั้งสองคนก็มีลูกด้วยกัน แต่ผมก้อยังรักน้องเหมือนเดิม จนต่อมาเค้าทั้งสองก้อเลิกรากัน ผมก้อคอยคุยให้ทั้งสองคืนดีกันมาตลอดเพราะผมคิดว่าเพื่อนผมเป็นคนดี ดีกว่าผมด้วยซ้ำผมเลยทำใจยอมรับได้ เพราะผมหวังดีกับน้องเค้ามาก แต่สุดท้ายเค้าก้อแยกทางกัน ผมก้อคอยเป็นห่วงเป็นใยน้องเค้าตลอดเวลาเห็นเค้าไปเที่ยวตามที่ต่างๆกับผู้ชายคนอื่น ผมก้อจะคอยไปบอกให้น้องเค้ากลับบ้านโดยทำประมาณว่าให้ผู้ชายที่มาด้วยเห็นว่าผมไม่ยอมให้มายุ่งกับน้องผญคนนี้ ตั้งแต่น้องผญคนนี้เลิกกับเพื่อนผมไปเค้าก้อเปลี่ยนไปเยอะ เอาแต่เที่ยวกลางคืน แต่แล้ววันนึงผมก้อมาเห็นน้องเค้ามากับผชอื่นอีก ผมไม่พอใจมากเพราะเล่นลูบไล้กันในผับแบบนั้นผมเลย เดินไปดึงน้องเค้าให้กลับมากับผมเลย วันนั้นน้องเค้าก้อเมาพอสมควรผมเลยจะพากลับบ้านแต่น้องเค้าไม่ยอมบอกจะเที่ยวต่อไม่ยอมกลับท่าเดียว ผมไม่อยากให้น้องเค้าไปเที่ยวที่แบบนั้นเลยบอกให้ไปนั่งพักกินข้าวกินปลาที่บ้านผมก่อน ผมไม่ได้คิดจะพาน้องมาทำอะไรแบบนั้นเลย พอน้องเค้ามาถึงบ้านผมเค้าก้อทิ้งตัวเลยเพราะดูเมามาก ผมเลยพาน้องเค้าบอกถ้าจะนอนให้นอนในห้อง

โดยก่อนหน้านี้ก้อมีเหตุการณ็แบบนี้มาหลายครั้งแล้ว น้องเค้าเลยไว้ใจผมเพราะผมไม่เคยล่วงเกินยกภเว้นนั่งจับมือลูบหัวน้องเค้าเพราะความรักเอ็นดูเค้ามาตลอด แต่วันนี้ผมด้อไม่รู้ว่าตอนนั้นคิดบ้าอะไรอยู่ เลยทำอะไรแบบนั้นไป  แล้วตอนนี้ผมรู้สึกผิดกับเพื่อนผมมาก ถึงแม้ผมจะเคยคุยกันยังมันก้อไม่ถูกทั้งๆที่รู้ อยากจะไปสารภาพแต่ก้อคิดไม่ออกว่ามันจะดีไหมยังไง ผมอึดอัดละลายในตัวเองมาก ผมควรทำไงดีครับ ผมขอโทด ผมควรทำยังไง