ก่อนอื่นนะครับขอบอกเลยว่าตัวผมไม่ใช่ชาวพุทธ แต่ว่าชื่นชอบในข้อคิดบางอย่างของศาสนาพุทธ เมื่อก่อนก็เคยบวชและนับถือพุทธมาก่อน แต่ทุกวันนี้ไม่แล้ว มีคำถามที่คาใจผมมาตั้งแต่เด็กครับ ว่า การเถียงพ่อแม่ บาปยังไง? มันบาปเหรอครับ ถ้าโต้แย้ง เถียงกันด้วยเหตุผล มันบาปเหรอครับ ถ้าสิ่งที่พ่อแม่พูด ไม่เป็นความจริง มันบาปเหรอครับ ในเมื่อเราก็เป็นคน มีสิทธิเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นเหมือนกัน เราจะกลายเป็นคนบาปทันทีเลยเหรอครับ คนที่มีพระคุณ เป็นคนที่แตะต้อง โต้แย้ง ไม่ได้เลยหรือ ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น
ทำไมคนเป็นลูกถึงถูกลิดรอนสิทธิในการแสดงความคิดเห็นและโต้แย้งอย่างมีเหตุผลล่ะครับ
ผมเลยอยากทราบความเห็นของหลายๆท่านน่ะครับว่าทำไมการเถียงพ่อแม่ ถึงถูกมองว่าเป็นบาป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แต่ส่วนตัวผมว่าวาทกรรมเช่นนี้เหลวไหลสิ้นดี แถมยังมีการเชื่อมโยงวิบากกรรม อะไรต่อมิอะไรเข้ามาเกี่ยวอีก พ่อแม่ก็คนเหมือนกัน เป็นผู้ให้กำเนิดก็ไม่ได้แปลว่าผู้วิเศษมาจากไหน และผมก็ไม่เชื่อว่าการเถียงพ่อแม่เป็นบาปครับ