นี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นตอนช่วงมหาลัย  เราแอบชอบคนๆนึง ชอบมาตลอด 4 ปีที่เรียนอยู่ ตอนนั้นก็เพ้อหนักมาก เราไม่เคยมีแฟน ตลอด 4 ปีก็ตามเต๊าะเค้าตลอด เราก็บอกเรื่องนี้กับเพื่อนเราในกลุ่ม ทุกคนก็คุยให้คำปรึกษากับเราดีหมด เป็นที่ระบายเวลาเราเพ้อหนักๆ ปลอบใจเวลาคิดมาก บางทีก็มาแกล้งมาแซวในเฟส เราก็ไม่ได้อะไร ทุกคนคุยปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนช่วงปี 3 ปี 4 เราอาการหนักขึ้นเรื่อยๆ จนต้องหาคนคุยระบายหนักขึ้น  เราแอบรักเค้าข้างเดียว เค้าก็ไม่ได้แสดงท่าทีว่าชอบเรากลับ แล้วเค้าก็ไม่เคยเปิดตัวว่าเป็นแฟนกับใคร เราก็คิดว่าเค้าไม่มีแฟนมาตลอด จนกระทั่งปี 4 เทอม 2  เราก็รู้ความจริงจนได้ว่าเค้าไปแต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นรุ่นพี่ในคณะ (เจอเฟส ผญ. ที่เปลี่ยนมาใช้นามสกุลเดียวกับเค้า)  ตอนนั้นเราช็อกมาก เป็นความรู้สึกที่พังมากที่สุดเท่าที่เคยเจอ (แต่ปัจจุบันนี้เราเลิกชอบเค้าไปนานละ แล้วก็ไม่ได้สนใจแล้ว) แต่ประเด็นที่เรามาตั้งกระทู้ถามคือ ทำไมไม่มีใครบอกเราเรื่องนี้เลย แม้แต่เพื่อนสนิท ตอนที่รู้ความจริงว่าคนที่เราชอบไปแต่งงานกับใคร เราพังมาก ทักไปหาเพื่อนหลายคน มีแต่คนบอกว่า รู้แล้วว่าสองคนนี้แอบคบกัน แต่ที่หนักกว่านั้นคือ เพื่อนสนิทเรา(หรือว่าเราคิดไปเองว่าสนิท) บอกว่ารู้ตั้งแต่ปี 1 แล้ว มีเพื่อนอีกคนบอกมา ซึ่งเพื่อนอีกคนที่ว่านั้นก็เคยให้คำปรึกษาเราเรื่องแอบชอบคนนี้ เราก็มัวแต่เงิบจนไม่ได้ถามว่า ทำไมไม่บอกเรา ตอนนั้นอารมณ์อกหักมันหนักกว่า   สรุปแล้ว มีอยู่แค่คนเดียวเท่านั้นที่บอกเรา คืออาจารย์คนนึงที่เราชอบไปคุยปรับทุกข์บ่อยๆ  ทำไมไม่มีใครบอกเราเลย รู้สึกเรามันโง่อ่ะ แล้วตลอดเวลาที่เราคุยเรื่องนี้กับเพื่อน ทุกคนก็คุยปกติหมด เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกคนเล่นละครตบตาเราหรอ รู้สึกเหมือนโดนเพื่อนทุกคนโกหกอ่ะ คือ เสียความรู้สึกอ่ะ 555555