ขอเล่าก่อนคือตอนแรก เรามีคนๆนึง เคยไปเต๊าะเขาเล่นๆแบบขำๆกับเพื่อน ประมาณเออจีบเลย เราก็บ้าจี้ไปเต๊าะเขาจีบเขาสุดท้ายก็ชอบเขา555555 พอชอบก็คุยกันเขาก็ดูเหมือนจะชอบเรา แต่...เขาก็มีคนที่เขาคุยอยู่แล้วบอกว่าคนในใจเขาตอนนั้นเลยก็ได้ เมื่อถึงวันนึงที่เขาต้องเลือกว่าจะเลือกใครเขากลับเลือกอีกคนที่ไม่ใช่เรา ในตอนนั้นเขาหนีหน้าเรา ไม่พูดกับเรา ทั้งๆที่เขากับเราเรียนห้องใกล้ๆกัน ช่วงแรกๆเราก็ตามตื้อแบบตอนนั้นเผลอไปชอบเขาแบบมากๆ เเต่พอผ่านมาสัก2 3 สัปดาห์เราเริ่มถอดใจที่จะตื้อ เรากลับเป็นฝ่ายหนีหน้าเขาบ้าง พอเห็นหน้าเราจะทำเป็นไม่ชอบ ไม่รู้สึกอะไร เกลียดที่เขาทำแบบนั้น แต่ในใจเราคือยังหวังให้เขากลับมา ก็ผ่านไปเป็นปี เราก็มีแฟน แต่ในใจเราคือถ้าได้ยินชื่อเขา เรารู้สึกวูบวาบ เราไม่แน่ใจว่าเรายังชอบอยู่หรือว่าไรตอนนั้น พอช่วงที่ร.ร.ให้ไปทัศนศึกษา เรากับเขาก็นั่งรถคันเดียวกัน เพื่อนเราซึ่งเป็นเพื่อนของเขาด้วยถามเราว่ายังโกรธxxxอีกมั้ย เราก็บอกว่าไม่โกรธแต่แค่งงทำไมตอนนั้นถึงไม่อธิบายไรเลย เพื่อนเราก็บอกว่ารู้มั้ยเมื่อคืนพวกเรานั่งกินเหล้าเล่นเกมบอกความในใจกัน พอถึงตาxxxเพื่อนเราถามเขาว่ารู้สึกยังไงกับเรา เขาตอบว่ารู้สึกผิดมาก อยากขอโทษเราแต่ไม่กล้า เพื่อนเราเลยหาทางให้เราได้ปรับความเข้าใจ ในตอนนั้นเขามีแฟนแล้ว เขามาหาเราที่ห้องค่ะมาคุยประมาณว่าขอโทษนะที่ไม่เชื่อ บลาๆ เเล้วเราก็คุยกับเขามาตลอด จนสักพักเขาก็เลิกติดต่อเรา เพราะเขามีแฟน แต่พอมาวันนี้วันเกิดเรา เขาไดเรคไอจีมาหาว่าสุขสันต์วันเกิด ใจเรารู้สึกวูบวาบ ที่ผ่านมาตลอดเราไม่เคยลืมเขาเลยค่ะ เรายังคิดถึงเขาเสมอ แต่เราก็ไม่คุยกับเขาแล้วเพราะเขามีแฟนแล้ว ใครเคยเป็นบ้างคะแบบผ่านไปกี่ปีก็ไม่ลืม อย่าหาทำนะคะไปเต๊าะเขาจนไปรักเขาจนถึงทุกวันนี้ 55555555