สวัสดีครับผมเป็นคนๆนึงที่แต่ก่อนผมทำงานเสร็จเร็วก่อนเพื่อน และก็คะแนนศิลปะเต็มทุกงานเลยครับ ครูสั่งในชั่วโมงนั้นผมก็เสร็จในชั่วโมงนั้นเลย ผมจำได้ว่าตอนนั้นไอเดียในหัวของผมมันประทุแบบปี๊ดมาก ทำอะไรก็สมดังใจคิดอะไรก็ออก แก้ปัญหาได้ทุกอย่าง แถมผมยังเป็นที่รักของคุณครูในวิชานี้ด้วย มันมีช่วงนึงที่ผม รู้สึกดำดิ่งลงไปจุดๆนึงที่มันแย่มากๆเพราะผมมีปัญหาหลายๆอย่าง
ทางด้านดนตรี(ผมอยู่วงโยครับแล้วตอนนั้นมีงานกีฬาสีเลยต้องซ้อมยาวๆเลยครับ เหนื่อยสุดๆ)

แล้วก็

ทางด้านคณิตศาสตร์
(อ่อนวิทย์-คณิต มากครับแต่ตอนสอบเข้าดันสอบได้ห้องนี้เลยต้องมาสายนี้ครับ)

ผมไม่รู้ว่าเพราะเหตุผลอะไรแต่ตัวผมมัน ดาวน์ไปยาวๆเลย แต่ผมก็กลับขึ้นมาได้ครับ แต่รู้ไหมครับหลังจากนั้นผมก็รู้สึกได้แบบเห็นได้ชัดเลยครับว่า ผมไม่ส่งงานศิลปะเลยสักชิ้น จนครูถามว่าเป็นอะไรไหม งานไม่ส่งเลยนะ โอเคหรือเปล่า ผมก็คิดอะไรไม่ออกอยู่ดี เทอมนี้เลยปล่อยว่างทุกคะแนนเลย

(แต่ก็ยังดีครับผมอยู่ชมรมดนตรีก็เลยได้ชมรมมาช่วย) แต่ว่าตัวผมมันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ผมไม่มีความสุข เพราะผมไม่แน่ใจเลยว่าตอนนี้ผมได้เสียสิ่งที่ผมถนัดและรักที่สุดในชีวิตไปไหม วิชาอื่นผมก็ไม่เก่งสักนิดเลยครับสอบในห้องก็ได้คะแนนที่น่าเป็นห่วงมากมีแค่ศิลปะนี่แหละที่ผมรัก แล้วตั้งแต่วันนั้นไอเดียของผมมันหายไป คิดอะไรก็ไม่ออกเลย แต่ก่อนจับดินสอก็ต้องวาดให้เสร็จวันนั้น แล้ววางมือจากดินสอไม่ได้เลย ถ้าให้ผมวาดรูปในตอนนี้คือ ความรู้สึกแรกที่ผมจะบอกก็คือผมทำไม่ได้ ผมไม่มีไอเดีย ผมหมดความคิดผมหมดไฟมากจับดินสอแล้วท้อมากๆเลยครับ เป็นเพราะอะไรครับ  ช่วยด้วยครับ